آیه 146 بقره: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی ' {{بخشی از یک کتاب}} '''منبع:''' نمونه بينات در شأن نزول آيات، ص 43 '''نویسنده:''' محمدبا...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | ==متن آيه== | |
| − | |||
| − | + | {{قرآن در قاب|«الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءهُمْ وَ إِنَّ فَرِيقاً مِّنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ».|سوره=2|آیه=146}} | |
| − | == | + | ==ترجمه آیه== |
| − | + | كسانى كه به ايشان كتاب آسمانى داده‌ايم همان گونه كه پسران خود را مى‌‌شناسند او (=محمد) را مى‌‌شناسند و مسلما گروهى از ايشان حقيقت را نهفته مى‌‌دارند و خودشان هم مى‌‌دانند. | |
| − | + | ==نزول== | |
| − | + | '''محل نزول:''' | |
| − | ==پانویس == | + | این آیه در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.</ref> |
| − | <references /> | + | |
| + | '''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 43.</ref> | ||
| + | |||
| + | على بن ابراهيم از پدرش او از ابن ابى عمير او از حريز او از [[امام صادق|امام جعفرصادق]] عليه‌السلام روايت كند: كه اين آيه درباره يهود و نصارى نازل گرديده زيرا خداوند در [تورات] و [انجيل] و [زبور] صفت محمد و ياران او را و نيز مهاجرت وى را گوش‌زد نموده بود. | ||
| + | |||
| + | چنان كه در آيه 29 [سوره فتح] فرمايد: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سِيماهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ» ولى وقتى كه مبعوث گرديد بوى كافر شدند و انكار نمودند.<ref>تفسير برهان از خاصه.</ref> | ||
| + | |||
| + | ==پانویس== | ||
| + | <references/> | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند. | ||
| + | * محمدباقر محقق، [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش. | ||
| + | * فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش. | ||
| + | |||
| + | ==پیوندها== | ||
| + | |||
| + | * [[سوره بقره]] | ||
| + | * [[سوره بقره/متن و ترجمه سوره]] | ||
| + | |||
| + | [[رده:آیات سوره بقره]] | ||
| + | [[رده:آیات دارای شان نزول]] | ||
نسخهٔ ۴ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۱۱
متن آيه
ترجمه آیه
كسانى كه به ايشان كتاب آسمانى داده‌ايم همان گونه كه پسران خود را مى‌‌شناسند او (=محمد) را مى‌‌شناسند و مسلما گروهى از ايشان حقيقت را نهفته مى‌‌دارند و خودشان هم مى‌‌دانند.
نزول
محل نزول:
این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. [۱]
شأن نزول:[۲]
على بن ابراهيم از پدرش او از ابن ابى عمير او از حريز او از امام جعفرصادق عليه‌السلام روايت كند: كه اين آيه درباره يهود و نصارى نازل گرديده زيرا خداوند در [تورات] و [انجيل] و [زبور] صفت محمد و ياران او را و نيز مهاجرت وى را گوش‌زد نموده بود.
چنان كه در آيه 29 [سوره فتح] فرمايد: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَماءُ بَيْنَهُمْ تَراهُمْ رُكَّعاً سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَ رِضْواناً سِيماهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْراةِ وَ مَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ» ولى وقتى كه مبعوث گرديد بوى كافر شدند و انكار نمودند.[۳]
پانویس
- ↑ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج 1، ص 111.
- ↑ محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص 43.
- ↑ تفسير برهان از خاصه.
منابع
- قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
- محمدباقر محقق، نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
- فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
پیوندها
