ترکیه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد)
 
(رده)
سطر ۲۵: سطر ۲۵:
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 +
 +
[[رده:کشورهای اسلامی]]

نسخهٔ ‏۱۳ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۱:۲۶


سرزمين تركيه گذرگاهى است ميان آسيا و اروپا. بخش آسيايى آن مشتمل بر شبه جزيره آسياى صغير؛ از شمال به درياى سياه؛ از جنوب به مديترانه شرقى، سوريه و عراق؛ از شرق به ايران و از شمال به ارمنستان و گرجستان و بخش اروپايى آن، از شمال به درياى سياه، بلغارستان و از غرب به يونان و درياى اژه، تنگه بوسفور، درياى مرمره و تنگه داردانل محدود مى‌شود.ع[۱] پایتخت ترکیه شهر آنکارا و بزرگ‌ترین شهر آن استانبول است.


اقوام ترکیه

80٪ جمعیت ترکیه را ترکان و 17٪ را کردها، 2٪ را عربها و 1٪ بقیه را لازها، گرجیان مسلمان و شمار اندکی از ارمنیان و یونانیان تشکیل می‌دهند. کردها بیشتر در استانهای جنوب شرقی ترکیه در مجاورت مرزهای ایران و عراق به سر می‌برند و عربها در استان ختای در جنوب کشور، در کرانه‌های دریای مدیترانه در همسایگی با سوریه متمرکزند و شماری از آنان هم در استان آدانا به سر می‌برند. گرجیان ترکیه در نواحی کوهستانی شمال شرقی این کشور و نزدیک مرزهای گرجستان زندگی می‌کنند.

لازها که از اقوام قفقازی به‌شمار می‌آیند، از دیگر اقلیتهای قومی در ترکیه‌اند. این قوم بیشتر در شمال ترکیه در سواحل جنوب شرقی دریای سیاه ساکن‌اند. شهرهایی چون طرابوزان، ریزه، اوف، وقفی‌کبیر و تونیا از مراکز لازنشین ترکیه است.[۲]


زبان مردم ترکیه

زبان رسمی در ترکیه زبان ترکی است. خط نوشتاری این زبان در ترکیه تا 1307ش/ 1928م خط عربی بود، اما در آن سال خط لاتین جایگزین آن شد. پس از ترکی، زبانهای کردی و سپس عربی بیشترین تداول را در ترکیه دارد ( انکارتا). در میان کردان ترکیه دو گویش «کرمانجی» و «زازا» رایج است. کردهای استان حکاری به کردی کرمانجی، و کردهای ساکن در دیگر نقاط ترکیه به کردی زازا گفت‌وگو می‌کنند.[۲]


دین و مذهب

بیش از 99٪ مردم ترکیه مسلمان‌اند؛ از این شمار حدود 70 تا 80٪ اهل سنت و 15 تا 20٪ علوی و گروهی هم شیعۀ 12 امامی‌اند. پیروان اهل سنت بیشتر حنفی و شافعی مذهب‌اند. حنفی مذهبان بیشتر در نواحی مرکزی و غربی ترکیه، و شافعیان که غالباً کردند، با جمعیتی کمتر از حنفیان در مناطق شرقی کشور سکنا دارند.

علویان در شهرهای سیواس، توقات، قهرمان مرعش، چوروم و آماسیه در اکثریت‌اند و شیعیان که شمار آنها حدود 1 تا 1 و نیم میلیون تن تخمین زده می‌شود، بیشتر در شرق و شمال شرقی ترکیه نزدیک مرزهای این کشور با ایران و ارمنستان در شهرهای آغدیر، قارص، توزلوجا، آرالیک، تاشیلی چای، آکیکا و ارپاچای سکنا دارند.ref name="دبا"/>

پانویس

  1. عبدالکریم بی آزار شیرازی، باستان شناسى و جغرافياى تاريخى قصص قرآن‌ ، دفتر نشر فرهنگ اسلامى‌، تهران‌،1380،چاپ سوم‌، ص 341
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ دائره المعارف بزرگ اسلامی، ج15، مدخل «ترکیه» از رحیم رئیس‌نیا]، بازیابی: 23 اسفند 1391