قبر امام حسین علیه السلام: تفاوت بین نسخه‌ها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) (تعیین رده) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}} | ||
| − | + | اولین بار [[بنى اسد]] پس از دفن اجساد [[شهدای کربلا]] و پیکر [[سیدالشهدا]] (علیه السلام)، علامتى بر قبر نهادند. از این که [[قیام توابین|توابین]] در سالهاى ۶۳ یا ۶۴ بر سر قبر [[امام حسين|امام حسین]] علیه السلام مى‌آمدند، مى‌فهمیم که آن هنگام، آشنا و شناخته شده بوده است. بنا به تشویق اولیاء دین، مدفن آن حضرت از همان آغاز، مورد [[زيارت|زیارت]] [[شیعه]] قرار گرفت، چه پنهانى و چه آشکار. | |
| − | در زمان بنى | + | در زمان [[بنی امیه|بنى امیه]]، قبه‌اى بر قبر شریف ساخته شد و تا زمان [[هارون الرشید]] باقى بود. وى قبر را خراب و محل آن را صاف کرد و درخت سدرى را که (به نشانه قبر) در آنجا بود، قطع کرد. بار دیگر در زمان [[مأمون|مامون]] ساخته شد. سپس در سال ۲۳۶ و ۲۳۷ هجرى به دستور [[متوکل|متوکل عباسى]]، قبر و خانه‌هاى اطراف آن خراب شد و به جاى آن زراعت کردند و مانع رفت و آمد مردم شدند. باز هم در سال ۲۴۷ به دستور متوکل قبر را خراب کردند و چندین نوبت دیگر این تخریب انجام گرفت. |
| − | + | بناى فعلى مرقد و [[حرم امام حسین علیه السلام|حرم سیدالشهدا]] به قرن هشتم هجرى برمى‌گردد. البته بارها مرمت ها و اضافاتى انجام گرفته است. در سال ۱۲۱۶ هجرى [[وهابیت|وهابیها]] با سپاهى از منطقه [[نجد]] حمله کرده و حرم حسینى را غارت و تخریب کردند و اسب ها را در صحن مطهر بستند.<ref>اعيان الشيعه، ج 1، ص 629.</ref> | |
| − | |||
| − | بناى فعلى مرقد و | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف. | + | |
| + | * جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف. | ||
[[رده:حرم امام حسین علیه السلام]] | [[رده:حرم امام حسین علیه السلام]] | ||
نسخهٔ ۲۳ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۱۴
اولین بار بنى اسد پس از دفن اجساد شهدای کربلا و پیکر سیدالشهدا (علیه السلام)، علامتى بر قبر نهادند. از این که توابین در سالهاى ۶۳ یا ۶۴ بر سر قبر امام حسین علیه السلام مى‌آمدند، مى‌فهمیم که آن هنگام، آشنا و شناخته شده بوده است. بنا به تشویق اولیاء دین، مدفن آن حضرت از همان آغاز، مورد زیارت شیعه قرار گرفت، چه پنهانى و چه آشکار.
در زمان بنى امیه، قبه‌اى بر قبر شریف ساخته شد و تا زمان هارون الرشید باقى بود. وى قبر را خراب و محل آن را صاف کرد و درخت سدرى را که (به نشانه قبر) در آنجا بود، قطع کرد. بار دیگر در زمان مامون ساخته شد. سپس در سال ۲۳۶ و ۲۳۷ هجرى به دستور متوکل عباسى، قبر و خانه‌هاى اطراف آن خراب شد و به جاى آن زراعت کردند و مانع رفت و آمد مردم شدند. باز هم در سال ۲۴۷ به دستور متوکل قبر را خراب کردند و چندین نوبت دیگر این تخریب انجام گرفت.
بناى فعلى مرقد و حرم سیدالشهدا به قرن هشتم هجرى برمى‌گردد. البته بارها مرمت ها و اضافاتى انجام گرفته است. در سال ۱۲۱۶ هجرى وهابیها با سپاهى از منطقه نجد حمله کرده و حرم حسینى را غارت و تخریب کردند و اسب ها را در صحن مطهر بستند.[۱]
پانویس
- ↑ اعيان الشيعه، ج 1، ص 629.
منابع
- جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
