Aghajani/یادداشت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
{{قرآن/صفحه و متن|75|1|﴿١﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|1|﴿١﴾}}<p></p>
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. به روز قیامت سوگند می خورم، (۱)<p></p>
+
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. ای جامه برخود پوشیده! (۱)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|2|﴿٢﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|2|﴿٢﴾}}<p></p>
و به نفس سرزنش گر قسم می خورم. (۲)<p></p>
+
برخیز و بیم ده، (۲)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|3|﴿٣﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|3|﴿٣﴾}}<p></p>
آیا انسان گمان می کند که ما هرگز استخوان هایش را جمع نخواهیم کرد؟ (۳)<p></p>
+
و پروردگارت را بزرگ دار، (۳)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|4|﴿٤﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|4|﴿٤﴾}}<p></p>
چرا در حالی که تواناییم که [خطوط] سر انگشتانش را درست و نیکو بازسازی کنیم، (۴)<p></p>
+
و جامه ات را پاک کن، (۴)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|5|﴿٥﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|5|﴿٥﴾}}<p></p>
[نه اینکه به گمان او قیامتی در کار نباشد] بلکه انسان می خواهد [با دست و پا زدن در شک و تردید] فرارویش را [از اعتقاد به قیامت که بازدارنده ای قوی است] باز کند [تا برای ارتکاب هر گناهی آزاد باشد!] (۵)<p></p>
+
و از پلیدی دور شو (۵)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|6|﴿٦﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|6|﴿٦﴾}}<p></p>
[با حالتی آمیخته با تردید] می پرسد: روز قیامت چه وقت است؟ (۶)<p></p>
+
و [احسانت را بر دیگران] در حالی که [آن را] بزرگ و فراوان بینی، منت مگذار، (۶)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|7|﴿٧﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|7|﴿٧﴾}}<p></p>
پس هنگامی [است] که چشم [از سختی و هولناکی آن] خیره شود، (۷)<p></p>
+
و [بر آزار دشمنان] برای پروردگارت شکیبایی ورز. (۷)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|8|﴿٨﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|8|﴿٨﴾}}<p></p>
و ماه تاریک و بی نور گردد، (۸)<p></p>
+
پس زمانی که در صور دمیده شود، (۸)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|9|﴿٩﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|9|﴿٩﴾}}<p></p>
و خورشید و ماه به هم جمع شوند. (۹)<p></p>
+
آن روز، روز بسیار سختی است، (۹)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|10|﴿١٠﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|10|﴿١٠﴾}}<p></p>
آن روز انسان گوید: گریزگاه کجاست؟ (۱۰)<p></p>
+
بر کافران آسان نیست، (۱۰)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|11|﴿١١﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|11|﴿١١﴾}}<p></p>
این چنین نیست، هرگز پناهگاهی وجود ندارد. (۱۱)<p></p>
+
مرا با کسی که او را به تنهایی آفریدم واگذار، (۱۱)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|12|﴿١٢﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|12|﴿١٢﴾}}<p></p>
آن روزقرارگاه [نهایی] فقط به سوی پروردگار توست. (۱۲)<p></p>
+
و برایش ثروت گسترده و فراوان قرار دادم، (۱۲)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|13|﴿١٣﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|13|﴿١٣﴾}}<p></p>
آن روز است که انسان را به اعمالی که از دیرباز یا پس از آن انجام داده، آگاه می کنند. (۱۳)<p></p>
+
و فرزندانی که نزدش حاضرند (۱۳)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|14|﴿١٤﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|14|﴿١٤﴾}}<p></p>
بلکه انسان خود به وضع خویش بیناست. (۱۴)<p></p>
+
و نعمت ها [ی مادی و وسایل زندگی] را به طور کامل برای او فراهم آوردم، (۱۴)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|15|﴿١٥﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|15|﴿١٥﴾}}<p></p>
و هر چند [برای توجیه گناهانش] بهانه ها بتراشد (۱۵)<p></p>
+
باز هم طمع دارد که بیفزایم. (۱۵)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|16|﴿١٦﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|16|﴿١٦﴾}}<p></p>
[پیش از پایان یافتن وحی به وسیله جبرئیل] زبانت را به حرکت در نیاور تا در خواندن آن شتاب ورزی. (۱۶)<p></p>
+
این چنین نیست؛ زیرا او همواره به آیات ما دشمنی می ورزد، (۱۶)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|17|﴿١٧﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|17|﴿١٧﴾}}<p></p>
بی تردید گردآوردن و [به هم پیوند دادن آیات که بر تو وحی می شود و چگونگی] قرائتش بر عهده ماست، (۱۷)<p></p>
+
به زودی او را به بالا رفتن از گردنه عذابی بسیار سخت مجبور می کنم. (۱۷)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|18|﴿١٨﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه جزء| ۵۷۵}}
پس هنگامی که آن را [به طور کامل] خواندیم، [به همان صورت] خواندنش را دنبال کن. (۱۸)<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|18|﴿١٨﴾}}<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|19|﴿١٩﴾}}<p></p>
+
او [برای باطل کردن دعوت قرآن] اندیشید و [آن را] سنجید؛ (۱۸)<p></p>
سپس توضیح و بیانش نیز بر عهده ماست. (۱۹)<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|19|﴿١٩﴾}}<p></p>
{{قرآن/صفحه جزء| ۵۷۷}}
+
پس مرگ بر او باد، چگونه سنجید؟ (۱۹)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|20|﴿٢٠﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|20|﴿٢٠﴾}}<p></p>
[اینکه می پندارید قیامتی در کار نیست] این چنین نیست، بلکه شما عاشق ایندنیای زودگذر هستید، (۲۰)<p></p>
+
باز هم مرگ بر او باد، چگونه سنجید؟ (۲۰)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|21|﴿٢١﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|21|﴿٢١﴾}}<p></p>
و همواره آخرت را [برای این عشق بی پایه] رها می کنید. (۲۱)<p></p>
+
آن گاه نظر کرد، (۲۱)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|22|﴿٢٢﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|22|﴿٢٢﴾}}<p></p>
در آن روز چهره هایی شاداب است؛ (۲۲)<p></p>
+
سپس چهره درهم کشید و قیافه نفرت آمیز به خود گرفت، (۲۲)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|23|﴿٢٣﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|23|﴿٢٣﴾}}<p></p>
[با دیده دل] به پروردگارش نظر می کند (۲۳)<p></p>
+
آن گاه [از قرآن] روی گردانید و تکبّر ورزید؛ (۲۳)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|24|﴿٢٤﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|24|﴿٢٤﴾}}<p></p>
و چهره هایی عبوس و درهم کشیده است؛ (۲۴)<p></p>
+
پس گفت: این قرآن جز جادویی که از جادوگران پیشین حکایت شده چیزی نیست، (۲۴)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|25|﴿٢٥﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|25|﴿٢٥﴾}}<p></p>
چون یقین دارند که در معرض عذابی کمرشکن قرار خواهند گرفت. (۲۵)<p></p>
+
این جز سخن بشر نمی باشد. (۲۵)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|26|﴿٢٦﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|26|﴿٢٦﴾}}<p></p>
این چنین نیست [که می پندارد]، هنگامی که جان به گلوگاه رسد، (۲۶)<p></p>
+
به زودی او را در سقر درآورم (۲۶)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|27|﴿٢٧﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|27|﴿٢٧﴾}}<p></p>
و [کسان بیمار] گویند: درمان کننده این بیمار کیست؟ (۲۷)<p></p>
+
و تو چه می دانی سقر چیست؟ (۲۷)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|28|﴿٢٨﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|28|﴿٢٨﴾}}<p></p>
و [بیمار] یقین می کند [که با رسیدن جان به گلوگاه] زمان جدایی [از دنیا، ثروت، زن و فرزند] فرا رسیده است! (۲۸)<p></p>
+
[آتشی است که] نه چیزی را باقی می گذارد و نه رها می کند؛ (۲۸)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|29|﴿٢٩﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|29|﴿٢٩﴾}}<p></p>
و [از سختی جان کندن] ساق به ساق به هم پیچد؛ (۲۹)<p></p>
+
پوست بدن را [همه جانبه] دگرگون می کند؛ (۲۹)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|30|﴿٣٠﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|30|﴿٣٠﴾}}<p></p>
آن روز، روز سوق و مسیر به سوی پروردگار توست. (۳۰)<p></p>
+
بر آن نوزده نفر [موکّل] گمارده اند (۳۰)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|31|﴿٣١﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|31|﴿٣١﴾}}<p></p>
[در آن حال فرشتگان می گویند: این به کام مرگ افتاده] نه [دعوت پیامبر را] باور کرد، و نه نماز خواند؛ (۳۱)<p></p>
+
و ما موکّلان آتش را جز فرشتگان قرار نداده ایم، و شماره آنان را جز آزمایشی برای کافران مقرّر نکرده ایم تا اهل کتاب [به خاطر هماهنگی قرآن با کتابشان] یقین پیدا کنند و بر ایمان مؤمنان بیفزاید، و اهل کتاب و مؤمنان [در حقّانیّت قرآن] تردید نکنند، و تا بیماردلان و کافران بگویند: خدا از توصیف گماشتگان آتش به این [نوزده نفر] چه هدفی دارد؟ این گونه خدا هر که را بخواهد [پس از بیان حقیقت] گمراه می کند و هر که را بخواهد هدایت می نماید، و سپاهیان پروردگارت را جز خود او کسی نمی داند، و این قرآن فقط مایه تذکر و پند برای بشر است. (۳۱)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|32|﴿٣٢﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|32|﴿٣٢﴾}}<p></p>
بلکه [در میان اجتماعات] تکذیب کرد و روی گرداند؛ (۳۲)<p></p>
+
این چنین نیست [که کافران می پندارند که این حقایق افسانه است،] سوگند به ماه (۳۲)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|33|﴿٣٣﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|33|﴿٣٣﴾}}<p></p>
سپس متکبرانه و خرامان به سوی کسانش رفت. (۳۳)<p></p>
+
[و] سوگند به شب هنگامی که پشت می کند (۳۳)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|34|﴿٣٤﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|34|﴿٣٤﴾}}<p></p>
گویند: با این وضعی که داری، عذاب دوزخ] برای تو شایسته تر است، شایسته تر! (۳۴)<p></p>
+
و سوگند به صبح زمانی که از پرده سیاه شب درآید و رخ نماید (۳۴)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|35|﴿٣٥﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|35|﴿٣٥﴾}}<p></p>
باز هم شایسته تر است شایسته تر. (۳۵)<p></p>
+
که بی تردید این [قرآن] از بزرگ ترین پدیده هاست؛ (۳۵)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|36|﴿٣٦﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|36|﴿٣٦﴾}}<p></p>
آیا انسان گمان می کند بیهوده و مهمل [و بدون تکلیف و مسؤولیت] رها می شود؟! (۳۶)<p></p>
+
هشدار دهنده به بشر است، (۳۶)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|37|﴿٣٧﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|37|﴿٣٧﴾}}<p></p>
آیا نطفه ای از منی که در رحم ریخته می شود نبود؟ (۳۷)<p></p>
+
برای هر کس از شما که بخواهد [به وسیله ایمان، طاعت و انجام کار خیر] پیشی جوید یا [به سبب کفر، طغیان و گناه] پس ماند؛ (۳۷)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|38|﴿٣٨﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|38|﴿٣٨﴾}}<p></p>
سپس علقه شد و خدا او را آفرید و اندامش را درست و نیکو ساخت، (۳۸)<p></p>
+
هر کسی در گرو دست آورده های خویش است، (۳۸)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|39|﴿٣٩﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|39|﴿٣٩﴾}}<p></p>
و از او دو زوج به وجود آورد یکی نر و دیگر ماده، (۳۹)<p></p>
+
مگر سعادتمندان (۳۹)<p></p>
{{قرآن/صفحه و متن|75|40|﴿٤٠﴾}}<p></p>
+
{{قرآن/صفحه و متن|74|40|﴿٤٠﴾}}<p></p>
آیا چنین نیرومند آگاهی توانا نیست که مردگان را زنده کند؟ (۴۰)
+
که در بهشت ها از یکدیگر می پرسند (۴۰)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|41|﴿٤١﴾}}<p></p>
 +
از روز و حال گنهکاران، (۴۱)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|42|﴿٤٢﴾}}<p></p>
 +
[به آنان رو کرده] می گویند: چه چیز شما را به دوزخ وارد کرد؟ (۴۲)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|43|﴿٤٣﴾}}<p></p>
 +
می گویند: ما از نمازگزاران نبودیم (۴۳)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|44|﴿٤٤﴾}}<p></p>
 +
و به تهیدستان و نیازمندان طعام نمی دادیم (۴۴)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|45|﴿٤٥﴾}}<p></p>
 +
و با فرورفتگان [در گفتار و کردار باطل] فرومی رفتیم، (۴۵)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|46|﴿٤٦﴾}}<p></p>
 +
و همواره روز جزا را انکار می کردیم (۴۶)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|47|﴿٤٧﴾}}<p></p>
 +
تا آنکه مرگ ما فرا رسید. (۴۷)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه جزء| ۵۷۶}}
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|48|﴿٤٨﴾}}<p></p>
 +
پس آنان را شفاعت شفیعان سودی نمی دهد؛ (۴۸)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|49|﴿٤٩﴾}}<p></p>
 +
آنان را چه شده که از تذکر و هشدار روی گردانند؟ (۴۹)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|50|﴿٥٠﴾}}<p></p>
 +
گویی گورخرانی وحشی و رمیده اند (۵۰)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|51|﴿٥١﴾}}<p></p>
 +
که از [چنگال] شیری گریخته اند؛ (۵۱)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|52|﴿٥٢﴾}}<p></p>
 +
بلکه هر کدام از آنان توقع دارد نامه هایی سرگشاده [از سوی خدا] دریافت دارد! (۵۲)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|53|﴿٥٣﴾}}<p></p>
 +
این چنین نیست [که علت فرارشان از دین برای دریافت نکردن نامه باشد] بلکه [فرارشان برای این است که] از آخرت نمی ترسند؛ (۵۳)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|54|﴿٥٤﴾}}<p></p>
 +
این چنین نیست [که نامه سرگشاده ای از سوی ما به آنان رسد]، بلکه بی تردید این قرآن تذکر و هشداری است [که برای جهانیان کافی است.] (۵۴)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|55|﴿٥٥﴾}}<p></p>
 +
پس هرکه بخواهد از آن پند گیرد، (۵۵)<p></p>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|74|56|﴿٥٦﴾}}<p></p>
 +
و از آن پند نمی گیرند مگر آنکه خدا بخواهد، او سزاوار است که از وی پروا کنند، و سزاوار است که به آمرزشش امید بندند. (۵۶)<p></p>

نسخهٔ ‏۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۵:۴۸

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ

به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. ای جامه برخود پوشیده! (۱)

قُمْ فَأَنْذِرْ

برخیز و بیم ده، (۲)

وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ

و پروردگارت را بزرگ دار، (۳)

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ

و جامه ات را پاک کن، (۴)

وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ

و از پلیدی دور شو (۵)

وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ

و [احسانت را بر دیگران] در حالی که [آن را] بزرگ و فراوان بینی، منت مگذار، (۶)

وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ

و [بر آزار دشمنان] برای پروردگارت شکیبایی ورز. (۷)

فَإِذَا نُقِرَ فِي النَّاقُورِ

پس زمانی که در صور دمیده شود، (۸)

فَذَٰلِكَ يَوْمَئِذٍ يَوْمٌ عَسِيرٌ

آن روز، روز بسیار سختی است، (۹)

عَلَى الْكَافِرِينَ غَيْرُ يَسِيرٍ

بر کافران آسان نیست، (۱۰)

ذَرْنِي وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِيدًا

مرا با کسی که او را به تنهایی آفریدم واگذار، (۱۱)

وَجَعَلْتُ لَهُ مَالًا مَمْدُودًا

و برایش ثروت گسترده و فراوان قرار دادم، (۱۲)

وَبَنِينَ شُهُودًا

و فرزندانی که نزدش حاضرند (۱۳)

وَمَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيدًا

و نعمت ها [ی مادی و وسایل زندگی] را به طور کامل برای او فراهم آوردم، (۱۴)

ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ

باز هم طمع دارد که بیفزایم. (۱۵)

كَلَّا ۖ إِنَّهُ كَانَ لِآيَاتِنَا عَنِيدًا

این چنین نیست؛ زیرا او همواره به آیات ما دشمنی می ورزد، (۱۶)

سَأُرْهِقُهُ صَعُودًا

به زودی او را به بالا رفتن از گردنه عذابی بسیار سخت مجبور می کنم. (۱۷)

--- صفحه ۵۷۵ ---

إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

او [برای باطل کردن دعوت قرآن] اندیشید و [آن را] سنجید؛ (۱۸)

فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ

پس مرگ بر او باد، چگونه سنجید؟ (۱۹)

ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ

باز هم مرگ بر او باد، چگونه سنجید؟ (۲۰)

ثُمَّ نَظَرَ

آن گاه نظر کرد، (۲۱)

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

سپس چهره درهم کشید و قیافه نفرت آمیز به خود گرفت، (۲۲)

ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ

آن گاه [از قرآن] روی گردانید و تکبّر ورزید؛ (۲۳)

فَقَالَ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ

پس گفت: این قرآن جز جادویی که از جادوگران پیشین حکایت شده چیزی نیست، (۲۴)

إِنْ هَٰذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ

این جز سخن بشر نمی باشد. (۲۵)

سَأُصْلِيهِ سَقَرَ

به زودی او را در سقر درآورم (۲۶)

وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ

و تو چه می دانی سقر چیست؟ (۲۷)

لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ

[آتشی است که] نه چیزی را باقی می گذارد و نه رها می کند؛ (۲۸)

لَوَّاحَةٌ لِلْبَشَرِ

پوست بدن را [همه جانبه] دگرگون می کند؛ (۲۹)

عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ

بر آن نوزده نفر [موکّل] گمارده اند (۳۰)

وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ

و ما موکّلان آتش را جز فرشتگان قرار نداده ایم، و شماره آنان را جز آزمایشی برای کافران مقرّر نکرده ایم تا اهل کتاب [به خاطر هماهنگی قرآن با کتابشان] یقین پیدا کنند و بر ایمان مؤمنان بیفزاید، و اهل کتاب و مؤمنان [در حقّانیّت قرآن] تردید نکنند، و تا بیماردلان و کافران بگویند: خدا از توصیف گماشتگان آتش به این [نوزده نفر] چه هدفی دارد؟ این گونه خدا هر که را بخواهد [پس از بیان حقیقت] گمراه می کند و هر که را بخواهد هدایت می نماید، و سپاهیان پروردگارت را جز خود او کسی نمی داند، و این قرآن فقط مایه تذکر و پند برای بشر است. (۳۱)

كَلَّا وَالْقَمَرِ

این چنین نیست [که کافران می پندارند که این حقایق افسانه است،] سوگند به ماه (۳۲)

وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ

[و] سوگند به شب هنگامی که پشت می کند (۳۳)

وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ

و سوگند به صبح زمانی که از پرده سیاه شب درآید و رخ نماید (۳۴)

إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ

که بی تردید این [قرآن] از بزرگ ترین پدیده هاست؛ (۳۵)

نَذِيرًا لِلْبَشَرِ

هشدار دهنده به بشر است، (۳۶)

لِمَنْ شَاءَ مِنْكُمْ أَنْ يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ

برای هر کس از شما که بخواهد [به وسیله ایمان، طاعت و انجام کار خیر] پیشی جوید یا [به سبب کفر، طغیان و گناه] پس ماند؛ (۳۷)

كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ

هر کسی در گرو دست آورده های خویش است، (۳۸)

إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ

مگر سعادتمندان (۳۹)

فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءَلُونَ

که در بهشت ها از یکدیگر می پرسند (۴۰)

عَنِ الْمُجْرِمِينَ

از روز و حال گنهکاران، (۴۱)

مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ

[به آنان رو کرده] می گویند: چه چیز شما را به دوزخ وارد کرد؟ (۴۲)

قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ

می گویند: ما از نمازگزاران نبودیم (۴۳)

وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ

و به تهیدستان و نیازمندان طعام نمی دادیم (۴۴)

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ

و با فرورفتگان [در گفتار و کردار باطل] فرومی رفتیم، (۴۵)

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ

و همواره روز جزا را انکار می کردیم (۴۶)

حَتَّىٰ أَتَانَا الْيَقِينُ

تا آنکه مرگ ما فرا رسید. (۴۷)

--- صفحه ۵۷۶ ---

فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ

پس آنان را شفاعت شفیعان سودی نمی دهد؛ (۴۸)

فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ

آنان را چه شده که از تذکر و هشدار روی گردانند؟ (۴۹)

كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُسْتَنْفِرَةٌ

گویی گورخرانی وحشی و رمیده اند (۵۰)

فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ

که از [چنگال] شیری گریخته اند؛ (۵۱)

بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ يُؤْتَىٰ صُحُفًا مُنَشَّرَةً

بلکه هر کدام از آنان توقع دارد نامه هایی سرگشاده [از سوی خدا] دریافت دارد! (۵۲)

كَلَّا ۖ بَلْ لَا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ

این چنین نیست [که علت فرارشان از دین برای دریافت نکردن نامه باشد] بلکه [فرارشان برای این است که] از آخرت نمی ترسند؛ (۵۳)

كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ

این چنین نیست [که نامه سرگشاده ای از سوی ما به آنان رسد]، بلکه بی تردید این قرآن تذکر و هشداری است [که برای جهانیان کافی است.] (۵۴)

فَمَنْ شَاءَ ذَكَرَهُ

پس هرکه بخواهد از آن پند گیرد، (۵۵)

وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ ۚ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَىٰ وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ

و از آن پند نمی گیرند مگر آنکه خدا بخواهد، او سزاوار است که از وی پروا کنند، و سزاوار است که به آمرزشش امید بندند. (۵۶)