نصرالله شبستری: تفاوت بین نسخهها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) جز (نصراللَّه شبستری را به نصرالله شبستری منتقل کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۷: | سطر ۷: | ||
(1330 - ز 1392 ق) | (1330 - ز 1392 ق) | ||
− | عالم دینى، فقیه و مدرس. در تبریز متولد شد، مقدمات و سطوح را در زادگاهش خواند. سپس به [[قم]] مسافرت كرد و در [[فقه]] و اصول شاگردى آیتاللَّه حجت كوه كمرى را نمود. آنگاه به [[نجف]] رفت و از محضر آیتاللَّه اصفهانى و آیتاللَّه شیخ محمدحسین غروى و آیتاللَّه آقا ضیاءالدین عراقى و پس از آنان از آیتاللَّه حكیم و آیتاللَّه خویى و آیتاللَّه میرزا باقر زنجانى استفادهى كامل نمود. | + | عالم دینى، [[فقیه]] و مدرس. در تبریز متولد شد، مقدمات و سطوح را در زادگاهش خواند. سپس به [[قم]] مسافرت كرد و در [[فقه]] و اصول شاگردى آیتاللَّه [[حجت كوه كمرى]] را نمود. آنگاه به [[نجف]] رفت و از محضر آیتاللَّه اصفهانى و آیتاللَّه [[شیخ محمدحسین غروى]] و آیتاللَّه [[آقا ضیاءالدین عراقى]] و پس از آنان از آیتاللَّه حكیم و [[آیت الله سید ابوالقاسم خویی|آیتاللَّه خویى]] و آیتاللَّه میرزا باقر زنجانى استفادهى كامل نمود. |
− | دورهى [[فلسفه]] و [[حكمت]] را از آقا شیخ صدرا بادكوبهاى فراگرفت و با اجازات عدیده [[اجتهاد]] و روایت به وطن بازگشت و در تبریز به انجام وظائف دینى و اقامهى [[نماز جماعت]] و تدریس پرداخت. از آثارش: «زندگانى حضرت لقمان | + | دورهى [[فلسفه]] و [[حكمت]] را از آقا شیخ صدرا بادكوبهاى فراگرفت و با اجازات عدیده [[اجتهاد]] و روایت به وطن بازگشت و در تبریز به انجام وظائف دینى و اقامهى [[نماز جماعت]] و تدریس پرداخت. از آثارش: «زندگانى حضرت [[لقمان|لقمان حكیم]]» به نام «در یتیم»؛ «هدایه الاقران الى اخبار لقمان الحكیم» و مختصر آن «الكلمه الطیبه»، در نصایح لقمان حكیم؛ «اللولوء النضید فى شرح زیاره مولینا [[امام حسین علیه السلام|ابى عبداللَّه الشهید]] علیه السلام»؛ مقدمه و تعلیقات بر «آداب الصلاه» [[علامه مجلسى]]؛ كتاب «وفادار باشید». |
==منابع== | ==منابع== | ||
− | * [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج3، ص301. | + | |
+ | *[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج3، ص301. | ||
[[رده:علمای قرن چهاردهم]] | [[رده:علمای قرن چهاردهم]] | ||
[[رده:فقیهان]] | [[رده:فقیهان]] |
نسخهٔ ۱۹ مارس ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۵۰
نصراللَّه شبستری
قرن: 14
(1330 - ز 1392 ق)
عالم دینى، فقیه و مدرس. در تبریز متولد شد، مقدمات و سطوح را در زادگاهش خواند. سپس به قم مسافرت كرد و در فقه و اصول شاگردى آیتاللَّه حجت كوه كمرى را نمود. آنگاه به نجف رفت و از محضر آیتاللَّه اصفهانى و آیتاللَّه شیخ محمدحسین غروى و آیتاللَّه آقا ضیاءالدین عراقى و پس از آنان از آیتاللَّه حكیم و آیتاللَّه خویى و آیتاللَّه میرزا باقر زنجانى استفادهى كامل نمود.
دورهى فلسفه و حكمت را از آقا شیخ صدرا بادكوبهاى فراگرفت و با اجازات عدیده اجتهاد و روایت به وطن بازگشت و در تبریز به انجام وظائف دینى و اقامهى نماز جماعت و تدریس پرداخت. از آثارش: «زندگانى حضرت لقمان حكیم» به نام «در یتیم»؛ «هدایه الاقران الى اخبار لقمان الحكیم» و مختصر آن «الكلمه الطیبه»، در نصایح لقمان حكیم؛ «اللولوء النضید فى شرح زیاره مولینا ابى عبداللَّه الشهید علیه السلام»؛ مقدمه و تعلیقات بر «آداب الصلاه» علامه مجلسى؛ كتاب «وفادار باشید».
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج3، ص301.