یمامه: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
سطر ۳: | سطر ۳: | ||
يمامه كه در قديم به نام «جوّا» خوانده مىشد،<ref>معجم البلدان؛ ج5، ص442.</ref> به نوشته مقدسى در قرن چهارم هجرى قمرى يكى از چهار ناحيه جزيرة العرب و وابسته به خوره حجر (هگر) بوده است. همو در جاى ديگر مىنويسد: يمامه ناحيتى است كه قصبه آن حجر است. شهرى بزرگ كه دژها و ديهها آن را دربر گرفته است.<ref>احسن التقاسيم؛ بخش 1، ص 102، 104 و 133.</ref> | يمامه كه در قديم به نام «جوّا» خوانده مىشد،<ref>معجم البلدان؛ ج5، ص442.</ref> به نوشته مقدسى در قرن چهارم هجرى قمرى يكى از چهار ناحيه جزيرة العرب و وابسته به خوره حجر (هگر) بوده است. همو در جاى ديگر مىنويسد: يمامه ناحيتى است كه قصبه آن حجر است. شهرى بزرگ كه دژها و ديهها آن را دربر گرفته است.<ref>احسن التقاسيم؛ بخش 1، ص 102، 104 و 133.</ref> | ||
− | به نوشته ياقوت، يمامه از ناحيههاى نجد شمرده مىشد و مركز آن حجر بوده است.<ref>معجم البلدان؛ ج5، ص442.</ref> به هنگام پيدايش اسلام يمامه شهرها و روستاهايى داشته، از جمله منفوخه كه قبر اعشى، سخنسراى عرب، در آنجا بوده است. | + | به نوشته ياقوت، يمامه از ناحيههاى نجد شمرده مىشد و مركز آن حجر بوده است.<ref>معجم البلدان؛ ج5، ص442.</ref> به هنگام پيدايش [[اسلام]] يمامه شهرها و روستاهايى داشته، از جمله منفوخه كه قبر اعشى، سخنسراى عرب، در آنجا بوده است. |
يكى ديگر از اماكن آن سدوس است كه از شهرهاى باستانى است و اكنون در آن آثارى از گذشته پيدا شده، در آنجا تنديسى به قطر 3 و بلندى 22 پا يافت شده است. آلوسى در تاريخ نجد مىنويسد: در نزديكى سدوس ساختمان هايى است كه گمان مىرود از آثار حميريان (تبعان) باشد. همچنين گفتهاند در ميان اين آثار چيزى است مانند گلدسته و بر آن نبشتههاى كنده شده بسيار است... چون مردم سدوس رفت و آمد جهانگردان فرنگى را به آنجا ديدند، ويرانش كردند تا با ايشان ارتباطى نداشته باشند.<ref>المفصل فى تاريخ العرب...؛ ج1، ص182 و 183.</ref> | يكى ديگر از اماكن آن سدوس است كه از شهرهاى باستانى است و اكنون در آن آثارى از گذشته پيدا شده، در آنجا تنديسى به قطر 3 و بلندى 22 پا يافت شده است. آلوسى در تاريخ نجد مىنويسد: در نزديكى سدوس ساختمان هايى است كه گمان مىرود از آثار حميريان (تبعان) باشد. همچنين گفتهاند در ميان اين آثار چيزى است مانند گلدسته و بر آن نبشتههاى كنده شده بسيار است... چون مردم سدوس رفت و آمد جهانگردان فرنگى را به آنجا ديدند، ويرانش كردند تا با ايشان ارتباطى نداشته باشند.<ref>المفصل فى تاريخ العرب...؛ ج1، ص182 و 183.</ref> | ||
سطر ۹: | سطر ۹: | ||
در روستاى فاو كه در يمامه قرار دارد، نبشتههايى يافت شده كه اهميت بسيار دارد زيرا از نخستين نبشتهها به زبان عربى جنوبى است كه به پيش از ميلاد بازمىگردد و از آثار سبئيان است. | در روستاى فاو كه در يمامه قرار دارد، نبشتههايى يافت شده كه اهميت بسيار دارد زيرا از نخستين نبشتهها به زبان عربى جنوبى است كه به پيش از ميلاد بازمىگردد و از آثار سبئيان است. | ||
− | گويا اينجا بازمانده شهرى بر سر راه كاروانرو بين يمن و خليج فارس و [[عراق]] از راه نجد بوده است.<ref>همان؛ ج1، ص183.:.92 .p ,1949 .enuJ ,IIIXC .loV ;lanruoJ lacihpargoeG ehT </ref> به نوشته برترام توماس در يمامه چاههاى «عويفره» نزديك به فاو قرار داشته كه همان محل اوفير است كه در [[تورات]] آمده و به زر و طاووس اشتهار داشته است. | + | گويا اينجا بازمانده شهرى بر سر راه كاروانرو بين [[یمن|يمن]] و [[خلیج|خليج فارس]] و [[عراق]] از راه نجد بوده است.<ref>همان؛ ج1، ص183.:.92 .p ,1949 .enuJ ,IIIXC .loV ;lanruoJ lacihpargoeG ehT </ref> به نوشته برترام توماس در يمامه چاههاى «عويفره» نزديك به فاو قرار داشته كه همان محل اوفير است كه در [[تورات]] آمده و به زر و طاووس اشتهار داشته است. |
نام عربى آن عفر بوده كه در ترجمه به يونانى و عبرى اوفير شده است. اين محل به معادن طلا نزديك است.<ref>همان؛ ج1، ص184.</ref> يكى از وادي هاى يمامه به نام عرض يا عارض است كه به نوشته ابن خرداذبه كسى كه از [[كوفه]] به سوى طايف رود ابتدا به عرض و سپس به طايف مىرسد. همو در ضمن وصف راه يمامه تا مكه، عرض را نيز نام مىبرد و مىگويد: عرض درهاى است كه يمامه را دو قسمت مىكند و در اين درّه روستاهاى منفوحه، وبره... توضح و مقراة قرار دارد.<ref>المسالك والممالك؛ ص 103، 121 و 125.</ref> | نام عربى آن عفر بوده كه در ترجمه به يونانى و عبرى اوفير شده است. اين محل به معادن طلا نزديك است.<ref>همان؛ ج1، ص184.</ref> يكى از وادي هاى يمامه به نام عرض يا عارض است كه به نوشته ابن خرداذبه كسى كه از [[كوفه]] به سوى طايف رود ابتدا به عرض و سپس به طايف مىرسد. همو در ضمن وصف راه يمامه تا مكه، عرض را نيز نام مىبرد و مىگويد: عرض درهاى است كه يمامه را دو قسمت مىكند و در اين درّه روستاهاى منفوحه، وبره... توضح و مقراة قرار دارد.<ref>المسالك والممالك؛ ص 103، 121 و 125.</ref> |
نسخهٔ ۲۴ فوریهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۲۷
يمامه كه در قديم به نام «جوّا» خوانده مىشد،[۱] به نوشته مقدسى در قرن چهارم هجرى قمرى يكى از چهار ناحيه جزيرة العرب و وابسته به خوره حجر (هگر) بوده است. همو در جاى ديگر مىنويسد: يمامه ناحيتى است كه قصبه آن حجر است. شهرى بزرگ كه دژها و ديهها آن را دربر گرفته است.[۲]
به نوشته ياقوت، يمامه از ناحيههاى نجد شمرده مىشد و مركز آن حجر بوده است.[۳] به هنگام پيدايش اسلام يمامه شهرها و روستاهايى داشته، از جمله منفوخه كه قبر اعشى، سخنسراى عرب، در آنجا بوده است.
يكى ديگر از اماكن آن سدوس است كه از شهرهاى باستانى است و اكنون در آن آثارى از گذشته پيدا شده، در آنجا تنديسى به قطر 3 و بلندى 22 پا يافت شده است. آلوسى در تاريخ نجد مىنويسد: در نزديكى سدوس ساختمان هايى است كه گمان مىرود از آثار حميريان (تبعان) باشد. همچنين گفتهاند در ميان اين آثار چيزى است مانند گلدسته و بر آن نبشتههاى كنده شده بسيار است... چون مردم سدوس رفت و آمد جهانگردان فرنگى را به آنجا ديدند، ويرانش كردند تا با ايشان ارتباطى نداشته باشند.[۴]
در روستاى فاو كه در يمامه قرار دارد، نبشتههايى يافت شده كه اهميت بسيار دارد زيرا از نخستين نبشتهها به زبان عربى جنوبى است كه به پيش از ميلاد بازمىگردد و از آثار سبئيان است.
گويا اينجا بازمانده شهرى بر سر راه كاروانرو بين يمن و خليج فارس و عراق از راه نجد بوده است.[۵] به نوشته برترام توماس در يمامه چاههاى «عويفره» نزديك به فاو قرار داشته كه همان محل اوفير است كه در تورات آمده و به زر و طاووس اشتهار داشته است.
نام عربى آن عفر بوده كه در ترجمه به يونانى و عبرى اوفير شده است. اين محل به معادن طلا نزديك است.[۶] يكى از وادي هاى يمامه به نام عرض يا عارض است كه به نوشته ابن خرداذبه كسى كه از كوفه به سوى طايف رود ابتدا به عرض و سپس به طايف مىرسد. همو در ضمن وصف راه يمامه تا مكه، عرض را نيز نام مىبرد و مىگويد: عرض درهاى است كه يمامه را دو قسمت مىكند و در اين درّه روستاهاى منفوحه، وبره... توضح و مقراة قرار دارد.[۷]
بعضى از اين روستاها مانند توضح و مقراة همانهايى است كه شاعر معروف و صاحب معلّقه،[۸] امرؤالقيس، بدانها اشاره كرده است. به نوشته ياقوت، عرض درّهاى است در يمامه، خرم و بارور و داراى روستاها و كشتزارها.[۹] اين درّه شايد بازمانده آبى روان بوده است. از وادي هاى ديگر يمامه، وادى حنيفه و عرض شمام است.[۱۰]
پانویس
- ↑ معجم البلدان؛ ج5، ص442.
- ↑ احسن التقاسيم؛ بخش 1، ص 102، 104 و 133.
- ↑ معجم البلدان؛ ج5، ص442.
- ↑ المفصل فى تاريخ العرب...؛ ج1، ص182 و 183.
- ↑ همان؛ ج1، ص183.:.92 .p ,1949 .enuJ ,IIIXC .loV ;lanruoJ lacihpargoeG ehT
- ↑ همان؛ ج1، ص184.
- ↑ المسالك والممالك؛ ص 103، 121 و 125.
- ↑ معلّقات سبع؛ ص 22.
- ↑ معجم البلدان؛ ج4، ص102.
- ↑ المفصل فى تاريخ العرب...؛ ج1، ص184.
منابع
حسین قره چانلو، جغرافياى تاريخى كشورهاى اسلامى، سمت، تهران، 1380، ج1، ص 240 و 241.