حدیبیّه: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|فرهنگ قرآن}} {{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} حديبيّه، مكانى د...' ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
| − | + | حديبيّه، مكانى در نزديكى [[مكه]] است و سبب ناميدنش به اين نام آن است كه در آن مكان درختى به نام «حدباء» وجود دارد. برخى گفته‌اند: نام آبادى‌اى است نه چندان بزرگ. علّت ناميده شدن اين محلّ به حديبيّه، چاهى به همين نام در اين مكان است. فاصله حديبيّه تا مكه يك منزل<ref>مسافتى كه كاروانى يك روزه سپرى كند؛ و به فاصله بين دو استراحتگاه كاروان، گفته مى‌شود. (لغت‌نامه، ج13، ص19104، «منزل»)</ref> | |
| − | + | و فاصله آن تا [[مدينه]] 9 منزل است. مقدارى از سرزمين حديبيّه در محدوده حرم واقع شده است.<ref>معجم‌البلدان، ج2، ص229.</ref> پيامبر صلى الله عليه و آله در سال ششم هجرى قمرى همراه مسلمانان به قصد عمره به آنجا رسيد و قاصدى به [[مكه]] فرستاد كه ما به قصد جنگ نيامده‌ايم. | |
| + | |||
| + | مشركان فرستاده آن حضرت را حبس كردند و خبر كشته شدنش شايع شد. حضرت يارانش را فراخواند و از آنان بيعت گرفت تا در صورت وقوع جنگ از خود دفاع كنند، امّا مشخص شد كه خبر كشته شدن قاصد پيامبر صلى الله عليه و آله دروغ بوده و با آمدن فرستادگان مشركان به قصد صلح، بين مسلمانان و مشركان صلح برقرار گرديد.<ref>السّيرة النبويّه، ابن‌هشام، ج3، ص308-320.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | |||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | |||
فرهنگ قرآن، ج 10. | فرهنگ قرآن، ج 10. | ||
نسخهٔ ۷ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۲۴
حديبيّه، مكانى در نزديكى مكه است و سبب ناميدنش به اين نام آن است كه در آن مكان درختى به نام «حدباء» وجود دارد. برخى گفته‌اند: نام آبادى‌اى است نه چندان بزرگ. علّت ناميده شدن اين محلّ به حديبيّه، چاهى به همين نام در اين مكان است. فاصله حديبيّه تا مكه يك منزل[۱]
و فاصله آن تا مدينه 9 منزل است. مقدارى از سرزمين حديبيّه در محدوده حرم واقع شده است.[۲] پيامبر صلى الله عليه و آله در سال ششم هجرى قمرى همراه مسلمانان به قصد عمره به آنجا رسيد و قاصدى به مكه فرستاد كه ما به قصد جنگ نيامده‌ايم.
مشركان فرستاده آن حضرت را حبس كردند و خبر كشته شدنش شايع شد. حضرت يارانش را فراخواند و از آنان بيعت گرفت تا در صورت وقوع جنگ از خود دفاع كنند، امّا مشخص شد كه خبر كشته شدن قاصد پيامبر صلى الله عليه و آله دروغ بوده و با آمدن فرستادگان مشركان به قصد صلح، بين مسلمانان و مشركان صلح برقرار گرديد.[۳]
پانویس
منابع
فرهنگ قرآن، ج 10.
