Aghajani/یادداشت: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
{{قرآن/صفحه و متن|91|1|﴿١﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|90|1|﴿١﴾}}<p></P>
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. سوگند به خورشید و گسترش روشنی اش (۱)<p></P>
+
به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. قسم می خورم به این شهر، (۱)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|91|2|﴿٢﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|90|2|﴿٢﴾}}<p></P>
و به ماه هنگامی که از پی آن برآید (۲)<p></P>
+
در حالی که تو در آن جای داری (۲)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|91|3|﴿٣﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|90|3|﴿٣﴾}}<p></P>
و به روزچون خورشید را به خوبی آشکار کند (۳)<p></P>
+
و سوگند به پدر و آنچه زاده است؛ (۳)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|91|4|﴿٤﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|90|4|﴿٤﴾}}<p></P>
و به شب هنگامی که خورشید را فرو پوشد (۴)<p></P>
+
همانا ما انسان را در رنج و زحمت آفریدیم. (۴)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|91|5|﴿٥﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|90|5|﴿٥﴾}}<p></P>
و به آسمان و آنکه آن را بنا کرد (۵)<p></P>
+
آیا گمان می کند که هرگز کسی بر او دست نیابد؟! (۵)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|91|6|﴿٦﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|90|6|﴿٦﴾}}<p></P>
و به زمین و آنکه آن را گستراند (۶)<p></P>
+
می گوید: ثروت فراوانی را [برای مبارزه با پیامبر و اسلام] تباه کرده ام! (۶)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|91|7|﴿٧﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|90|7|﴿٧﴾}}<p></P>
و به نفس و آنکه آن را درست و نیکو نمود، (۷)<p></P>
+
آیا گمان می کند که هیچ کس او را ندیده است [که همه اعمال و کردارش را ثبت کند؟] (۷)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|91|8|﴿٨﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|90|8|﴿٨﴾}}<p></P>
پس بزه کاری و پرهیزکاری اش را به او الهام کرد. (۸)<p></P>
+
آیا برای او دو چشم قرار ندادیم؟ (۸)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|91|9|﴿٩﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|90|9|﴿٩﴾}}<p></P>
بی تردید کسی که نفس را [از آلودگی پاک کرد و] رشد داد، رستگار شد. (۹)<p></P>
+
و یک زبان و دو لب؟ (۹)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|91|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|90|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
و کسی که آن را [به آلودگی ها و امور بازدارنده از رشد] بیالود [از رحمت حق] نومید شد. (۱۰)<p></P>
+
و او را به راه خیر و شر هدایت نکردیم [تا راه خیر را بگزیند و راه شر را واگذارد؟] (۱۰)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|91|11|﴿١١﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|90|11|﴿١١﴾}}<p></P>
قوم ثمود به سبب سرکشی و طغیانش [پیامبرشان را] تکذیب کرد، (۱۱)<p></P>
+
پس شتابان و با شدت به آن گردنه سخت وارد نشد؛ (۱۱)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|91|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|90|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
زمانی که بدبخت ترینشان به پا خاست. (۱۲)<p></P>
+
و تو چه می دانی آن گردنه سخت چیست؟ (۱۲)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|91|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|90|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
پس فرستاده خدا به آنان گفت: ناقه خدا و آبشخورش را [واگذارید] (۱۳)<p></P>
+
آزاد کردن برده، (۱۳)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|91|14|﴿١٤﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|90|14|﴿١٤﴾}}<p></P>
ولی به تکذیب او برخاستند و ناقه را پی کردند، و در نتیجه پروردگارشان به خاطر گناهشان عذاب سختی بر آنان فرو ریخت و همه قوم را با خاک یکسان و برابر ساخت؛ (۱۴)<p></P>
+
یا طعام دادن در روز گرسنگی و قحطی، (۱۴)<p></P>
{{قرآن/صفحه و متن|91|15|﴿١٥﴾}}<p></P>
+
{{قرآن/صفحه و متن|90|15|﴿١٥﴾}}<p></P>
و خدا از سرانجام آن کار [که نابودی ستمکاران است] پروایی ندارد. (۱۵)<p></P>
+
به یتیمی خویشاوند، (۱۵)<p></P>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|90|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
 +
یا مستمندی خاک نشین؛ (۱۶)<p></P>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|90|17|﴿١٧﴾}}<p></P>
 +
علاوه بر [انجام] این [تکالیف]، از کسانی باشد که ایمان آورده اند و یکدیگر را به صبر و مهربانی سفارش کرده اند؛ (۱۷)<p></P>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|90|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
 +
اینان سعادتمندان اند؛ (۱۸)<p></P>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|90|19|﴿١٩﴾}}<p></P>
 +
و کسانی که به آیات ما کفر ورزیدند، آنان شقاوتمندان اند (۱۹)<p></P>
 +
{{قرآن/صفحه و متن|90|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
 +
بر آنان آتشی سرپوشیده احاطه دارد [که هیچ راه گریزی از آن ندارند.] (۲۰)<p></P>

نسخهٔ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۱۱

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ لَا أُقْسِمُ بِهَٰذَا الْبَلَدِ

به نام خدا که رحمتش بی اندازه است و مهربانی اش همیشگی. قسم می خورم به این شهر، (۱)

وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَٰذَا الْبَلَدِ

در حالی که تو در آن جای داری (۲)

وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ

و سوگند به پدر و آنچه زاده است؛ (۳)

لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ

همانا ما انسان را در رنج و زحمت آفریدیم. (۴)

أَيَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ

آیا گمان می کند که هرگز کسی بر او دست نیابد؟! (۵)

يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُبَدًا

می گوید: ثروت فراوانی را [برای مبارزه با پیامبر و اسلام] تباه کرده ام! (۶)

أَيَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ

آیا گمان می کند که هیچ کس او را ندیده است [که همه اعمال و کردارش را ثبت کند؟] (۷)

أَلَمْ نَجْعَلْ لَهُ عَيْنَيْنِ

آیا برای او دو چشم قرار ندادیم؟ (۸)

وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ

و یک زبان و دو لب؟ (۹)

وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ

و او را به راه خیر و شر هدایت نکردیم [تا راه خیر را بگزیند و راه شر را واگذارد؟] (۱۰)

فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ

پس شتابان و با شدت به آن گردنه سخت وارد نشد؛ (۱۱)

وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ

و تو چه می دانی آن گردنه سخت چیست؟ (۱۲)

فَكُّ رَقَبَةٍ

آزاد کردن برده، (۱۳)

أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ

یا طعام دادن در روز گرسنگی و قحطی، (۱۴)

يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ

به یتیمی خویشاوند، (۱۵)

أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ

یا مستمندی خاک نشین؛ (۱۶)

ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ

علاوه بر [انجام] این [تکالیف]، از کسانی باشد که ایمان آورده اند و یکدیگر را به صبر و مهربانی سفارش کرده اند؛ (۱۷)

أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ

اینان سعادتمندان اند؛ (۱۸)

وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ

و کسانی که به آیات ما کفر ورزیدند، آنان شقاوتمندان اند (۱۹)

عَلَيْهِمْ نَارٌ مُؤْصَدَةٌ

بر آنان آتشی سرپوشیده احاطه دارد [که هیچ راه گریزی از آن ندارند.] (۲۰)