صدرالدین محلاتی شیرازی: تفاوت بین نسخهها
(صفحهای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|اثر آفرینان}} '''''محلاتی شیرازی، صدرالدین قرن: 14 (1359-1283 ش)...' ایجاد کرد) |
|||
سطر ۷: | سطر ۷: | ||
(1359-1283 ش)، عالم دینى، فقیه، مفسر، نویسنده، استاد و شاعر در شیراز به دنیا آمد. پدرش آیتاللَّه میرزا ابوالفضل محلاتى از علما و روحانیون بنام و دانشمند فارس بود. | (1359-1283 ش)، عالم دینى، فقیه، مفسر، نویسنده، استاد و شاعر در شیراز به دنیا آمد. پدرش آیتاللَّه میرزا ابوالفضل محلاتى از علما و روحانیون بنام و دانشمند فارس بود. | ||
− | صدرالدین پس از تحصیل مقدمات به [[عتبات عالیات]] رفت و مدتى از محضر استادن آنجا بهره گرفت و به شیراز بازگشت. چندى در [[اصفهان]] و [[قم]] تحصیلات علوم دینى خود را ادامه داد تا موفق به كسب | + | صدرالدین پس از تحصیل مقدمات به [[عتبات عالیات]] رفت و مدتى از محضر استادن آنجا بهره گرفت و به شیراز بازگشت. چندى در [[اصفهان]] و [[قم]] تحصیلات علوم دینى خود را ادامه داد تا موفق به كسب درجه ى [[اجتهاد]] شد و سپس به شیراز بازگشت و در شیراز حوزه ى تدریس بنیان نهاد و حلقهى تفسیر قرآنى ترتیب داد. |
− | از بدو تأسیس | + | از بدو تأسیس دانشكده ى ادبیات در شیراز به تدریس زبان عربى و ادبیات اشتغال ورزید. او علاوه بر تحقیق و نویسندگى، شعر هم مى سرود و چون به طریقه ى ذهبیه مایل بود اشعارش مضامین عرفانى داشت. |
از 1334 ش صبحهاى جمعه انجمن ادبى صدر را در خانه خود تشكیل داد. وى از اعضاى مؤسس كانون دانش پارس نیز بود. این كانون مجالس دبى داشت و تألیفات گوناگون اعضاى كانون را به چاپ مىرساند و داراى نشریه بود. | از 1334 ش صبحهاى جمعه انجمن ادبى صدر را در خانه خود تشكیل داد. وى از اعضاى مؤسس كانون دانش پارس نیز بود. این كانون مجالس دبى داشت و تألیفات گوناگون اعضاى كانون را به چاپ مىرساند و داراى نشریه بود. | ||
سطر ۱۸: | سطر ۱۸: | ||
* [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج5، ص152. | * [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج5، ص152. | ||
+ | |||
+ | [[رده:شعرای پارسی گو]] | ||
+ | [[رده:شعرای پارسی گوی قرن شانزدهم]] | ||
[[رده:علمای قرن چهاردهم]] | [[رده:علمای قرن چهاردهم]] | ||
[[رده:فقیهان]] | [[رده:فقیهان]] | ||
[[رده:مفسرین قرآن]] | [[رده:مفسرین قرآن]] | ||
− |
نسخهٔ ۲۱ اکتبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۸:۴۶
محلاتی شیرازی، صدرالدین
قرن: 14
(1359-1283 ش)، عالم دینى، فقیه، مفسر، نویسنده، استاد و شاعر در شیراز به دنیا آمد. پدرش آیتاللَّه میرزا ابوالفضل محلاتى از علما و روحانیون بنام و دانشمند فارس بود.
صدرالدین پس از تحصیل مقدمات به عتبات عالیات رفت و مدتى از محضر استادن آنجا بهره گرفت و به شیراز بازگشت. چندى در اصفهان و قم تحصیلات علوم دینى خود را ادامه داد تا موفق به كسب درجه ى اجتهاد شد و سپس به شیراز بازگشت و در شیراز حوزه ى تدریس بنیان نهاد و حلقهى تفسیر قرآنى ترتیب داد.
از بدو تأسیس دانشكده ى ادبیات در شیراز به تدریس زبان عربى و ادبیات اشتغال ورزید. او علاوه بر تحقیق و نویسندگى، شعر هم مى سرود و چون به طریقه ى ذهبیه مایل بود اشعارش مضامین عرفانى داشت.
از 1334 ش صبحهاى جمعه انجمن ادبى صدر را در خانه خود تشكیل داد. وى از اعضاى مؤسس كانون دانش پارس نیز بود. این كانون مجالس دبى داشت و تألیفات گوناگون اعضاى كانون را به چاپ مىرساند و داراى نشریه بود.
آثار علمى و ادبى محلاتى در این نشریه به چاپ مىرسید. از آثار وى: تفسیر «سوره عصر»؛ «شأن نزول آیات قرآن»؛ «مناسك حج»؛ «اسرار حج»؛ «دارالعلم شیراز»؛ «ولایت فارس در زمان خلفاء»؛ «مكتب عرفان سعدى»؛ «مقدمه تاریخ ادب عرب».
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج5، ص152.