شریعه

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

در لغت، به معناى راهى است كه به آب رود يا دريا منتهى مى‌شود. آبشخور، جاى ‌برداشتن آب از رودخانه، نهر كوچكتر كه آب رود. از آن طريق بر دشت، مسلط مى‌شود.

لغات ديگر اين اصطلاح عبارت است از: مشرع، مشرعه، شرعه، مشرب، منهل، ورد، مورد، آبخور، آبشخور، شريعه فرات در روز عاشورا، عباس بن على‌ علیه السلام براى آب آوردن‌ از فرات به شريعه رفت.

در حاشيه رودخانه فرات، منطقه نخلستانى بود. در همان شريعه‌ بود كه در پشت نخل كمين كرده دست راست او را از كار انداختند و در همان مسير به‌ شهادت رسيد و همانجا نيز دفن شد.

منابع

جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.