تخریب بقیع توسط وهابیون: تفاوت بین نسخهها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (ایجاد) |
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) جز (تخریب بقیع توسط بقیع را به تخریب بقیع توسط وهابیت منتقل کرد: اشتباه شد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۱۳، ساعت ۱۲:۵۴
تقویم هجری قمری |
روز واقعه:8 شوال |
سال 1344 هجری قمری |
مسلمانان از آغاز، به قبور بزرگانشان توجه داشتند و بر فراز آنها، گنبدهایى مىساختند که از جمله آنها، گنبد قبر مطهر رسول خدا صلى الله علیه و آله است که از اول تاکنون، بوده است. مزار بزرگان و امامان بقیع عليهمالسلام نيز از اين قاعده مستثنى نيست. ابن جبیر (قرن 6) در سفرنامه خود، بقیع را به زيبايى توصيف کرده، از گنبد زيبا و بسيار بلند ائمه بقیع، یاد کرده است. پس از او، ابن بطوطه نیز همان توصیف را دارد.
سمهودى نیز از گنبد ائمه اهل بیت علیهمالسلام، به عنوان گنبد باعظمت و بلند یاد کرده است؛ اما جریان واپسگرا و متحجر وهابى، در 8 شوال سال 1344 ق. اقدام به تخریب آن نمود و به احساسات میلیونها نفر از مسلمانان، توجهى نکرد. جالب این جاست که آنها اقدام به نگهدارى از لباسها و اسباب منزل، خانه، شمشیر و تختخواب آلسعود نمودهاند و از آثار یهودیان مدینه نیز تاکنون محافظت کردهاند؛ ولى آثار رسول خدا و اهل بیت علیهمالسلام را خراب کردند!!
عکسالعمل مسلمانان در تخريب بقیع
تخريب بقیع، با عکسالعمل شدید مسلمانان و به ویژه شیعیان جهان مواجه گردید. مسلمانان ایران، عراق، قفقاز، آذربایجان، ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان، تاتارستان، ترکیه، افغانستان، چین، مغولستان و هندوستان، در برابر این مسئله موضعگیرى؛ کردند دولت و مجلس آن روز ایران نيز در اين زمينه، موضعگیرى رسمى کرد.
همچنین فقیهان و بزرگانى چون آیت الله العظمى سید ابوالحسن اصفهانى، آیت الله شیخ محمد خالصى و آیت الله شهید سید حسن مدرس، این اقدام را محکوم کردند.
در کنفرانس کشورهاى اسلامى، مرحوم شیخ محمدحسین کاشف الغطاء، سید امین حسینى مفتى فلسطین، و سید محمدتقى طالقانى (آل احمد) نماینده آیت الله العظمى بروجردى در مدینه، شرکت کردند. همچنین مراجع و بزرگانى دیگرى مانند آیات عظام حاج شیخ عبدالکرى حائرى، حاج آقا حسین قمى، سید محسن حکیم، سید هبةالدین شهرستانى و امام خمینى قدس سرهم، در این مورد موضعگیرى کردند و امام خمینى در این زمینه، نامهاى خطاب به شاه عربستان نگاشت.
منبع
محمدامین پورامینى، بقیع، افق حوزه، 9 اردیبهشت 1388، شماره 226