قتل عبیدالله بن زیاد توسط سپاهیان مختار ثقفی: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{تقویم|روز= 10 محرم|سال=سال ۶۷ هجری قمری}} | {{تقویم|روز= 10 محرم|سال=سال ۶۷ هجری قمری}} | ||
| − | [[عبیدالله بن زیاد]]، پس از شش سال از [[شهادت]] مظلومانه [[امام حسین]] علیهالسلام و یاران فداکارش در سرزمین [[کربلا]]، در نبردی میان سپاهیان [[مختار | + | [[عبیدالله بن زیاد]]، پس از شش سال از [[شهادت در راه خدا|شهادت]] مظلومانه [[امام حسین]] علیهالسلام و یاران فداکارش در سرزمین [[کربلا]]، در نبردی میان سپاهیان [[مختار ثقفی]] و سپاهیان [[عبدالملک بن مروان]] (پنجمین خلیفه [[بنی امیه|اموی]]) در حوالی موصل در تاریخ دهم [[ماه محرم|محرم]] سال ۶۷ قمری به هلاکت رسید. |
== شکست عبیدالله و قتل او == | == شکست عبیدالله و قتل او == | ||
| − | مختار ثقفی که در [[ربیع الاول]] سال ۶۶ قمری با همراهی و همیاری [[شیعیان]] [[عراق]] بر ضد دستگاه خلافت [[امویان|امویان]] قیام کرده و به پیروزی رسید و [[کوفه]] و بسیاری از شهرهای عراق را در سیطره خود گرفت، در صدد انتقام از قاتلان و جنایتکاران واقعه کربلا برآمد و بسیاری از آنان را دستگیر و به وضع فجیعی [[قصاص]] کرد و قلوب شیعیان را تسلی داد. | + | [[مختار ثقفی]] که در [[ربیع الاول]] سال ۶۶ قمری با همراهی و همیاری [[شیعیان]] [[عراق]] بر ضد دستگاه خلافت [[امویان|امویان]] قیام کرده و به پیروزی رسید و [[کوفه]] و بسیاری از شهرهای عراق را در سیطره خود گرفت، در صدد انتقام از قاتلان و جنایتکاران واقعه [[کربلا]] برآمد و بسیاری از آنان را دستگیر و به وضع فجیعی [[قصاص]] کرد و قلوب شیعیان را تسلی داد. |
| − | اما علاوه بر مخالفان و دشمنان داخلی، با دو جبهه خارجی نیز رویارویی داشت. از یک سو سپاهیان [[عبدالله بن زبیر]] از جنوب عراق، وی را تحت فشار قرار داده و هر از گاهی با تهاجم سنگین خود روبرو میکردند و از سوی دیگر، نیروهای جنایت پیشه اموی از شمال و غرب عراق، وی را مورد تهدید قرار میدادند. | + | اما مختار علاوه بر مخالفان و دشمنان داخلی، با دو جبهه خارجی نیز رویارویی داشت. از یک سو سپاهیان [[عبدالله بن زبیر]] از جنوب عراق، وی را تحت فشار قرار داده و هر از گاهی با تهاجم سنگین خود روبرو میکردند و از سوی دیگر، نیروهای جنایت پیشه اموی از شمال و غرب عراق، وی را مورد تهدید قرار میدادند. |
| − | عبیدالله بن زیاد که نقش اساسی و کلیدی در ماجرای کربلا و شهادت مظلومانه امام حسین علیهالسلام و یارانش داشت، در آن زمان در [[شام]] بسر میبرد و از سوی عبدالملک بن مروان مأموریت یافت که در رأس سپاهی سنگین، | + | عبیدالله بن زیاد که نقش اساسی و کلیدی در ماجرای کربلا و شهادت مظلومانه [[امام حسین]] علیهالسلام و یارانش داشت، در آن زمان در [[شام]] بسر میبرد و از سوی [[عبدالملک بن مروان]] مأموریت یافت که در رأس سپاهی سنگین، با هشتاد هزار نفر به سوی عراق هجوم آورد و قیام و حکومت انقلابی مختار را نابود نماید. |
مختار برای دفع تهاجم سپاهیان شامی، [[ابراهیم بن مالک اشتر]] را در رأس سی هزار مرد جنگی به شمال عراق اعزام داشت. دو سپاه، در ساحل "نهر خاذر" در چهار فرسنگی شهر موصل به هم رسیده و نبرد خونینی به راه انداختند. تعداد زیادی از طرفین کشته و تعداد فراوانی زخمی و از کار افتاده شدند. ولی تلفات و خسارتهای سپاهیان شام، بسیار سنگین و کمرشکن بود. | مختار برای دفع تهاجم سپاهیان شامی، [[ابراهیم بن مالک اشتر]] را در رأس سی هزار مرد جنگی به شمال عراق اعزام داشت. دو سپاه، در ساحل "نهر خاذر" در چهار فرسنگی شهر موصل به هم رسیده و نبرد خونینی به راه انداختند. تعداد زیادی از طرفین کشته و تعداد فراوانی زخمی و از کار افتاده شدند. ولی تلفات و خسارتهای سپاهیان شام، بسیار سنگین و کمرشکن بود. | ||
| سطر ۱۴: | سطر ۱۴: | ||
از لشکریان عبیدالله، تعداد بیشماری در میدان جنگ به هلاکت رسیده و تعداد زیاد دیگری در هنگام عقب نشینی از رود خاذر غرق شدند. تعداد کشتههای شامیان را بیش از هفتاد هزار تن برشمردهاند. مهمترین رویداد این نبرد، کشته شدن عبیدالله بن زیاد (فرمانده کل سپاه اموی) و تعدادی از فرماندهان و افسران عالیرتبه شامی بود. عبیدالله، بدست ابراهیم بن مالک اشتر با یک ضربت شمشیر، از کمر به دو نیم شد و بسزای کردار ننگین خود رسید. | از لشکریان عبیدالله، تعداد بیشماری در میدان جنگ به هلاکت رسیده و تعداد زیاد دیگری در هنگام عقب نشینی از رود خاذر غرق شدند. تعداد کشتههای شامیان را بیش از هفتاد هزار تن برشمردهاند. مهمترین رویداد این نبرد، کشته شدن عبیدالله بن زیاد (فرمانده کل سپاه اموی) و تعدادی از فرماندهان و افسران عالیرتبه شامی بود. عبیدالله، بدست ابراهیم بن مالک اشتر با یک ضربت شمشیر، از کمر به دو نیم شد و بسزای کردار ننگین خود رسید. | ||
| − | پس از پیروزی سپاهیان عراق، ابراهیم بن مالک دستور داد که تعداد هفتاد و دو سر از بدن کشتهشدگان شامی (به تعداد سرهای [[شهدای کربلا|شهدای کربلا]]) جدا کرده و برای مختار در کوفه ارسال نمایند و از این بابت، دلهای داغدار [[اهل بیت]] علیهمالسلام و شیعیان و محبان آنها را شاد گردانند.<ref> نک: تاریخ ابن خلدون، | + | پس از پیروزی سپاهیان عراق، ابراهیم بن مالک دستور داد که تعداد هفتاد و دو سر از بدن کشتهشدگان شامی (به تعداد سرهای [[شهدای کربلا|شهدای کربلا]]) جدا کرده و برای مختار در [[کوفه]] ارسال نمایند و از این بابت، دلهای داغدار [[اهل بیت]] علیهمالسلام و شیعیان و محبان آنها را شاد گردانند.<ref> نک: تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۵۳؛ ماهیت قیام مختار، رضوی اردکانی، ص۵۱۱؛ منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج۲، ص۴۵۰.</ref> |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * | + | * نرمافزار دایرةالمعارف چهارده معصوم علیهمالسلام، مؤسسه تبیان. |
[[رده:وقایع ماه محرم]] | [[رده:وقایع ماه محرم]] | ||
[[رده:سال ۶۷ هجری قمری]] | [[رده:سال ۶۷ هجری قمری]] | ||
| + | [[رده:تاریخ اسلام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۳۹
|
تقویم هجری قمری |
| روز واقعه:10 محرم |
| سال ۶۷ هجری قمری |
عبیدالله بن زیاد، پس از شش سال از شهادت مظلومانه امام حسین علیهالسلام و یاران فداکارش در سرزمین کربلا، در نبردی میان سپاهیان مختار ثقفی و سپاهیان عبدالملک بن مروان (پنجمین خلیفه اموی) در حوالی موصل در تاریخ دهم محرم سال ۶۷ قمری به هلاکت رسید.
شکست عبیدالله و قتل او
مختار ثقفی که در ربیع الاول سال ۶۶ قمری با همراهی و همیاری شیعیان عراق بر ضد دستگاه خلافت امویان قیام کرده و به پیروزی رسید و کوفه و بسیاری از شهرهای عراق را در سیطره خود گرفت، در صدد انتقام از قاتلان و جنایتکاران واقعه کربلا برآمد و بسیاری از آنان را دستگیر و به وضع فجیعی قصاص کرد و قلوب شیعیان را تسلی داد.
اما مختار علاوه بر مخالفان و دشمنان داخلی، با دو جبهه خارجی نیز رویارویی داشت. از یک سو سپاهیان عبدالله بن زبیر از جنوب عراق، وی را تحت فشار قرار داده و هر از گاهی با تهاجم سنگین خود روبرو میکردند و از سوی دیگر، نیروهای جنایت پیشه اموی از شمال و غرب عراق، وی را مورد تهدید قرار میدادند.
عبیدالله بن زیاد که نقش اساسی و کلیدی در ماجرای کربلا و شهادت مظلومانه امام حسین علیهالسلام و یارانش داشت، در آن زمان در شام بسر میبرد و از سوی عبدالملک بن مروان مأموریت یافت که در رأس سپاهی سنگین، با هشتاد هزار نفر به سوی عراق هجوم آورد و قیام و حکومت انقلابی مختار را نابود نماید.
مختار برای دفع تهاجم سپاهیان شامی، ابراهیم بن مالک اشتر را در رأس سی هزار مرد جنگی به شمال عراق اعزام داشت. دو سپاه، در ساحل "نهر خاذر" در چهار فرسنگی شهر موصل به هم رسیده و نبرد خونینی به راه انداختند. تعداد زیادی از طرفین کشته و تعداد فراوانی زخمی و از کار افتاده شدند. ولی تلفات و خسارتهای سپاهیان شام، بسیار سنگین و کمرشکن بود.
از لشکریان عبیدالله، تعداد بیشماری در میدان جنگ به هلاکت رسیده و تعداد زیاد دیگری در هنگام عقب نشینی از رود خاذر غرق شدند. تعداد کشتههای شامیان را بیش از هفتاد هزار تن برشمردهاند. مهمترین رویداد این نبرد، کشته شدن عبیدالله بن زیاد (فرمانده کل سپاه اموی) و تعدادی از فرماندهان و افسران عالیرتبه شامی بود. عبیدالله، بدست ابراهیم بن مالک اشتر با یک ضربت شمشیر، از کمر به دو نیم شد و بسزای کردار ننگین خود رسید.
پس از پیروزی سپاهیان عراق، ابراهیم بن مالک دستور داد که تعداد هفتاد و دو سر از بدن کشتهشدگان شامی (به تعداد سرهای شهدای کربلا) جدا کرده و برای مختار در کوفه ارسال نمایند و از این بابت، دلهای داغدار اهل بیت علیهمالسلام و شیعیان و محبان آنها را شاد گردانند.[۱]
پانویس
- ↑ نک: تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۵۳؛ ماهیت قیام مختار، رضوی اردکانی، ص۵۱۱؛ منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج۲، ص۴۵۰.
منابع
- نرمافزار دایرةالمعارف چهارده معصوم علیهمالسلام، مؤسسه تبیان.
