مجمع البحرین (واژه قرآنی): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
به معنای "جای به هم پیوستن دو دریا" در آیه 60 [[سوره کهف]] آمده است: {{متن قرآن|«لَا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَيْنِ»}} ([[سوره کهف]]، 60) موسی علیه السلام به غلام خود گفت: پیوسته می روم تا وقتی به جای پیوستن دو دریا رسم.
+
به معنای "جای به هم پیوستن دو دریا". در آیه 60 [[سوره کهف]] آمده است: {{متن قرآن|«لَا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَيْنِ»}} (سوره کهف، 60) ([[حضرت موسی علیه السلام|موسی]] علیه السلام) به غلام خود گفت: پیوسته می روم تا وقتی به جای پیوستن دو دریا رسم.
  
[[علامه شعرانی]] در مورد محل مورد اشاره آیه می گوید: «جای آن به تحقیق معلوم نیست البته تنگه ایست در حوالی [[شام]] و [[مصر]] که یکی از دریاهای آن به خلیجی می پیوندد».<ref>[[نثر طوبی]]، علامه شعرانی، انتشارات اسلامیه، ص63.</ref>  
+
[[علامه شعرانی]] در مورد محل مورد اشاره آیه می گوید: «جای آن به تحقیق معلوم نیست، البته تنگه ایست در حوالی [[شام]] و [[مصر]] که یکی از دریاهای آن به خلیجی می پیوندد».<ref>[[نثر طوبی]]، علامه شعرانی، انتشارات اسلامیه، ص63.</ref>  
  
برخی نیز گفته‌ اند: منتهى اليه درياى روم (مديترانه) از ناحيه شرقى و منتهى اليه خليج فارس از ناحيه غربى است كه بنابراين مقصود از مجمع البحرين آن قسمت از زمين است كه به يك اعتبار در آخر شرقى مديترانه و به اعتبار ديگر در آخر غربى خليج فارس قرار دارد و به نوعى مجاز آن را محل اجتماع دو دريا خوانده‌اند.<ref>ترجمه تفسير الميزان، ج‌13، ص471.</ref>  
+
برخی نیز گفته‌ اند: منتهى اليه درياى روم (مديترانه) از ناحيه شرقى و منتهى اليه خليج فارس از ناحيه غربى است كه بنابراين مقصود از مجمع البحرين آن قسمت از زمين است كه به يك اعتبار در آخر شرقى مديترانه و به اعتبار ديگر در آخر غربى خليج فارس قرار دارد و به نوعى مجاز آن را محل اجتماع دو دريا خوانده‌اند.<ref>ترجمه [[المیزان فی تفسیر القرآن|تفسير الميزان]]، ج‌13، ص471.</ref>  
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==

نسخهٔ ‏۱۵ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۵۹

به معنای "جای به هم پیوستن دو دریا". در آیه 60 سوره کهف آمده است: «لَا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَيْنِ» (سوره کهف، 60) (موسی علیه السلام) به غلام خود گفت: پیوسته می روم تا وقتی به جای پیوستن دو دریا رسم.

علامه شعرانی در مورد محل مورد اشاره آیه می گوید: «جای آن به تحقیق معلوم نیست، البته تنگه ایست در حوالی شام و مصر که یکی از دریاهای آن به خلیجی می پیوندد».[۱]

برخی نیز گفته‌ اند: منتهى اليه درياى روم (مديترانه) از ناحيه شرقى و منتهى اليه خليج فارس از ناحيه غربى است كه بنابراين مقصود از مجمع البحرين آن قسمت از زمين است كه به يك اعتبار در آخر شرقى مديترانه و به اعتبار ديگر در آخر غربى خليج فارس قرار دارد و به نوعى مجاز آن را محل اجتماع دو دريا خوانده‌اند.[۲]

پانویس

  1. نثر طوبی، علامه شعرانی، انتشارات اسلامیه، ص63.
  2. ترجمه تفسير الميزان، ج‌13، ص471.