تلخیص المفتاح (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
(درست کردن پانویس ها) |
|||
| سطر ۷: | سطر ۷: | ||
خطیب گفته است که چون علم بلاغت و توابع آن از شریفترین و دقیقترین دانشها و بخش سوم کتاب مفتاح العلوم از بهترین نوشته ها در این باب است و از طرفی این کتاب از حشو و تعقید خالی نیست، بر آن شده تا آن را با ترتیبی سهل تلخیص کند و بر آن مطالبی بیفزاید که در جای دیگر بدانها تصریح نشده است. | خطیب گفته است که چون علم بلاغت و توابع آن از شریفترین و دقیقترین دانشها و بخش سوم کتاب مفتاح العلوم از بهترین نوشته ها در این باب است و از طرفی این کتاب از حشو و تعقید خالی نیست، بر آن شده تا آن را با ترتیبی سهل تلخیص کند و بر آن مطالبی بیفزاید که در جای دیگر بدانها تصریح نشده است. | ||
| − | خطیب در مقدمة تلخیص المفتاح | + | خطیب در مقدمة تلخیص المفتاح <ref>ص 2ـ4</ref> فصاحت و بلاغت را تعریف و به مرز میان آن دو اشاره کرده سپس در سه بخش («فن») به علم معانی و بیان و بدیع پرداخته است: |
| − | بخش اول در علم معانی و در هشت باب است، مشتمل بر بحث اِسناد، مسندٌالیه، مسند، متعلقات فعل، قصر، انشا، فصل و وصل، ایجاز و اطناب و مساوات. | + | بخش اول در علم معانی و در هشت باب است، مشتمل بر بحث اِسناد، مسندٌالیه، مسند، متعلقات فعل، قصر، انشا، فصل و وصل، ایجاز و اطناب و مساوات. <ref>ص5ـ43</ref> |
| − | بخش دوم در علم بیان است و در آن اقسام تشبیه، استعاره و کنایه مطرح شده است. | + | بخش دوم در علم بیان است و در آن اقسام تشبیه، استعاره و کنایه مطرح شده است. <ref>ص 43ـ62</ref> |
| − | بخش سوم در علم بدیع و صنایع بدیعی است. | + | بخش سوم در علم بدیع و صنایع بدیعی است.<ref>ص 62ـ79</ref> کتاب با بحث درباره سرقات شعری <ref>ص 79ـ85</ref> و ابتدا و تخلص و انتها به پایان رسیده است.<ref>ص 85ـ86</ref> |
| − | خطیب در تلخیص المفتاح برخی جابجایی ها را اعمال کرده است برای نمونه سکّاکی مبحث مجاز عقلی را در علم بیان آورده | + | خطیب در تلخیص المفتاح برخی جابجایی ها را اعمال کرده است برای نمونه سکّاکی مبحث مجاز عقلی را در علم بیان آورده <ref>ص185</ref> ولی خطیب آن را در علم معانی <ref>ص7</ref> مطرح کرده است. |
| − | تلخیص المفتاح در 1230/1815 در کلکته و در 1260 در آستانه | + | تلخیص المفتاح در 1230/1815 در کلکته و در 1260 در آستانه <ref>استانبول</ref> و 1302 در بیروت و سپس در [[مصر]] به چاپ رسیده است.<ref>سرکیس، ج2، ستون 1509؛ ون دایک، ص357</ref> |
| − | خطیب در کتاب دیگر خود، الایضاح | + | خطیب در کتاب دیگر خود، الایضاح <ref>ص3</ref> با استفاده از نظریات شیخ عبدالقاهر جرجانی در دو کتاب دلائل الاعجاز و اسرار البلاغة، شرحی بر تلخیص المفتاح خود نوشته و کتاب جامعی در علوم بلاغی پدید آورده است. |
| − | تلخیص المفتاح ــ که شهرت خطیب قزوینی مدیون آن است | + | تلخیص المفتاح ــ که شهرت خطیب قزوینی مدیون آن است <ref>ضیف، ص335</ref> ــ به جهت حُسن ترتیب و ایجاز از دیرباز مورد توجه بوده و شرح ها و حاشیه های فراوانی بر آن نگاشته شده است. <ref>رجوع کنید به حاجی خلیفه، ج1، ستون 474، 477؛ ون دایک، ص359</ref> ظاهراً قدیمترین شرح را پس از شرح مؤلف، محمد بن مظفر خلخالی (متوفی 745) با عنوان مفتاح تلخیص المفتاح نوشت. |
از مفصلترین شرحهای آن شرح سعدالدین مسعود تفتازانی به نام مطوّل است. شرحی نیز به فارسی از مولی 'هادی فرزند مولی' صالح مازندرانی بر تلخیص المفتاح نوشته شده است. از جدیدترین شرحهای آن شرح عبدالرحمان برقوقی است که در 1322 به چاپ رسیده است. شواهد شعری تلخیص المفتاح جداگانه شرح شده است؛ از جمله کتابی با عنوان معاهدالتنصیص علی شواهد التلخیص از عبدالرحیم بن احمد عبادی عباسی (متوفی 963) که در آن معانی ابیات و شرح حال گویندگان آنها آمده و در 1274 در بولاق مصر چاپ شده است. | از مفصلترین شرحهای آن شرح سعدالدین مسعود تفتازانی به نام مطوّل است. شرحی نیز به فارسی از مولی 'هادی فرزند مولی' صالح مازندرانی بر تلخیص المفتاح نوشته شده است. از جدیدترین شرحهای آن شرح عبدالرحمان برقوقی است که در 1322 به چاپ رسیده است. شواهد شعری تلخیص المفتاح جداگانه شرح شده است؛ از جمله کتابی با عنوان معاهدالتنصیص علی شواهد التلخیص از عبدالرحیم بن احمد عبادی عباسی (متوفی 963) که در آن معانی ابیات و شرح حال گویندگان آنها آمده و در 1274 در بولاق مصر چاپ شده است. | ||
| سطر ۲۸: | سطر ۲۸: | ||
تلخیص المفتاح چندبار خلاصه شده و برخی از این خلاصه ها به چاپ رسیده است . چندبار نیز به نظم کشیده شده است؛ مشهورترین این منظومه ها، منظومة جلال الدین عبدالرحمان سیوطی (متوفی 911) با عنوان عقودالجُمان فی المعانی والبیان است که خود سیوطی شرحی بر آن نگاشته با عنوان حلّ عقود الجُمان که در 1293 در بولاق به چاپ رسیده است. | تلخیص المفتاح چندبار خلاصه شده و برخی از این خلاصه ها به چاپ رسیده است . چندبار نیز به نظم کشیده شده است؛ مشهورترین این منظومه ها، منظومة جلال الدین عبدالرحمان سیوطی (متوفی 911) با عنوان عقودالجُمان فی المعانی والبیان است که خود سیوطی شرحی بر آن نگاشته با عنوان حلّ عقود الجُمان که در 1293 در بولاق به چاپ رسیده است. | ||
| + | |||
| + | == پانویس == | ||
| + | |||
| + | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۱۲:۳۶
محتویات
مؤلف
تلخیص المفتاح، کتابی در معانی و بیان و بدیع به عربی از محمد بن عبدالرحمان خطیبِ قزوینی (متوفی 739). این کتاب خلاصه بخش سوم کتاب مفتاح العلوم ابویعقوب یوسف سکاکی (متوفی 626) است.
خطیب گفته است که چون علم بلاغت و توابع آن از شریفترین و دقیقترین دانشها و بخش سوم کتاب مفتاح العلوم از بهترین نوشته ها در این باب است و از طرفی این کتاب از حشو و تعقید خالی نیست، بر آن شده تا آن را با ترتیبی سهل تلخیص کند و بر آن مطالبی بیفزاید که در جای دیگر بدانها تصریح نشده است.
خطیب در مقدمة تلخیص المفتاح [۱] فصاحت و بلاغت را تعریف و به مرز میان آن دو اشاره کرده سپس در سه بخش («فن») به علم معانی و بیان و بدیع پرداخته است:
بخش اول در علم معانی و در هشت باب است، مشتمل بر بحث اِسناد، مسندٌالیه، مسند، متعلقات فعل، قصر، انشا، فصل و وصل، ایجاز و اطناب و مساوات. [۲]
بخش دوم در علم بیان است و در آن اقسام تشبیه، استعاره و کنایه مطرح شده است. [۳]
بخش سوم در علم بدیع و صنایع بدیعی است.[۴] کتاب با بحث درباره سرقات شعری [۵] و ابتدا و تخلص و انتها به پایان رسیده است.[۶]
خطیب در تلخیص المفتاح برخی جابجایی ها را اعمال کرده است برای نمونه سکّاکی مبحث مجاز عقلی را در علم بیان آورده [۷] ولی خطیب آن را در علم معانی [۸] مطرح کرده است.
تلخیص المفتاح در 1230/1815 در کلکته و در 1260 در آستانه [۹] و 1302 در بیروت و سپس در مصر به چاپ رسیده است.[۱۰]
خطیب در کتاب دیگر خود، الایضاح [۱۱] با استفاده از نظریات شیخ عبدالقاهر جرجانی در دو کتاب دلائل الاعجاز و اسرار البلاغة، شرحی بر تلخیص المفتاح خود نوشته و کتاب جامعی در علوم بلاغی پدید آورده است.
تلخیص المفتاح ــ که شهرت خطیب قزوینی مدیون آن است [۱۲] ــ به جهت حُسن ترتیب و ایجاز از دیرباز مورد توجه بوده و شرح ها و حاشیه های فراوانی بر آن نگاشته شده است. [۱۳] ظاهراً قدیمترین شرح را پس از شرح مؤلف، محمد بن مظفر خلخالی (متوفی 745) با عنوان مفتاح تلخیص المفتاح نوشت.
از مفصلترین شرحهای آن شرح سعدالدین مسعود تفتازانی به نام مطوّل است. شرحی نیز به فارسی از مولی 'هادی فرزند مولی' صالح مازندرانی بر تلخیص المفتاح نوشته شده است. از جدیدترین شرحهای آن شرح عبدالرحمان برقوقی است که در 1322 به چاپ رسیده است. شواهد شعری تلخیص المفتاح جداگانه شرح شده است؛ از جمله کتابی با عنوان معاهدالتنصیص علی شواهد التلخیص از عبدالرحیم بن احمد عبادی عباسی (متوفی 963) که در آن معانی ابیات و شرح حال گویندگان آنها آمده و در 1274 در بولاق مصر چاپ شده است.
وضعیت چاپ
تلخیص المفتاح چندبار خلاصه شده و برخی از این خلاصه ها به چاپ رسیده است . چندبار نیز به نظم کشیده شده است؛ مشهورترین این منظومه ها، منظومة جلال الدین عبدالرحمان سیوطی (متوفی 911) با عنوان عقودالجُمان فی المعانی والبیان است که خود سیوطی شرحی بر آن نگاشته با عنوان حلّ عقود الجُمان که در 1293 در بولاق به چاپ رسیده است.
پانویس
منابع
- دانشنامه جهان اسلام، جلد 8، ذیل مدخل تلخیص المفتاح از باقر قربانی زرّین، در دسترس در پایگاه دانشنامه جهان اسلام.
