آیه 61 مائده: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحهای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | ==متن آيه== | |
− | |||
− | + | {{قرآن در قاب|«وَ إِذَا جَآؤُوكُمْ قَالُوَاْ آمَنَّا وَ قَد دَّخَلُواْ بِالْكُفْرِ وَ هُمْ قَدْ خَرَجُواْ بِهِ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا كَانُواْ يَكْتُمُونَ».|سوره=5|آیه=61}} | |
− | == | + | ==ترجمه آیه== |
− | '''< | + | و چون نزد شما مىآيند، مىگويند: ايمان آورديم در حالى كه با كفر وارد شده و قطعاً با همان كفر بيرون رفتهاند و خدا به آنچه پنهان مىداشتند داناتر است. |
+ | |||
+ | ==نزول== | ||
+ | |||
+ | '''محل نزول:''' | ||
+ | |||
+ | این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 3، ص 231.</ref> | ||
+ | |||
+ | '''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 298.</ref> | ||
اين آيه درباره عبدالله بن ابى نازل گرديده است، هنگامى كه اظهار [[اسلام]] نمود در حالتى كه در كفر داخل بوده است.<ref> تفاسير على بن ابراهيم و برهان.</ref> | اين آيه درباره عبدالله بن ابى نازل گرديده است، هنگامى كه اظهار [[اسلام]] نمود در حالتى كه در كفر داخل بوده است.<ref> تفاسير على بن ابراهيم و برهان.</ref> | ||
− | ==پانویس == | + | ==پانویس== |
− | <references /> | + | <references/> |
+ | |||
+ | ==منابع== | ||
+ | |||
+ | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند. | ||
+ | * محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش. | ||
+ | * فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش. | ||
+ | |||
+ | ==پیوندها== | ||
+ | |||
+ | * [[سوره مائده]] | ||
+ | * [[سوره مائده/متن و ترجمه سوره]] | ||
+ | |||
+ | [[رده:آیات سوره مائده]] | ||
+ | [[رده:آیات دارای شان نزول]] |
نسخهٔ ۶ سپتامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۵۰
متن آيه
ترجمه آیه
و چون نزد شما مىآيند، مىگويند: ايمان آورديم در حالى كه با كفر وارد شده و قطعاً با همان كفر بيرون رفتهاند و خدا به آنچه پنهان مىداشتند داناتر است.
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
اين آيه درباره عبدالله بن ابى نازل گرديده است، هنگامى كه اظهار اسلام نمود در حالتى كه در كفر داخل بوده است.[۳]
پانویس
- ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 3، ص 231.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 298.
- ↑ تفاسير على بن ابراهيم و برهان.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.