دحیه کلبی: تفاوت بین نسخهها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (ایجاد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
| − | |||
| − | + | دحية بن خليفه كلبى از صحابه [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله بوده، غزوه بدر را نديده ليكن در احد و ديگر غزوات رسول خدا صلی الله علیه و آله حضور داشته و تا زمان سلطنت معاوية بن ابىسفيان زنده بوده است. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | == | + | دحيه به سال ششم هجرت سفير و ايلچى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نزد قيصر روم بوده و قيصر به اسلام گرويد و به رسول خدا ايمان آورد، اما بطريقها و كشيشهاى اطرافى او ايمان نياوردند و دحيه اين موضوع را به رسول خدا صلى الله عليه و آله خبر داد و پيامبر قيصر را [[دعا]] كرد. |
| − | سيد ابراهيم سيد علوى، سرزمين پيامبران، نشر مشعر، تهران، 1385، ص 175 | + | |
| + | دحيه، جوانى زيبا و نيكوروى و به حسن و جمال ضرب المثل بود و [[جبرئيل]] به شكل او بر رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل مىشد. | ||
| + | |||
| + | ابن حجر مىنويسد: او به سال ششم هجرت در شهر حمص به حضور قيصر رسيد و نامه رسول خدا را به وى تسليم كرد و برخى هم نوشتهاند اين ديدار در بصرى صورت گرفته است. | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | سيد ابراهيم سيد علوى، سرزمين پيامبران، نشر مشعر، تهران، 1385، ص 175. | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۳، ساعت ۱۶:۳۲
دحية بن خليفه كلبى از صحابه رسول خدا صلى الله عليه و آله بوده، غزوه بدر را نديده ليكن در احد و ديگر غزوات رسول خدا صلی الله علیه و آله حضور داشته و تا زمان سلطنت معاوية بن ابىسفيان زنده بوده است.
دحيه به سال ششم هجرت سفير و ايلچى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نزد قيصر روم بوده و قيصر به اسلام گرويد و به رسول خدا ايمان آورد، اما بطريقها و كشيشهاى اطرافى او ايمان نياوردند و دحيه اين موضوع را به رسول خدا صلى الله عليه و آله خبر داد و پيامبر قيصر را دعا كرد.
دحيه، جوانى زيبا و نيكوروى و به حسن و جمال ضرب المثل بود و جبرئيل به شكل او بر رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل مىشد.
ابن حجر مىنويسد: او به سال ششم هجرت در شهر حمص به حضور قيصر رسيد و نامه رسول خدا را به وى تسليم كرد و برخى هم نوشتهاند اين ديدار در بصرى صورت گرفته است.
منابع
سيد ابراهيم سيد علوى، سرزمين پيامبران، نشر مشعر، تهران، 1385، ص 175.




