سوره زخرف/متن و ترجمه

درباره سوره زخرف (43)

آیات سوره زخرف

فهرست قرآن

سورة الزخرف (ترجمه آیتی)

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

1

حم

حا، میم

2

وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ

سوگند به این کتاب روشنگر،

3

إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ

ما این کتاب را قرآنی عربی قرار دادیم ، باشد که به عقل در یابید

4

وَإِنَّهُ فِي أُمِّ الْكِتَابِ لَدَيْنَا لَعَلِيٌّ حَكِيمٌ

و آن در ام الکتاب است در نزد ما، کتابی ارجمند و حکمت آمیز

5

أَفَنَضْرِبُ عَنكُمُ الذِّكْرَ صَفْحًا أَن كُنتُمْ قَوْمًا مُّسْرِفِينَ

آیا بدان سبب که مردمی گزافکار هستید، از شما اعراض کنیم و قرآن را از شما دریغ داریم ?

6

وَكَمْ أَرْسَلْنَا مِن نَّبِيٍّ فِي الْأَوَّلِينَ

به میان پیشینیان پیامبران بسیاری فرستادیم

7

وَمَا يَأْتِيهِم مِّن نَّبِيٍّ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُون

و هیچ پیامبری بر آنها، مبعوث نمی شد مگر آنکه مسخره اش می کردند

8

فَأَهْلَكْنَا أَشَدَّ مِنْهُم بَطْشًا وَمَضَى مَثَلُ الْأَوَّلِينَ

آنها را که از ایشان نیرومندتر بودند هلاک کردیم و داستان پیشینیان گذشت

9

وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزِيزُ الْعَلِيمُ

اگر از آنها بپرسی : چه کسی آسمانها و زمین را آفریده است ? می گویند :آنها را آن پیروزمند دانا آفریده است

10

الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَجَعَلَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ

آن که زمین را بستر شما ساخت و برایتان راهها درآن پدید آورد، باشد که هدایت شوید

11

وَالَّذِي نَزَّلَ مِنَ السَّمَاء مَاء بِقَدَرٍ فَأَنشَرْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّيْتًا كَذَلِكَ تُخْرَجُونَ

و آن که از آسمان آب فرستاد، به اندازه و بدان سرزمین مرده را، زنده کردیم شما نیز اینچنین از گورها بیرون آورده شوید

12

وَالَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ الْفُلْكِ وَالْأَنْعَامِ مَا تَرْكَبُونَ

و آن که همه جفتها را بیافرید و برایتان از کشتیها و چارپایان مرکبهاساخت که سوار شوید

13

لِتَسْتَوُوا عَلَى ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَيْتُمْ عَلَيْهِ وَتَقُولُوا سُبْحانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ

و چون بر پشت آنها قرار گرفتید، نعمت پروردگارتان را یاد کنید و بگویید: منزه است آن کس که اینها را رام ما کرد و گرنه ما را توان آن نبود

14

وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ

و ما به سوی پروردگارمان باز می گردیم

15

وَجَعَلُوا لَهُ مِنْ عِبَادِهِ جُزْءًا إِنَّ الْإِنسَانَ لَكَفُورٌ مُّبِينٌ

و برای او از میان بندگانش، فرزندی قائل شدند آدمی به آشکارا ناسپاس است

16

أَمِ اتَّخَذَ مِمَّا يَخْلُقُ بَنَاتٍ وَأَصْفَاكُم بِالْبَنِينَ

آیا او از میان مخلوقاتش برای خود دختران برگرفته و پسران را خاص شماکرده است ?

17

وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِمَا ضَرَبَ لِلرَّحْمَنِ مَثَلًا ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ

و چون به یکی از آنها مژده تولد همان چیزی را دهند که به خدای رحمان نسبت داده رویش سیاه گردد و خشم خود فرو خورد

18

أَوَمَن يُنَشَّأُ فِي الْحِلْيَةِ وَهُوَ فِي الْخِصَامِ غَيْرُ مُبِينٍ

آیا آن که به آرایش پرورش یافته و در هنگام جدال آشکار نمی گردد از آن خداست ?

19

وَجَعَلُوا الْمَلَائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبَادُ الرَّحْمَنِ إِنَاثًا أَشَهِدُوا خَلْقَهُمْ سَتُكْتَبُ شَهَادَتُهُمْ وَيُسْأَلُونَ

و فرشتگان را که بندگان خدایند زن پنداشتند آیا به هنگام خلقتشان، آنجاحاضر بوده اند ? زودا که این شهادتشان را می نویسند و از آنها بازخواست می شود

20

وَقَالُوا لَوْ شَاء الرَّحْمَنُ مَا عَبَدْنَاهُم مَّا لَهُم بِذَلِكَ مِنْ عِلْمٍ إِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ

گفتند: اگر خدای رحمان می خواست ما فرشتگان را نمی پرستیدیم آنچه می گویند از روی نادانی است و جز به دروغ سخن نمی گویند

21

أَمْ آتَيْنَاهُمْ كِتَابًا مِّن قَبْلِهِ فَهُم بِهِ مُسْتَمْسِكُونَ

آیا پیش از قرآن کتابی برایشان نازل کرده ایم که اکنون بدان تمسک می جویند ?

22

بَلْ قَالُوا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِم مُّهْتَدُونَ

نه ، می گویند: پدرانمان آیینی داشتند و ما از پی آنها می رویم

23

وَكَذَلِكَ مَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّذِيرٍ إِلَّا قَالَ مُتْرَفُوهَا إِنَّا وَجَدْنَا آبَاءنَا عَلَى أُمَّةٍ وَإِنَّا عَلَى آثَارِهِم مُّقْتَدُونَ

بدین سان ، پیش از تو، به هیچ قریه ای بیم دهنده ای نفرستادیم مگر، آنکه متنعمانش گفتند: پدرانمان آیینی داشتند و ما به اعمال آنها اقتدا می کنیم

24

قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكُم بِأَهْدَى مِمَّا وَجَدتُّمْ عَلَيْهِ آبَاءكُمْ قَالُوا إِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ كَافِرُونَ

گفت : حتی اگر برای شما چیزی بیاورم که از آنچه پدرانتان را بر آن یافته بودید هدایت کننده تر باشد ? گفتند: ما به آیینی که شما را بدان فرستاده اند بی ایمانیم

25

فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ

پس ، از آنها انتقام گرفتیم و بنگر که عاقبت تکذیب کنندگان چگونه بوده است ?

26

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ إِنَّنِي بَرَاء مِّمَّا تَعْبُدُونَ

و ابراهیم به پدر و قومش گفت : من از آنچه شما می پرستید بیزارم ،

27

إِلَّا الَّذِي فَطَرَنِي فَإِنَّهُ سَيَهْدِينِ

، مگر آن که مرا آفریده ، که او راهنماییم خواهد کرد

28

وَجَعَلَهَا كَلِمَةً بَاقِيَةً فِي عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ

و این سخن را در فرزندان خود سخنی پاینده کرد، باشد که به خدا بازگردند

29

بَلْ مَتَّعْتُ هَؤُلَاء وَآبَاءهُمْ حَتَّى جَاءهُمُ الْحَقُّ وَرَسُولٌ مُّبِينٌ

و من اینان و پدرانشان را از زندگی بهره مند کردم تا آنگاه که حق و پیامبری روشنگر به سویشان آمد

30

وَلَمَّا جَاءهُمُ الْحَقُّ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ وَإِنَّا بِهِ كَافِرُونَ

چون حق بر آنها آشکار شد گفتند: این جادوست و ما بدان ایمان نمی آوریم

31

وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ هَذَا الْقُرْآنُ عَلَى رَجُلٍ مِّنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظِيمٍ

گفتند: چرا این قرآن بر مردی از بزرگمردان آن دو قریه نازل نشده است ?

32

أَهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَةَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُم مَّعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُم بَعْضًا سُخْرِيًّا وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ

آیا آنان رحمت پروردگارت را تقسیم می کنند ? حال آنکه ما روزی آنها، رادر این زندگی دنیا میانشان تقسیم می کنیم و بعضی را به مرتبت ، بالاتراز بعضی دیگر قرار داده ایم تا بعضی دیگر را به خدمت گیرند و رحمت پروردگارت از آنچه آنها گرد می آورند بهتر است

33

وَلَوْلَا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفًا مِّن فَضَّةٍ وَمَعَارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ

و اگر نه آن بود که همه مردم یک امت می شدند، سقفهای خانه های کسانی را که خدای رحمان را باور ندارند از نقره می کردیم و بر آنها نردبامهایی می نهادیم تا بر آن بالا روند

34

وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْوَابًا وَسُرُرًا عَلَيْهَا يَتَّكِؤُونَ

و برای خانه هایشان نیز درهایی از نقره می کردیم و تختهایی که بر آن، تکیه زنند

35

وَزُخْرُفًا وَإِن كُلُّ ذَلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ

و از هر گونه زینت و همه اینها برخورداری ناچیز دنیوی است ، حال آنکه آخرت در نزد پروردگار تو برای پرهیزگاران است

36

وَمَن يَعْشُ عَن ذِكْرِ الرَّحْمَنِ نُقَيِّضْ لَهُ شَيْطَانًا فَهُوَ لَهُ قَرِينٌ

هر کس که از یاد خدای رحمان روی گرداند، شیطانی بر او می گماریم که همواره همراهش باشد

37

وَإِنَّهُمْ لَيَصُدُّونَهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَيَحْسَبُونَ أَنَّهُم مُّهْتَدُونَ

و آن شیطانها آنان را از راه خدا باز می گردانند، ولی پندارند که هدایت یافتگانند

38

حَتَّى إِذَا جَاءنَا قَالَ يَا لَيْتَ بَيْنِي وَبَيْنَكَ بُعْدَ الْمَشْرِقَيْنِ فَبِئْسَ الْقَرِينُ

تا آنگاه که نزد ما آید، می گوید: ای کاش دوری من و تو دوری مشرق و، مغرب بود و تو چه همراه بدی بودی

39

وَلَن يَنفَعَكُمُ الْيَوْمَ إِذ ظَّلَمْتُمْ أَنَّكُمْ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ

چون ستم کردید آن روز پشیمانی سود نکند و هر دو در عذاب شریک باشید

40

أَفَأَنتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ أَوْ تَهْدِي الْعُمْيَ وَمَن كَانَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ

آیا تو می خواهی به کران سخن بشنوانی ، یا کوران و آنهایی را که در گمراهی آشکار هستند راه بنمایی ?

41

فَإِمَّا نَذْهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنْهُم مُّنتَقِمُونَ

و اگر تو را ببریم ، از آنها انتقام می گیریم ،

42

أَوْ نُرِيَنَّكَ الَّذِي وَعَدْنَاهُمْ فَإِنَّا عَلَيْهِم مُّقْتَدِرُونَ

یا آن عذابی را که به آنها وعده داده ایم به تو نشان می دهیم ، که ما برایشان توانا هستیم

43

فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ إِنَّكَ عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ

پس در آنچه به تو وحی شده است چنگ بزن که تو بر راه راست هستی

44

وَإِنَّهُ لَذِكْرٌ لَّكَ وَلِقَوْمِكَ وَسَوْفَ تُسْأَلُونَ

و، قرآن سبب بلند آوازه گشتن تو و قوم توست ، و زودا که بازخواست شوید

45

وَاسْأَلْ مَنْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رُّسُلِنَا أَجَعَلْنَا مِن دُونِ الرَّحْمَنِ آلِهَةً يُعْبَدُونَ

از پیامبران ما که پیش از تو فرستاده ایم بپرس : آیا جز خدای رحمان ،دیگری را برای پرستش آنها قرار داده بودیم ?

46

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَقَالَ إِنِّي رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ

و هر آینه موسی را همراه با آیات خود بر فرعون و مهتران قومش فرستادیم و گفت : من فرستاده پروردگار جهانیانم

47

فَلَمَّا جَاءهُم بِآيَاتِنَا إِذَا هُم مِّنْهَا يَضْحَكُونَ

چون آیات ما را بر آنان عرضه داشت ، به ناگاه همه از آن به خنده افتادند

48

وَمَا نُرِيهِم مِّنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِهَا وَأَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ

و هر معجزه ای که به آنها نشان دادیم از معجزه دیگر عظیم تر بود، آنگاه همه را به عذاب گرفتار کردیم ، باشد که بازگردند

49

وَقَالُوا يَا أَيُّهَا السَّاحِرُ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِندَكَ إِنَّنَا لَمُهْتَدُونَ

گفتند: ای جادوگر، پروردگارت را با آن عهدی که با تو نهاده است برای ما بخوان که ما هدایت شدگانیم

50

فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِذَا هُمْ يَنكُثُونَ

چون عذاب را از آنها برداشتیم ، پیمان خود را شکستند

51

وَنَادَى فِرْعَوْنُ فِي قَوْمِهِ قَالَ يَا قَوْمِ أَلَيْسَ لِي مُلْكُ مِصْرَ وَهَذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِي مِن تَحْتِي أَفَلَا تُبْصِرُونَ

فرعون در میان مردمش ندا داد که : ای قوم من ، آیا پادشاهی مصر و این، جویباران که از زیر پای من جاری هستند از آن من نیستند ? آیا نمی بینید ?

52

أَمْ أَنَا خَيْرٌ مِّنْ هَذَا الَّذِي هُوَ مَهِينٌ وَلَا يَكَادُ يُبِينُ

آیا من بهترم یا این مرد خوار ذلیل که درست سخن گفتن نتواند ?

53

فَلَوْلَا أُلْقِيَ عَلَيْهِ أَسْوِرَةٌ مِّن ذَهَبٍ أَوْ جَاء مَعَهُ الْمَلَائِكَةُ مُقْتَرِنِينَ

چرا دستهایش را به دستبندهای طلا نیاراسته اند ? و چرا گروهی از فرشتگان همراهش نیامده اند ?

54

فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ

پس قوم خود را گمراه ساخت تا از او اطاعت کردند، که مردمی تبهکار بودند

55

فَلَمَّا آسَفُونَا انتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ

چون ما را به خشم آوردند، از آنها انتقام گرفتیم و همگان را غرقه ساختیم

56

فَجَعَلْنَاهُمْ سَلَفًا وَمَثَلًا لِلْآخِرِينَ

آنان را در شمار گذشتگان و داستان برای آیندگان کردیم

57

وَلَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا إِذَا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ

و چون داستان، پسر مریم آورده شد، قوم تو به شادمانی فریاد زدند،

58

وَقَالُوا أَآلِهَتُنَا خَيْرٌ أَمْ هُوَ مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلًا بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ

و گفتند: آیا خدایان ما بهترند یا او ? و این سخن را جز برای جدال با تو نگفتند، که مردمی ستیزه جویند

59

إِنْ هُوَ إِلَّا عَبْدٌ أَنْعَمْنَا عَلَيْهِ وَجَعَلْنَاهُ مَثَلًا لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ

او جز بنده ای نبود که ما نعمتش ارزانی داشتیم و مایه عبرت بنی اسرائیلش گردانیدیم

60

وَلَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَا مِنكُم مَّلَائِكَةً فِي الْأَرْضِ يَخْلُفُونَ

اگر می خواستیم به جای شما فرشتگانی پدید می آوردیم تا در روی زمین جانشین شما گردند

61

وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِّلسَّاعَةِ فَلَا تَمْتَرُنَّ بِهَا وَاتَّبِعُونِ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ

و هر آینه او نشانه فرا رسیدن قیامت است در آن شک مکنید، و از، من متابعت کنید این است راه راست

62

وَلَا يَصُدَّنَّكُمُ الشَّيْطَانُ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ

شیطان شما را از راه باز نگرداند، زیرا او دشمن آشکار شماست

63

وَلَمَّا جَاء عِيسَى بِالْبَيِّنَاتِ قَالَ قَدْ جِئْتُكُم بِالْحِكْمَةِ وَلِأُبَيِّنَ لَكُم بَعْضَ الَّذِي تَخْتَلِفُونَ فِيهِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ

و چون عیسی با دلیلهای روشن خود آمد، گفت : برایتان حکمت آورده ام و آمده ام تا چیزهایی را که در آن اختلاف می کنید بیان کنم پس ، از خدابترسید و از من اطاعت کنید

64

إِنَّ اللَّهَ هُوَ رَبِّي وَرَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ

خدای یکتا پروردگار من و پروردگار شماست او را بپرستید راه راست این، است

65

فَاخْتَلَفَ الْأَحْزَابُ مِن بَيْنِهِمْ فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ عَذَابِ يَوْمٍ أَلِيمٍ

گروهها با هم اختلاف کردند پس وای بر ستمکاران از عذاب دردآور قیامت

66

هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ

آیا چشم به راه چیزی جز قیامتند که ناگاه و بی خبرشان بیاید ?

67

الْأَخِلَّاء يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ

در آن روز دوستان غیر از پرهیزگاران دشمن یکدیگرند

68

يَا عِبَادِ لَا خَوْفٌ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ وَلَا أَنتُمْ تَحْزَنُونَ

ای بندگان من ، در آن روز بیمی بر شما نیست و شما غمگین نمی شوید

69

الَّذِينَ آمَنُوا بِآيَاتِنَا وَكَانُوا مُسْلِمِينَ

آن کسان که به آیات ما ایمان آورده اند و تسلیم امر ما شده اند،

70

ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أَنتُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ تُحْبَرُونَ

، شما و جفتهایتان با شادکامی به بهشت داخل شوید

71

يُطَافُ عَلَيْهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَأَكْوَابٍ وَفِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنفُسُ وَتَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَأَنتُمْ فِيهَا خَالِدُونَ

قدحهای زرین و سبوها را در میانشان به چرخش می آورند در آنهاست هر چه نفس آرزو کند و دیده از آن لذت ببرد و در آنجا جاودانه خواهید بود

72

وَتِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتِي أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

این بهشتی است که به پاداش کارهایی که کرده اید به میراثش می برید

73

لَكُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ كَثِيرَةٌ مِنْهَا تَأْكُلُونَ

در آنجا برایتان میوه های بسیار هست که از آنها می خورید

74

إِنَّ الْمُجْرِمِينَ فِي عَذَابِ جَهَنَّمَ خَالِدُونَ

گناهکاران در عذاب جهنم جاویدانند

75

لَا يُفَتَّرُ عَنْهُمْ وَهُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ

عذابشان کاهش نمی یابد و آنها از، نومیدی خاموش باشند

76

وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَكِن كَانُوا هُمُ الظَّالِمِينَ

ما به آنها ستمی نکرده ایم ، آنها خود به خویشتن ستم کرده اند

77

وَنَادَوْا يَا مَالِكُ لِيَقْضِ عَلَيْنَا رَبُّكَ قَالَ إِنَّكُم مَّاكِثُونَ

فریاد بر آورند که : ای مالک ، کاش پروردگار تو ما را بمیراند می گوید: نه ، شما در اینجا ماندنی هستید

78

لَقَدْ جِئْنَاكُم بِالْحَقِّ وَلَكِنَّ أَكْثَرَكُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ

ما شما را با حق آشنا کردیم ولی بیشترتان از حق کراهت داشتید

79

أَمْ أَبْرَمُوا أَمْرًا فَإِنَّا مُبْرِمُونَ

آیا آنها در اعتقاد خویش پای فشرده اند ? ما هم پای فشرده ایم

80

أَمْ يَحْسَبُونَ أَنَّا لَا نَسْمَعُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُم بَلَى وَرُسُلُنَا لَدَيْهِمْ يَكْتُبُونَ

آیا می پندارند ما راز و نجوایشان را نمی شنویم ? آری ، رسولان ما نزد، آنها هستند و می نویسند

81

قُلْ إِن كَانَ لِلرَّحْمَنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِينَ

بگو: اگر خدای رحمان را فرزندی می بود، من از نخستین پرستندگان می بودم

82

سُبْحَانَ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ

منزه است پروردگار آسمانها و زمین و پروردگار عرش از آن نسبتها که به او می دهند

83

فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ

پس رهایشان کن تا به همان سخنان باطل مشغول باشند و به بازیچه سرگرم ،تا آن روزی که آنها را وعده داده اند برسد

84

وَهُوَ الَّذِي فِي السَّمَاء إِلَهٌ وَفِي الْأَرْضِ إِلَهٌ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ

اوست که هم در آسمان خداست و هم در زمین خداست و حکیم و داناست

85

وَتَبَارَكَ الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَعِندَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ

برتر و بزرگوارتر است آن کس که فرمانروایی آسمانها و زمین و هر چه، درمیان آنهاست از آن اوست و علم فرا رسیدن قیامت نزد اوست و به او بازگردانده می شوید

86

وَلَا يَمْلِكُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَن شَهِدَ بِالْحَقِّ وَهُمْ يَعْلَمُونَ

کسانی سوای او را که به خدایی می خوانند قادر به شفاعت کسی نیستند مگر کسانی که از روی علم ، به حق شهادت داده باشند

87

وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَهُمْ لَيَقُولُنَّ اللَّهُ فَأَنَّى يُؤْفَكُونَ

اگر از ایشان بپرسی که چه کسی آنها را آفریده است ، می گویند: الله پس چرا از حق روی می گردانند ?

88

وَقِيلِهِ يَارَبِّ إِنَّ هَؤُلَاء قَوْمٌ لَّا يُؤْمِنُونَ

گفتارش این بود: ای پروردگار من ، اینان مردمی هستند که ایمان نمی آورند

89

فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَقُلْ سَلَامٌ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ

پس از آنها در گذر و بگو: ایمنی است شما را آری به زودی خواهند دانست