آیه 91 آل عمران: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و سا...' ایجاد کرد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
==متن آيه==
'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 133
 
  
'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
+
{{قرآن در قاب|«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ مَاتُواْ وَ هُمْ كُفَّارٌ فَلَن يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِم مِّلْءُ الأرْضِ ذَهَبًا وَلَوِ افْتَدَى بِهِ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ وَ مَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ».|سوره=3|آیه=91}}
  
==شأن نزول آيه 91 سوره آل‌عمران==
+
==ترجمه آیه==
  
'''<I>«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ماتُوا وَ هُمْ كُفَّارٌ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِمْ مِلْ ءُ الْأَرْضِ ذَهَباً وَلَوِافْتَدى  بِهِ أُولئِكَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ وَ ما لَهُمْ مِنْ ناصِرِينَ؛ كسانى كه كافر شدند و در حالت كفر مردند اگر براى رهائى از عذاب خويش برابر همه زمين طلا (در عوض عذاب) به فدا آورند هرگز از ايشان پذيرفته نخواهد شد و از براى آن‌ها شكنجه دردناك است و از براى آن‌ها يار و ياورى نخواهد بود».</ref>
+
در حقيقت كسانى كه كافر شده و در حال كفر مرده اند اگر چه فراخناى زمين را پر از طلا كنند و آن را براى خود فديه دهند هرگز از هيچ يك از آنان پذيرفته نگردد آنان را عذابى دردناك خواهد بود و ياورانى نخواهند داشت.
  
گويند درباره همان يازده نفر از ياران حارث بن سويد (كه شرح آن در پاورقى آيه 90 ذكر شده) آمده است هنگامى كه حارث توبه كرد و به [[مدينه]] برگشته بود، آنان گفتند: مراجعت نمى كنيم تا پيامبر از دنيا برود وقتى كه [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله [[مكه]] را فتح كرد، عده اى از آن‌ها توبه نموده و به اسلام بازگشتند و توبه آن‌ها قبول شد و عده ديگر قبل از فتح مكه مرده بودند و درباره كسانى كه مرده بودند اين آيه نازل گرديد.<ref> تفاسير روض الجنان و مجمع البيان.</ref>
+
==نزول==
  
==پانویس ==
+
'''محل نزول:'''
<references />
+
 
 +
اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در [[مدينه]] بر [[پيامبر اسلام]] صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. <ref> طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌2، ص 693.</ref>
 +
 
 +
'''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق،‌ [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 133.</ref>
 +
 
 +
گويند: درباره همان يازده نفر از ياران حارث بن سويد (كه شرح آن در پاورقى آيه 90 ذكر شده) آمده است هنگامى كه حارث توبه كرد و به [[مدينه]] برگشته بود، آنان گفتند: مراجعت نمى كنيم تا پيامبر از دنيا برود وقتى كه [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله [[مكه]] را فتح كرد، عده اى از آن‌ها توبه نموده و به اسلام بازگشتند و توبه آن‌ها قبول شد و عده ديگر قبل از فتح مكه مرده بودند و درباره كسانى كه مرده بودند اين آيه نازل گرديد.<ref> تفاسير روض الجنان و مجمع البيان.</ref>
 +
 
 +
==پانويس==
 +
<references/>
 +
 
 +
==منابع==
 +
 
 +
* قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
 +
* محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شيخ طوسي]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
 +
* فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
 +
 
 +
==پيوندها==
 +
 
 +
* [[سوره آل عمران]]
 +
* [[سوره آل عمران/متن و ترجمه سوره]]
 +
 
 +
[[رده:آيات سوره آل عمران]]
 +
[[رده:آیات دارای شان نزول]]

نسخهٔ ‏۳۰ اوت ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۴۱

متن آيه

مشاهده آیه در سوره

«إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ وَ مَاتُواْ وَ هُمْ كُفَّارٌ فَلَن يُقْبَلَ مِنْ أَحَدِهِم مِّلْءُ الأرْضِ ذَهَبًا وَلَوِ افْتَدَى بِهِ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ وَ مَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ».

مشاهده آیه در سوره


ترجمه آیه

در حقيقت كسانى كه كافر شده و در حال كفر مرده اند اگر چه فراخناى زمين را پر از طلا كنند و آن را براى خود فديه دهند هرگز از هيچ يك از آنان پذيرفته نگردد آنان را عذابى دردناك خواهد بود و ياورانى نخواهند داشت.

نزول

محل نزول:

اين آيه در همچون ديگر آيات سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. [۱]

شأن نزول:[۲]

گويند: درباره همان يازده نفر از ياران حارث بن سويد (كه شرح آن در پاورقى آيه 90 ذكر شده) آمده است هنگامى كه حارث توبه كرد و به مدينه برگشته بود، آنان گفتند: مراجعت نمى كنيم تا پيامبر از دنيا برود وقتى كه رسول خدا صلی الله علیه و آله مكه را فتح كرد، عده اى از آن‌ها توبه نموده و به اسلام بازگشتند و توبه آن‌ها قبول شد و عده ديگر قبل از فتح مكه مرده بودند و درباره كسانى كه مرده بودند اين آيه نازل گرديد.[۳]

پانويس

  1. طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌2، ص 693.
  2. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 133.
  3. تفاسير روض الجنان و مجمع البيان.

منابع

  • قرآن کريم، ترجمه محمدمهدي فولادوند.
  • محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شيخ طوسي و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامي، تهران، 1361 ش.
  • فضل بن حسن طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.

پيوندها

مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه