میرزا رفیعا نائینی: تفاوت بین نسخه‌ها
(اصلاح الگو و ایجاد لینک) |
(اصلاح الگو) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{ | + | {{الگو:منبع الکترونیکی پایگاه معتبر}} |
حاج سيد محمد طباطبائی نائينی فرزند سيد حيدر معروف به حاج ميرزا رفيعا از اجله اساتيد و حکمای معروف به [[اصفهان]] در قرن یازدهم هجری بود. او از شاگردان شيخ بهائی و ملا عبد الله شوشتری است که با محقق خوانساری معاصر و اغلب او را در رديف محقق شمرده اند. وی در علوم عقلی و نقلی به درجه کمال رسيد و رشته مطالعاتش در تحقيقات فلسفی و حکمت افزون بود و تاريخ العلماء او را به عنوان حکيمی الهی می شناسد زيرا در [[فلسفه]] و [[حکمت]] و [[کلام]] و [[منطق]] ید طولائی داشت. | حاج سيد محمد طباطبائی نائينی فرزند سيد حيدر معروف به حاج ميرزا رفيعا از اجله اساتيد و حکمای معروف به [[اصفهان]] در قرن یازدهم هجری بود. او از شاگردان شيخ بهائی و ملا عبد الله شوشتری است که با محقق خوانساری معاصر و اغلب او را در رديف محقق شمرده اند. وی در علوم عقلی و نقلی به درجه کمال رسيد و رشته مطالعاتش در تحقيقات فلسفی و حکمت افزون بود و تاريخ العلماء او را به عنوان حکيمی الهی می شناسد زيرا در [[فلسفه]] و [[حکمت]] و [[کلام]] و [[منطق]] ید طولائی داشت. | ||
نسخهٔ ۶ اکتبر ۲۰۱۲، ساعت ۰۶:۲۸
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
حاج سيد محمد طباطبائی نائينی فرزند سيد حيدر معروف به حاج ميرزا رفيعا از اجله اساتيد و حکمای معروف به اصفهان در قرن یازدهم هجری بود. او از شاگردان شيخ بهائی و ملا عبد الله شوشتری است که با محقق خوانساری معاصر و اغلب او را در رديف محقق شمرده اند. وی در علوم عقلی و نقلی به درجه کمال رسيد و رشته مطالعاتش در تحقيقات فلسفی و حکمت افزون بود و تاريخ العلماء او را به عنوان حکيمی الهی می شناسد زيرا در فلسفه و حکمت و کلام و منطق ید طولائی داشت.
از آثار او حواشی و تعليقاتی است بر شرح اشارات، شرح مختصر و مختلف علامه. او بر اصول کافی و صحيفه کامله شرحی نوشت. و آثار ديگری نيز به نام رساله تشکيک، شجره الهيه و ثمره الهيه دارد. محدث قمی رحمة الله عليه در جلد سوم القاب می نويسد:
طبا طبائی نائينی سيد حکما و متألهين، قدوه محققان و علامه زمان خويش بود. وی از اساتيد علامه مجلسی و اعلام حوزه اصفهان است.
نائينی در هفتم شوال سال هزار و هشتاد و هشت در اصفهان وفات نمود و قبرش در تخت فولاد اصفهان زيارتگاه است. بعضی وفات او را در سال 1099 نوشته اند (رحمة الله عليه).
منبع
پایگاه شعائر
