کینه: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(افزودن و تکمیل محتوا به کمک منبع جدید) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | کینه ورزي و دشمنی، انحرافی روانی، گناهی بزرگ و بیماري مهلکی است که اگر وبال نکبت بار آن گریبان گیر آدمی گردد، آرامش روح را از بین برده، سلامت روان را دستخوش عوارض خسارتبار خود کرده، روح اخوت و برادري را در معرض فنا و نابودي قرار می دهد. | |
| − | کینه ورزي و دشمنی، انحرافی روانی، گناهی بزرگ و بیماري مهلکی است که اگر وبال نکبت بار آن گریبان گیر آدمی گردد، | ||
| − | آرامش روح را از بین برده، سلامت روان را دستخوش عوارض خسارتبار خود کرده، روح اخوت و برادري را در معرض فنا و نابودي قرار | ||
| − | |||
| − | کینه | + | کسی که قلب خود را میدان تاخت و تاز دشمنی قرار داده و نفس خویش را با کینه توزي آمیخته است، مسیر کمال، باب قرب و زمینه فوز و رستگاري را بر خود مسدود ساخته، خویشتن را همواره در رنج روحی و آزار و ناراحتی درونی قرار داده است. کینه توزي آفتی جانکاه و بیماری بسیار خطرناکی است. |
| − | + | کینه توزی اغلب ناشی از [[حسد]] و حسد هم ناشی از كبر می باشد و برای رشد و تكامل روحی، سدی محكم و برای ايجاد بيماری قلبی و جسمی، ميكرب و ويروس قوی است. | |
| − | + | ==معنای لغوی کینه== | |
| − | == | ||
| − | ([[لسان العرب]] | + | الحِقْدُ: إِمساك العداوة في القلب والتربص لِفُرْصَتِها؛ حقد و كينه ضدش عفو و بخشش است: حقد و كينه، نگه داشتن دشمنی در قلب و منتظر فرصتی بودن برای عقده گشایی.([[لسان العرب]]، ج3، ص154) |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | == | + | ==علل کینه ورزی== |
| − | + | * [[خصومت]] | |
| + | * توقع بیش از حد | ||
| + | * فقدان یک فضیلت | ||
| + | * [[غیبت]] | ||
| + | * جدال و مراء | ||
| + | * [[ناسزا گویی]] | ||
| + | * لعن ونفرین | ||
| + | * [[تمسخر]] | ||
| − | + | ==كينه از نگاه حضرت علی علیه السلام== | |
| − | طَهِّرُوا قُلُوبَكُمْ مِن الْحِقْدِ فإِنَّهُ داءٌ | + | * سَبَبُ الْفِتَنِ الْحِقْدُ؛ سبب فتنه ها كينه است. |
| + | * شَرُّ ما سَكَنَ الْقَلْبُ الْحِقْدُ؛ بدترين چيز ساكن در قلب، كينه است. | ||
| + | * طَهِّرُوا قُلُوبَكُمْ مِن الْحِقْدِ فإِنَّهُ داءٌ مُوبِئٌ؛ قلب هايتان را از كينه پاك كنيد، چون كينه بيماری دردناكی است. | ||
| + | * مَنْ اَطْرَحَ الْحِقْدَ اْسْتَراحَ قَلْبَهُ وَ لُبَّهُ؛ كسی كه كينه را از خودش طرد كند، قلبش و عقلش را در راحتی قرار داده است. | ||
| + | * ثَلاثٌ لايَهْنَأُ لِصاحِبِهِنَّ عِيشٌ الْحِقْدُ والْحَسَدُ و سُوءُ الْخُلْقِ؛ سه چيز است كه دارنده آن، زندگی لذت بخش نخواهد داشت و آن سه چيز كينه، [[حسد]] و بدخلقی است. ([[غررالحكم]]، ص299) | ||
| − | + | ==منابع== | |
| + | * فرهنگ صفات (بایدها و نبایدهای اخلاقی)، عباس اسماعیلی یزدی. | ||
| + | * پایگاه اندیشه قم. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
[[رده:اخلاق فردی]] | [[رده:اخلاق فردی]] | ||
[[رده:صفات ناپسند]] | [[رده:صفات ناپسند]] | ||
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۵:۵۵
کینه ورزي و دشمنی، انحرافی روانی، گناهی بزرگ و بیماري مهلکی است که اگر وبال نکبت بار آن گریبان گیر آدمی گردد، آرامش روح را از بین برده، سلامت روان را دستخوش عوارض خسارتبار خود کرده، روح اخوت و برادري را در معرض فنا و نابودي قرار می دهد.
کسی که قلب خود را میدان تاخت و تاز دشمنی قرار داده و نفس خویش را با کینه توزي آمیخته است، مسیر کمال، باب قرب و زمینه فوز و رستگاري را بر خود مسدود ساخته، خویشتن را همواره در رنج روحی و آزار و ناراحتی درونی قرار داده است. کینه توزي آفتی جانکاه و بیماری بسیار خطرناکی است.
کینه توزی اغلب ناشی از حسد و حسد هم ناشی از كبر می باشد و برای رشد و تكامل روحی، سدی محكم و برای ايجاد بيماری قلبی و جسمی، ميكرب و ويروس قوی است.
معنای لغوی کینه
الحِقْدُ: إِمساك العداوة في القلب والتربص لِفُرْصَتِها؛ حقد و كينه ضدش عفو و بخشش است: حقد و كينه، نگه داشتن دشمنی در قلب و منتظر فرصتی بودن برای عقده گشایی.(لسان العرب، ج3، ص154)
علل کینه ورزی
- خصومت
- توقع بیش از حد
- فقدان یک فضیلت
- غیبت
- جدال و مراء
- ناسزا گویی
- لعن ونفرین
- تمسخر
كينه از نگاه حضرت علی علیه السلام
- سَبَبُ الْفِتَنِ الْحِقْدُ؛ سبب فتنه ها كينه است.
- شَرُّ ما سَكَنَ الْقَلْبُ الْحِقْدُ؛ بدترين چيز ساكن در قلب، كينه است.
- طَهِّرُوا قُلُوبَكُمْ مِن الْحِقْدِ فإِنَّهُ داءٌ مُوبِئٌ؛ قلب هايتان را از كينه پاك كنيد، چون كينه بيماری دردناكی است.
- مَنْ اَطْرَحَ الْحِقْدَ اْسْتَراحَ قَلْبَهُ وَ لُبَّهُ؛ كسی كه كينه را از خودش طرد كند، قلبش و عقلش را در راحتی قرار داده است.
- ثَلاثٌ لايَهْنَأُ لِصاحِبِهِنَّ عِيشٌ الْحِقْدُ والْحَسَدُ و سُوءُ الْخُلْقِ؛ سه چيز است كه دارنده آن، زندگی لذت بخش نخواهد داشت و آن سه چيز كينه، حسد و بدخلقی است. (غررالحكم، ص299)
منابع
- فرهنگ صفات (بایدها و نبایدهای اخلاقی)، عباس اسماعیلی یزدی.
- پایگاه اندیشه قم.
