زرارة بن اعین: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(افزودن رده های جدید)
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
{{نیازمند ویرایش فنی}}
  
  
  
 +
وی از اعیان فقها، ادبا، متکلمان امامیه و از بزرگان روایی عصر خود و از مشایخ برجسته و مورد اعتماد محسوب می شود که در دیانت و فقاهت و وثاقت و زهد گوی سبقت از همگنان ربوده بود و یکی از اصحاب اجماع است.<ref> [http://www.cgie.org.ir/shavad.asp?id=130&avaid=3592 دائره المعارف بزرگ اسلامی، مدخل "اصحاب اجماع" از حسن انصاری] </ref>
  
<ref> براى اطلاع بيشتر نك: رسالة فى آل اعين؛ تاريخ آل زراره، ص 35؛ اضبط المقال، ص 511؛ معجم رجال الحديث، ج 7، ص 218-257؛ مجمع الرجال، ج 3، ص 25-51؛ اعيان الشيعه، ج 7، ص 46؛ منتهى المقال، ص 135؛ اتقان المقال، ص 62؛ رجال نجاشى، ص 125؛ تنقيح المقال، ج 1، ص 438؛ رجال طوسى، ص 123 و 201 و 350؛ رجال كشى، ص 133؛ معالم العلماء، ص 53 و مسند زرارة بن اعين، چاپ جامعه مدرسين قم.</ref>
+
== نام زراره ==
  
كه جلالت شأن و عظمت قدرش زياده از آن است كه ذكر شود، جمع شده بود. در او جميع خصال خير از علم و فضل و فقاهت و ديانت و وثاقت، از حواريين  صادقين علیهماالسلام است و او همان است كه يونس بن عمار حديثى از او نقل كرده براى حضرت [[امام صادق]] علیه‌السلام در باب ارث كه او از حضرت [[امام باقر]] علیه‌السلام نقل كرده بود. حضرت صادق علیه‌السلام فرمود: آنچه را كه زراره روايت كرده از ابوجعفر علیه‌السلام پس جايز نيست كه ما رد كنيم.<ref> اختيار معرفة الرجال، ج 1، ص 364.</ref>
+
نام اصلی او عبدربه و مکنّی به ابوالحسن و ابوعلی و فرزند اعین بن سُنْسُن شیبانی و از خاندان اصیل و عریق آل اعین است.
  
و روايت شده كه آن حضرت به فيض بن مختار فرمود كه هر وقت خواستى [[حديث]] ما را پس اخذ كن از اين شخص نشسته و اشاره فرمود به زراره و نيز از آن حضرت مروى است كه درباره زراره فرمود: لولا زرارة لقلت انّ احاديث ابى ستذهب.<ref> اختيار معرفة الرجال، ج 1، ص 345.</ref>
+
== فضیلت زراره در احادیثی از امام صادق (ع)==
  
و گذشت در بريد كه زراره يكى از اوتاد زمين و اعلام دين است و هم روايت است كه وقتى حضرت [[امام صادق]] علیه‌السلام به او فرمود: اى زراره اسم تو در نام هاى اهل بهشت بى الف است.
+
روايت است كه وقتى حضرت [[امام صادق]] علیه‌السلام به او فرمود: اى زراره اسم تو در نام هاى اهل بهشت بى الف است.
  
گفت: بلى فدايت شوم، اسم من عبدربه است ولكن ملقب شدم به زراره و از او نقل شده كه مى گفته: به هر حرف كه از امام جعفرصادق علیه‌السلام مى شنوم [[ایمان]] من زياده مى شود.<ref> همان.</ref>
+
گفت: بلى فدايت شوم، اسم من عبدربه است ولكن ملقب شدم به زراره و از او نقل شده كه مى گفته: به هر حرف كه از امام جعفرصادق علیه‌السلام مى شنوم [[ایمان]] من زياده مى شود.<ref>[http://lib.eshia.ir/14015/1/345  اختيار معرفة الرجال، ج 1، ص 345.]، تاریخ بازیابی:2 دیماه 1391</ref>
  
و از ابن ابى عمير - كه از بزرگان فضلاى [[شيعه]] است - نقل است كه وقتى به جميل بن دراج - كه از اعاظم فقها و محدثين اين طايفه است - گفت كه: چه نيكو است محضر تو و چه زينت دارد مجلس افاده تو؟ گفت: بلى، لكن به خدا سوگند كه نبوديم ما در نزديك زراره مگر به منزله اطفال مكتبى كه در نزد معلم خود باشند.<ref> اختيار معرفة الرجال، ج 1، ص 346.</ref>
+
روايت شده كه آن امام صادق علیه السلام به فيض بن مختار فرمود كه هر وقت خواستى [[حديث]] ما را پس اخذ كن از اين شخص نشسته و اشاره فرمود به زراره و نيز از آن حضرت مروى است كه درباره زراره فرمود: لولا زرارة لقلت انّ احاديث ابى ستذهب.<ref>[http://lib.eshia.ir/14015/1/345  اختيار معرفة الرجال، ج 1، ص 345.]، تاریخ بازیابی:2 دیماه 1391</ref>
 +
 
 +
حضرت صادق عليه السلام او را در کنار سه تن دیگر یعنی محمد بن مسلم و بريد بن معاويه و ليث بن البخترى المرادى از اوتاد زمين و اعلام دين دانسته است<ref>  حاج [[شیخ عباس قمی]], منتهي الآمال قسمت دوم، باب نهم: در تاريخ حضرت امام صادق عليه‌السلام </ref> و هم روايت است كه وقتى حضرت [[امام صادق]] علیه‌السلام به او فرمود: اى زراره اسم تو در نام هاى اهل بهشت بى الف است.
 +
 
 +
گفت: بلى فدايت شوم، اسم من عبدربه است ولكن ملقب شدم به زراره و از او نقل شده كه مى گفته: به هر حرف كه از امام جعفرصادق علیه‌السلام مى شنوم [[ایمان]] من زياده مى شود.<ref>[http://lib.eshia.ir/14015/1/345  اختيار معرفة الرجال، ج 1، ص 345.]، تاریخ بازیابی:2 دیماه 1391</ref>
  
و ابوغالب زرارى در ساله اى كه به جهت فرزند فرزندش محمد بن عبدالله  نوشته، فرموده: روايت شده كه زراره مردى و سيم و جسيم و ابيض اللّون بود و بر دست خود عصايى داشت، مردم احتشام او را بپا مى داشتند و صف مى زدند و نظر به حسن و هيأت و جمال او مى نمودند و در جدل و مخاصمت در كلام امتيازى تمام داشت و هيچ كس را قدرت آن نبود كه در مناظره او را مغلوب سازد الا آن كه كثرت [[عبادت]] او را از كلام واداشته بود و متكلمين شيعه در سلك تلاميذ او بودند، هفتاد<ref> نود. خ. ل .</ref> سال عمر كرد و از براى آل اعين فضايل بسيارى است و آنچه در حق ايشان روايت شده زياده از آن است كه براى تو بنويسم، الخ انتهى.<ref> رساله ابوغالب زرارى، ص 136.</ref>
 
  
مؤلّف گويد كه وفات زراره بعد از وفات حضرت صادق علیه‌السلام واقع شده به فاصله دو ماه يا كمتر و زراره در وقت وفات آن حضرت مريض بود و به همان مرض رحلت كرد رحمة الله عليه و بدان كه بيت اعين از بيوت شريفه است و غالب ايشان اهل [[حديث]] و [[فقه]] و [[كلام]] بوده اند و اصول و تصانيف و روايات بسيار از ايشان نقل شده است.
+
== توصیف زراره از زبان دیگران ==
  
و زراره را چند تن اولاد بود از جمله رومى و عبدالله مى باشند كه هر دو تن از ثقات روانند و ديگر حسن و حسين است كه حضرت صادق علیه‌السلام در حق ايشان [[دعا]] كرده و فرموده: احاطهما اللّه و كلاهما و رعاهما و حفظهما بصلاح ابيهما كما حفظ الغلامين.<ref> اختيار معرفة الرجال، ج 1، ص 350.</ref>
+
و از ابن ابى عمير - كه از بزرگان فضلاى [[شيعه]] است - نقل است كه وقتى به جميل بن دراج - كه از اعاظم فقها و محدثين اين طايفه است - گفت كه: چه نيكو است محضر تو و چه زينت دارد مجلس افاده تو؟ گفت: بلى، لكن به خدا سوگند كه نبوديم ما در نزديك زراره مگر به منزله اطفال مكتبى كه در نزد معلم خود باشند.<ref> اختيار معرفة الرجال، ج 1، ص 346.</ref>
  
و برادران زراره، حمران و بكير و عبدالرحمن و عبدالملك تمامى از اجلاء مى باشند. اما حمران كه گذشت حالش و بكير همان است كه حضرت صادق علیه‌السلام  او را ياد كرده و فرموده: رحم اللّه بكيرا و قد فعل.<ref> اختيار معرفة الرجال، ج 2، ص 419.</ref>
+
و ابوغالب زرارى در رساله اى كه به جهت فرزند فرزندش محمد بن عبدالله  نوشته، فرموده: روايت شده كه زراره مردى و سيم و جسيم و ابيض اللّون بود و بر دست خود عصايى داشت، مردم احتشام او را بپا مى داشتند و صف مى زدند و نظر به حسن و هيأت و جمال او مى نمودند و در جدل و مخاصمت در كلام امتيازى تمام داشت و هيچ كس را قدرت آن نبود كه در مناظره او را مغلوب سازد الا آن كه كثرت [[عبادت]] او را از كلام واداشته بود و متكلمين شيعه در سلك تلاميذ او بودند، هفتاد سال عمر كرد و از براى آل اعين فضايل بسيارى است و آنچه در حق ايشان روايت شده زياده از آن است كه براى تو بنويسم، الخ انتهى.<ref> رساله ابوغالب زرارى، ص 136.</ref>
  
و نيز روايت شده كه بعد از فوت او حضرت فرمود: واللّه لقد انزله اللّه بين رسوله و امیرالمومنین صلوات الله و سلامه عليهما.<ref> همان.</ref> و اولاد و احفاد او اهل حديثند و از براى آن جناب در بيرون شهر دامغان بقعه و مزارى است معروف.
+
==وفات زراره==
 +
وفات زراره بعد از وفات حضرت صادق علیه‌السلام واقع شده به فاصله دو ماه يا كمتر و زراره در وقت وفات آن حضرت مريض بود و به همان مرض رحلت كرد رحمة الله عليه
  
و عبدالرحمن بن اعين همان است كه مشايخ، شهادت بر استقامت او داده اند و عبدالملك بن اعين همان است كه حضرت [[امام صادق]] علیه‌السلام بر او ترحم فرموده و قبر او را در [[مدينه]] با اصحاب خود زيارت كرده و عارف به نجوم بوده،<ref> سفينة، ج 2، ص 140.</ref> و فرزندش ضريس بن عبدالملك از ثقات روات است.<ref> نك: رجال كشى، ج 2، ص 601.</ref>
+
==روایات زراره==
 +
جمع کثیری از متکلمان شیعه در زمره شاگردان او هستند. روایت کنندگان او را بالغ بر یکصد تن نوشته اند، از جمله: موسی بن بکر واسطی، ابان بن تغلب حریزی، حنان بن سدیر، جمیل بن دراج، هشام بن سالم، ابن بکیر، ابن مسکان، ابوخالد، ثعلبه بن میمون، علی بن عطیه، عمر بن اذنیه، محمد بن حمران، حریز، حسن بن موسی.
 +
طبق نقل کتاب معجم رجال الحدیث، بیش از دو هزار و نود وچهار روایت از طریق زراره به ما رسیده است. و طبق نقل کتاب مفتاح الکتب الاربعة، روایاتی که به مباشرت از معصوم(ع) در کتب اربعه دارد، هزار و دویست و پنجاه و چهار روایت است <ref> [http://www.hawzah.net/fa/article/articleview/5354?ParentID=78491 ناصر باقری بیدهندی، اصحاب اجماع، فصلنامه علوم حدیث، شماره 9 ] </ref>
  
 
==پانویس ==
 
==پانویس ==
 
<references />
 
<references />
===منبع===
+
==منابع==
 +
[http://www.hawzah.net/fa/article/articleview/5354?ParentID=78491 ناصر باقری بیدهندی، اصحاب اجماع، فصلنامه علوم حدیث، شماره 9 ]
  
 
حاج [[شیخ عباس قمی]], منتهي الآمال قسمت دوم، باب نهم: در تاريخ حضرت امام صادق عليه‌السلام
 
حاج [[شیخ عباس قمی]], منتهي الآمال قسمت دوم، باب نهم: در تاريخ حضرت امام صادق عليه‌السلام
 +
 +
شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال
 +
 
[[Category:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]]
 
[[Category:اصحاب اهل البیت علیهم السلام]]
 
[[رده:اصحاب امام صادق علیه السلام]]
 
[[رده:اصحاب امام صادق علیه السلام]]
 +
[[رده:اصحاب امام باقر علیه السلام]]
 +
[[رده:اصحاب اجماع]]
 +
[[رده:راویان حدیث]]
 
[[رده:راویان ثقه]]
 
[[رده:راویان ثقه]]

نسخهٔ ‏۲۲ دسامبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۳۱



وی از اعیان فقها، ادبا، متکلمان امامیه و از بزرگان روایی عصر خود و از مشایخ برجسته و مورد اعتماد محسوب می شود که در دیانت و فقاهت و وثاقت و زهد گوی سبقت از همگنان ربوده بود و یکی از اصحاب اجماع است.[۱]

نام زراره

نام اصلی او عبدربه و مکنّی به ابوالحسن و ابوعلی و فرزند اعین بن سُنْسُن شیبانی و از خاندان اصیل و عریق آل اعین است.

فضیلت زراره در احادیثی از امام صادق (ع)

روايت است كه وقتى حضرت امام صادق علیه‌السلام به او فرمود: اى زراره اسم تو در نام هاى اهل بهشت بى الف است.

گفت: بلى فدايت شوم، اسم من عبدربه است ولكن ملقب شدم به زراره و از او نقل شده كه مى گفته: به هر حرف كه از امام جعفرصادق علیه‌السلام مى شنوم ایمان من زياده مى شود.[۲]

روايت شده كه آن امام صادق علیه السلام به فيض بن مختار فرمود كه هر وقت خواستى حديث ما را پس اخذ كن از اين شخص نشسته و اشاره فرمود به زراره و نيز از آن حضرت مروى است كه درباره زراره فرمود: لولا زرارة لقلت انّ احاديث ابى ستذهب.[۳]

حضرت صادق عليه السلام او را در کنار سه تن دیگر یعنی محمد بن مسلم و بريد بن معاويه و ليث بن البخترى المرادى از اوتاد زمين و اعلام دين دانسته است[۴] و هم روايت است كه وقتى حضرت امام صادق علیه‌السلام به او فرمود: اى زراره اسم تو در نام هاى اهل بهشت بى الف است.

گفت: بلى فدايت شوم، اسم من عبدربه است ولكن ملقب شدم به زراره و از او نقل شده كه مى گفته: به هر حرف كه از امام جعفرصادق علیه‌السلام مى شنوم ایمان من زياده مى شود.[۵]


توصیف زراره از زبان دیگران

و از ابن ابى عمير - كه از بزرگان فضلاى شيعه است - نقل است كه وقتى به جميل بن دراج - كه از اعاظم فقها و محدثين اين طايفه است - گفت كه: چه نيكو است محضر تو و چه زينت دارد مجلس افاده تو؟ گفت: بلى، لكن به خدا سوگند كه نبوديم ما در نزديك زراره مگر به منزله اطفال مكتبى كه در نزد معلم خود باشند.[۶]

و ابوغالب زرارى در رساله اى كه به جهت فرزند فرزندش محمد بن عبدالله نوشته، فرموده: روايت شده كه زراره مردى و سيم و جسيم و ابيض اللّون بود و بر دست خود عصايى داشت، مردم احتشام او را بپا مى داشتند و صف مى زدند و نظر به حسن و هيأت و جمال او مى نمودند و در جدل و مخاصمت در كلام امتيازى تمام داشت و هيچ كس را قدرت آن نبود كه در مناظره او را مغلوب سازد الا آن كه كثرت عبادت او را از كلام واداشته بود و متكلمين شيعه در سلك تلاميذ او بودند، هفتاد سال عمر كرد و از براى آل اعين فضايل بسيارى است و آنچه در حق ايشان روايت شده زياده از آن است كه براى تو بنويسم، الخ انتهى.[۷]

وفات زراره

وفات زراره بعد از وفات حضرت صادق علیه‌السلام واقع شده به فاصله دو ماه يا كمتر و زراره در وقت وفات آن حضرت مريض بود و به همان مرض رحلت كرد رحمة الله عليه

روایات زراره

جمع کثیری از متکلمان شیعه در زمره شاگردان او هستند. روایت کنندگان او را بالغ بر یکصد تن نوشته اند، از جمله: موسی بن بکر واسطی، ابان بن تغلب حریزی، حنان بن سدیر، جمیل بن دراج، هشام بن سالم، ابن بکیر، ابن مسکان، ابوخالد، ثعلبه بن میمون، علی بن عطیه، عمر بن اذنیه، محمد بن حمران، حریز، حسن بن موسی. طبق نقل کتاب معجم رجال الحدیث، بیش از دو هزار و نود وچهار روایت از طریق زراره به ما رسیده است. و طبق نقل کتاب مفتاح الکتب الاربعة، روایاتی که به مباشرت از معصوم(ع) در کتب اربعه دارد، هزار و دویست و پنجاه و چهار روایت است [۸]

پانویس

  1. دائره المعارف بزرگ اسلامی، مدخل "اصحاب اجماع" از حسن انصاری
  2. اختيار معرفة الرجال، ج 1، ص 345.، تاریخ بازیابی:2 دیماه 1391
  3. اختيار معرفة الرجال، ج 1، ص 345.، تاریخ بازیابی:2 دیماه 1391
  4. حاج شیخ عباس قمی, منتهي الآمال قسمت دوم، باب نهم: در تاريخ حضرت امام صادق عليه‌السلام
  5. اختيار معرفة الرجال، ج 1، ص 345.، تاریخ بازیابی:2 دیماه 1391
  6. اختيار معرفة الرجال، ج 1، ص 346.
  7. رساله ابوغالب زرارى، ص 136.
  8. ناصر باقری بیدهندی، اصحاب اجماع، فصلنامه علوم حدیث، شماره 9

منابع

ناصر باقری بیدهندی، اصحاب اجماع، فصلنامه علوم حدیث، شماره 9

حاج شیخ عباس قمی, منتهي الآمال قسمت دوم، باب نهم: در تاريخ حضرت امام صادق عليه‌السلام

شیخ طوسی، اختیار معرفة الرجال