وصیت (علم الحدیث): تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{نیازمند ویرایش فنی}} ==وصیت== وصیت یکی از طرق تحمل حدیث است، بدین شرح که شيخ هنگا...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | وصیت یکی از طرق تحمل [[حدیث]] است، بدین شرح که شيخ هنگام مسافرت يا زمان وفات خود، وصيت كند که فلان شخص، فلان كتاب را از من روايت نمايد يا فلان نسخه مصحح من از آن فلان باشد كه جمعى از محدثين روايت مزبور را از وى براى آن شخص جايز دانسته اند. در اين نوع بايد شخص بگويد: وجدت كذا. او اوصى الى فلان بكذا. يا بگويد وجد كذا. | |
| − | == | + | ==منابع== |
| − | + | * [http://islamicdoc.org/Multimedia/fbook/10150/index.htm#124 درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص 127]، بازیابی: 7 اردیبهشت 1392. | |
| − | |||
| − | |||
| − | [http://islamicdoc.org/Multimedia/fbook/10150/index.htm#124 درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص 127]، بازیابی: 7 اردیبهشت 1392 | ||
نسخهٔ ۶ مهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۲۴
وصیت یکی از طرق تحمل حدیث است، بدین شرح که شيخ هنگام مسافرت يا زمان وفات خود، وصيت كند که فلان شخص، فلان كتاب را از من روايت نمايد يا فلان نسخه مصحح من از آن فلان باشد كه جمعى از محدثين روايت مزبور را از وى براى آن شخص جايز دانسته اند. در اين نوع بايد شخص بگويد: وجدت كذا. او اوصى الى فلان بكذا. يا بگويد وجد كذا.
منابع
- درایه الحدیث، کاظم مدیر شانه چی، ص 127، بازیابی: 7 اردیبهشت 1392.
