شیخ لطف الله عاملی اصفهانی

{منبع اين نوشتار يک سايت است. آن را با نوشته خودتان جايگزين کنيد.}

شيخ لطف الله عاملی اصفهانی

شیخ لطف الله اصالتاً لبنانی بوده و خاندان او همه از فقهاى امامیه بوده اند. چنانكه پدر و جد و جد اعلا و پسرش همه به این عنوان اشتهار داشته اند. به مناسبت سعى بى اندازه پادشاهان صفوى در ترویج احكام مذهب تشیع و تشویق و اكرام فقهاى آن، شیخ لطف الله میسى عاملى نیز مانند جمع كثیر دیگرى از علماى بحرین و جبل عامل در اوایل عمر از موطن خود به قصد ایران عازم شد و ابتدا در مشهد مقدس اقامت گزید و در آنجا پس از استقاضه از محضر علماى ارض اقدس از جمله ملاعبدالله شوشترى از جانب شاه عباس بزرگ به خدمت آستانه رضوى برقرار گردید و تا تاریخ فتنه ازبكان و دست یافتن ایشان بر مشهد در آن شهر مقیم بود. سپس از شر ایشان به قزوین پناه جست و در آنجا به كار تدریس مشغول شد، شاه عباس او را از قزوین به اصفهان آورد و در سال 1011 هجرى در جنب میدان نقش جهان مدرسه و مسجدى را كه هنوز هم به نام او شهرت دارد براى محل تدریس و اقامت و امامت وى بنا نهاد و انجام این كار تا 1028 هجرى طول كشید و در حین اتمام همین ساختمان بود كه شاه عباس در قسمت جنوبى میدان نقش جهان مشهور است طرح انشا جامع اعظم پادشاهى یعنى مسجد شاه را ریخت. بعد از آن كه مدرسه و مسجد شیخ لطف الله براى تدریس و نمازگزارى او مهیا گردید. این مرد جلیل محترم در آن مدرسه (امروز وجود ندارد) مقیم شد و در مسجدى كه براى معرفى آثار هنرى ایران بنا شده بود به امامت و تدریس مشغول گردید و شاه عباس براى وجه معاش او وظیفه اى معین و مقرر داشت. تاریخ وفات شیخ لطف الله را مؤلف كتاب مجمل التواریخ در سال 1032 یعنى در همان سالى كه بغداد به تصرف شاه عباس درآمده است مى نویسد.

محبت و علاقه شاه عباس به این مرد هنرمند بدان پایه بود كه گاه پهلوى او مى نشست و شمعى به دست مى گرفت تا علیرضا در روشنایى آن كتابت كند.

همچنین در عالم آراى عباسى تاریخ فوت او را مؤلف این كتاب در ذیل واقع سال 1032 آورده است و صریحاً مى گوید كه شیخ لطف الله میسى جبل عاملى در اوایل این سال و قبل از سفر دارالسلام بغداد كه هنوز آیات جلال در ییلاقات فیروزكوه بود در اصفهان مریض گشته به عالم بقا پیوست.

منبع:تبیان