عثمان بن عفان: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ایجاد)
 
سطر ۱: سطر ۱:
{{نیازمند ویرایش فنی}}
 
 
{{بخشی از یک کتاب}}
 
{{بخشی از یک کتاب}}
عثمان بن عفان ، از طرف پدر و مادر، اموى و از سوى جده مادر، هاشمى است . وى پيش از هجرت ، در مكه معظمه به رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم گراييد و با دختر آن حضرت ، به نام ((رقيه بنت محمد صلى الله عليه و آله و سلم )) ازدواج كرد.
 
  
او ابتدا به حبشه و سپس به مدينه منوره هجرت نمود و همسرش رقيه در مدينه وفات يافت . سپس با دختر ديگر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم به نام ((ام كلثوم بنت محمد صلى الله عليه و آله و سلم )) ازدواج كرد كه پس از چند سالى ، ايشان نيز در مدينه وفات يافت .
+
عثمان بن عفان از طرف پدر و مادر، اموى و از سوى جده مادر، هاشمى است. وى پيش از هجرت در [[مكه]] معظمه به [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله و سلم گراييد و با دختر آن حضرت، به نام «رقيه بنت محمد صلى الله عليه و آله و سلم» ازدواج كرد.
  
عثمان از هيچ يك از دو دختر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم داراى نسلى نشد. وى يكى از اعضاى شوراى شش نفره جهت تعيين خليفه ، پس ‍ از قتل عمر بن خطاب بود كه به زمامدارى مسلمانان نايل آمد. در زمان زمامدارى وى ، مروان بن حكم ، معاوية بن ابى سفيان و بسيارى ديگر از امويان (كه سابقه دشمنى آنان بر اسلام و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بر احدى پوشيده نيست ) خلافت و حكومت را هم چون غنيمتى كه در جنگ به دست مى آوردند، در ميان خويش تقسيم نمودند و از اين راه ، دارايى هاى بى حد و حسابى گردآورى و كاخ ‌هايى بنا و غلامان و كنيزان فراوانى خريدارى كردند.
+
او ابتدا به [[حبشه]] و سپس به [[مدينه]] منوره هجرت نمود و همسرش رقيه در مدينه وفات يافت. سپس با دختر ديگر [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله و سلم به نام «ام كلثوم بنت محمد صلى الله عليه و آله و سلم» ازدواج كرد كه پس از چند سالى، ايشان نيز در [[مدينه ]] وفات يافت.
  
بدين ترتيب ، مسير خلافت اسلامى به سوى خود كامگى و ستم كارى و تضييع حقوق عمومى مردم ، منحرف گرديد. سرانجام انقلابيون شهرهاى مختلف اسلامى شورش گرديد. سرانجام انقلابيون شهرهاى مختلف اسلامى شورش كرده و با محاصره چندين روزه كاخ عثمان ، وى را در ذى حجه سال 36 هجرى قمرى به قتل رسانيدند.
+
عثمان از هيچ يك از دو دختر [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله و سلم داراى نسلى نشد. وى يكى از اعضاى شوراى شش نفره جهت تعيين خليفه، پس از قتل عمر بن خطاب بود كه به زمامدارى مسلمانان نايل آمد. در زمان زمامدارى وى مروان بن حكم، معاوية بن ابى سفيان و بسيارى ديگر از امويان (كه سابقه دشمنى آنان بر [[اسلام]] و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بر احدى پوشيده نيست) خلافت و حكومت را همچون غنيمتى كه در جنگ بدست مى آوردند، در ميان خويش تقسيم نمودند و از اين راه، دارايى هاى بى حد و حسابى گردآورى و كاخ ‌هايى بنا و غلامان و كنيزان فراوانى خريدارى كردند.
  
عثمان بن عفان ، در محل دور افتاده اى از قبرستان بقيع كه محل دفن يهوديان مدينه بود، به خاك سپرده شد.
+
بدين ترتيب، مسير خلافت اسلامى به سوى خودكامگى و ستمكارى و تضييع حقوق عمومى مردم، منحرف گرديد. سرانجام انقلابيون شهرهاى مختلف اسلامى شورش گرديد. سرانجام انقلابيون شهرهاى مختلف اسلامى شورش كرده و با محاصره چندين روزه كاخ عثمان، وى را در [[ذى الحجه]] سال 36 هجرى قمرى به قتل رسانيدند.
 +
 
 +
عثمان بن عفان، در محل دورافتاده اى از [[قبرستان بقيع]] كه محل دفن يهوديان [[مدينه]] بود، به خاك سپرده شد.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
سید تقی واردی، روز شمار تاریخ اسلام، جلد اول
+
سید تقی واردی، روزشمار تاریخ اسلام، جلد اول.
  
 
[[رده:خلفای نخستین]]
 
[[رده:خلفای نخستین]]

نسخهٔ ‏۱۵ نوامبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۲۸

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon book.jpg

محتوای فعلی بخشی از یک کتاب متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


عثمان بن عفان از طرف پدر و مادر، اموى و از سوى جده مادر، هاشمى است. وى پيش از هجرت در مكه معظمه به رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم گراييد و با دختر آن حضرت، به نام «رقيه بنت محمد صلى الله عليه و آله و سلم» ازدواج كرد.

او ابتدا به حبشه و سپس به مدينه منوره هجرت نمود و همسرش رقيه در مدينه وفات يافت. سپس با دختر ديگر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم به نام «ام كلثوم بنت محمد صلى الله عليه و آله و سلم» ازدواج كرد كه پس از چند سالى، ايشان نيز در مدينه وفات يافت.

عثمان از هيچ يك از دو دختر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم داراى نسلى نشد. وى يكى از اعضاى شوراى شش نفره جهت تعيين خليفه، پس از قتل عمر بن خطاب بود كه به زمامدارى مسلمانان نايل آمد. در زمان زمامدارى وى مروان بن حكم، معاوية بن ابى سفيان و بسيارى ديگر از امويان (كه سابقه دشمنى آنان بر اسلام و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بر احدى پوشيده نيست) خلافت و حكومت را همچون غنيمتى كه در جنگ بدست مى آوردند، در ميان خويش تقسيم نمودند و از اين راه، دارايى هاى بى حد و حسابى گردآورى و كاخ ‌هايى بنا و غلامان و كنيزان فراوانى خريدارى كردند.

بدين ترتيب، مسير خلافت اسلامى به سوى خودكامگى و ستمكارى و تضييع حقوق عمومى مردم، منحرف گرديد. سرانجام انقلابيون شهرهاى مختلف اسلامى شورش گرديد. سرانجام انقلابيون شهرهاى مختلف اسلامى شورش كرده و با محاصره چندين روزه كاخ عثمان، وى را در ذى الحجه سال 36 هجرى قمرى به قتل رسانيدند.

عثمان بن عفان، در محل دورافتاده اى از قبرستان بقيع كه محل دفن يهوديان مدينه بود، به خاك سپرده شد.

منابع

سید تقی واردی، روزشمار تاریخ اسلام، جلد اول.