بهاءالدین محمد مختاری اصفهانی: تفاوت بین نسخهها
(اصلاح الگو) |
(تصحیح الگو) |
||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | {{ | + | {{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}} |
محمد بن محمد باقر حسينی نائينی معروف به بهاء الدين اصفهانی یکی از حکمای بزرگ و علمای مشهور قرن دوازدهم هجری است.معظم له از اعيان و ارکان فقها و استاد حکمای عصر خويش بود. جد و پدرش از اهالی نائين بوده ولی سنوات عمر او به دارالعلم اصفهان سپری شد. بعضی او را به نام مختاری سبزواری متذکر اوصافش گرديده اند. سالها از حضور اعلام بزرگ اصفهان محظوظ و بهره مند شد و خود در فقه و اصول و حديث و ادبيات، حکمت و کلام و تفسير مهارت یافت. بهاء الدين شافی سيد مرتضی را تلخيص نمود و شرحی بر توضيح المقاصد شيخ بهائی (تفريح القاصد) نوشت. شرح بدايه و شرح صمديه، زواهر و جواهر از ديگر آثار اوست. | محمد بن محمد باقر حسينی نائينی معروف به بهاء الدين اصفهانی یکی از حکمای بزرگ و علمای مشهور قرن دوازدهم هجری است.معظم له از اعيان و ارکان فقها و استاد حکمای عصر خويش بود. جد و پدرش از اهالی نائين بوده ولی سنوات عمر او به دارالعلم اصفهان سپری شد. بعضی او را به نام مختاری سبزواری متذکر اوصافش گرديده اند. سالها از حضور اعلام بزرگ اصفهان محظوظ و بهره مند شد و خود در فقه و اصول و حديث و ادبيات، حکمت و کلام و تفسير مهارت یافت. بهاء الدين شافی سيد مرتضی را تلخيص نمود و شرحی بر توضيح المقاصد شيخ بهائی (تفريح القاصد) نوشت. شرح بدايه و شرح صمديه، زواهر و جواهر از ديگر آثار اوست. |
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۲۴
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
محمد بن محمد باقر حسينی نائينی معروف به بهاء الدين اصفهانی یکی از حکمای بزرگ و علمای مشهور قرن دوازدهم هجری است.معظم له از اعيان و ارکان فقها و استاد حکمای عصر خويش بود. جد و پدرش از اهالی نائين بوده ولی سنوات عمر او به دارالعلم اصفهان سپری شد. بعضی او را به نام مختاری سبزواری متذکر اوصافش گرديده اند. سالها از حضور اعلام بزرگ اصفهان محظوظ و بهره مند شد و خود در فقه و اصول و حديث و ادبيات، حکمت و کلام و تفسير مهارت یافت. بهاء الدين شافی سيد مرتضی را تلخيص نمود و شرحی بر توضيح المقاصد شيخ بهائی (تفريح القاصد) نوشت. شرح بدايه و شرح صمديه، زواهر و جواهر از ديگر آثار اوست.
صاحب روضات می نويسد: مختاری در اصفهان ساکن بود و از علما و فقهای به نام آن سرزمين به شمار می آمد، او اديبی ماهر و بزرگ مقدار و حکيمی نيکو عبادت و شيرين اشارت معاصر با فاضل هندی بود. آثاری دارد که دال بر فضل و کمالات علمی اوست. او حدود سال 1136 فوت نموده است. مدفن او به علت هجوم افاغنه دقيقا مشخص نيست
منبع
پایگاه شعائر