سوره نجم/متن و ترجمه: تفاوت بین نسخهها
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
__بیفهرست__ | __بیفهرست__ | ||
__بیبخش__ | __بیبخش__ | ||
− | {{متن و ترجمه سوره|نام=نجم}} | + | {{متن و ترجمه سوره|نام=نجم|شماره=53}} |
<center>'''سورة النجم'''</center> | <center>'''سورة النجم'''</center> |
نسخهٔ ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۷:۱۵
درباره سوره نجم (53) |
آیات سوره نجم |
فهرست قرآن |
|
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
1
وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَى
قسم به آن ستاره چون پنهان شد،
2
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَى
که، یار شما نه گمراه شده و نه به راه کج رفته است
3
وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى
و سخن از روی هوی نمی گوید
4
إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى
نیست این سخن جز آنچه بدو وحی می شود
5
عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى
او را آن فرشته بس نیرومند تعلیم داده است :
6
ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَى
صاحب نیرویی که استیلا یافت
7
وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَى
و او به کناره بلند آسمان بود
8
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى
سپس نزدیک شد و بسیار نزدیک شد،
9
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى
تا به قدر دو کمان ، یا نزدیک تر
10
فَأَوْحَى إِلَى عَبْدِهِ مَا أَوْحَى
و خدا به بنده خود هر چه باید وحی کند وحی کرد
11
مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَى
دل آنچه را که دید دروغ نشمرد
12
أَفَتُمَارُونَهُ عَلَى مَا يَرَى
آیا در آنچه می بینید با او جدال می، کنید ?
13
وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى
او را دیگر بار هم بدید،
14
عِندَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهَى
نزد سدره المنتهی ،
15
عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَى
که آرامگاه بهشت نزد آن درخت است
16
إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَى
وقتی که سدره را چیزی در خود می پوشید،
17
مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَى
چشم خطا نکرد و از حد در نگذشت
18
لَقَدْ رَأَى مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَى
هر آینه پاره ای از آیات بزرگ پروردگارش را بدید
19
أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّى
آیا لات و عزا را دیده اید ?
20
وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَى
و منات آن بت سومی دیگر را ?
21
أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَى
آیا شما را پسر باشد و او را دختر ?
22
تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَى
این تقسیمی است خلاف عدالت
23
إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاء سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ وَلَقَدْ جَاءهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَى
اینها چیزی نیستند جز نامهایی که خود و، پدرانتان به آنها داده اید و خداوند هیچ دلیلی بر آنها نفرستاده است تنها از پی گمان و هوای نفس خویش می روند و حال آنکه از جانب خدا راهنماییشان کرده اند
24
أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّى
آیا هر چه آدمی آرزو کند برایش حاصل است ?
25
فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَى
هم آخرت و هم دنیا از آن خداست
26
وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاء وَيَرْضَى
و چه بسیار فرشتگان در آسمانند که شفاعتشان هیچ سود ندهد، مگر از آن پس که خدا برای هر که خواهد رخصت دهد و خشنود باشد
27
إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَى
آنان که به آخرت ایمان ندارند فرشتگان را به نامهای زنان می نامند
28
وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا
، اینان را بدانچه می گویند هیچ دانشی نیست تنها از پندار خود پیروی می کنند و پندار برای شناخت حقیقت کافی نیست
29
فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّى عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا
پس تو نیز از کسی که از سخن ما رویگردان می شود و جز زندگی دنیوی را نمی جوید اعراض کن
30
ذَلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَى
منتهای دانششان همین است پروردگار تو به آن که از طریق او گمراه می شود یا به راه هدایت می افتد داناتر است
31
وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى
از آن خداست هر چه در آسمانها و هر چه در زمین است تا بدکاران را در، برابر اعمالشان کیفر دهد و نیکوکاران را به کردار نیکشان پاداش
32
الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى
کسانی که از گناهان بزرگ و زشتیها اجتناب می کنند جز آنکه گناهی کوچک از آنها سر زند بدانند که آمرزش پروردگار تو وسیع است و او به شما، آنگاه که از زمین بیافریدتان و آنگاه که در شکم مادرتان پنهان بودید، آگاه تر است خویشتن را بی گناه مدانید اوست که پرهیزگار را بهتر می شناسد
33
أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّى
آیا آن را که از تو رویگردان شد دیدی ?
34
وَأَعْطَى قَلِيلًا وَأَكْدَى
اندک می بخشید و در انفاق بخل می ورزید
35
أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَى
آیا علم غیب دارد و می بیند، ?
36
أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَى
یا از آنچه در صحیفه های موسی آمده بی خبر مانده است ?
37
وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّى
یا از ابراهیم ، که حق رسالت را ادا کرد ?
38
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى
که هیچ کس بار گناه دیگری را بر ندارد ?
39
وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَى
و اینکه : برای مردم پاداشی جز آنچه خود کرده اند نیست ?
40
وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَى
و زودا که کوشش او در نظر آید
41
ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاء الْأَوْفَى
سپس به او پاداشی تمام دهند
42
وَأَنَّ إِلَى رَبِّكَ الْمُنتَهَى
و پایان راه همه ، پروردگار توست
43
وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى
و اوست که می خنداند و می گریاند
44
وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا
و اوست که می میراند و زنده می کند
45
وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى
و اوست که جفتهای نر و ماده را آفریده است ،
46
مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَى
از نطفه ، آنگاه که در، رحم ریخته می شود
47
وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَى
و بر خداوند است که آن را بار دیگر زنده کند
48
وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَى وَأَقْنَى
و اوست که بی نیاز کند و روزی دهد
49
وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَى
و اوست پروردگار ستاره شعری
50
وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَى
و اوست که عاد، آن قوم پیشین را هلاک کرد،
51
وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَى
و از ثمود هیچ باقی نگذاشت
52
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَى
و پیش از آنها قوم نوح را، که ستمکارتر و سرکش تر بودند،
53
وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَى
و نیز مؤتفکه را نابود کرد
54
فَغَشَّاهَا مَا غَشَّى
و فرو پوشید آن قوم را، هر چه باید فرو پوشد
55
فَبِأَيِّ آلَاء رَبِّكَ تَتَمَارَى
پس به کدام یک از نعمتهای پروردگارت شک می کنی ?
56
هَذَا نَذِيرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَى
این بیم دهنده ای است همانند بیم دهندگان پیشین
57
أَزِفَتْ الْآزِفَةُ
قیامت فرا رسید،
58
لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ
کس جز خداوند آشکارش نکند
59
أَفَمِنْ هَذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ
آیا از این سخن در شگفت افتاده اید ?
60
وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ
و می خندید و نمی گریید ?
61
وَأَنتُمْ سَامِدُونَ
و شما غافل شده اید
62
فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا
پس خدا را سجده کنید و او را بپرستید