علی ابوالحسنی: تفاوت بین نسخهها
(←آرشیو عکس و تصویر) |
|||
سطر ۲۶: | سطر ۲۶: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
− | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
− | * ويدا معزينيا، علي ابوالحسني (منذر) دسترس در [http://www.iichs.org/index.asp?id=1869doc_cat=7 موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران تاریخ]، بازیابی: 8 آذر ماه 1392. | + | |
+ | *ويدا معزينيا، علي ابوالحسني (منذر) دسترس در [http://www.iichs.org/index.asp?id=1869doc_cat=7 موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران تاریخ]، بازیابی: 8 آذر ماه 1392. | ||
==آرشیو عکس و تصویر== | ==آرشیو عکس و تصویر== | ||
− | <gallery mode=packed heights= | + | <gallery mode="packed" heights="170"> |
پرونده:حسین لنکرانی (33).jpg|1. سید عبدالله موسوی شیرازی، 2. حسین لنکرانی و 3. علی ابوالحسنی (منذر) در حسینیه فاطمیون تهران | پرونده:حسین لنکرانی (33).jpg|1. سید عبدالله موسوی شیرازی، 2. حسین لنکرانی و 3. علی ابوالحسنی (منذر) در حسینیه فاطمیون تهران | ||
− | + | پرونده:منذر (2).jpg|alt=استاد منذر و علامه عسکری|از راست: علی ابوالحسنی (منذر) و سید مرتضی شریف ''عسکری'' | |
+ | پرونده:منذر (3).jpg|علی ابوالحسنی (منذر) | ||
+ | پرونده:منذر (4).jpg|علی ابوالحسنی (منذر) | ||
+ | پرونده:منذر (5).jpg|علی ابوالحسنی (منذر) | ||
</gallery> | </gallery> | ||
[[رده:علمای معاصر|ابوالحسنی،علی]] | [[رده:علمای معاصر|ابوالحسنی،علی]] |
نسخهٔ ۷ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۰۳
نام کامل | علی ابوالحسنی |
زادروز | 1334 شمسی |
زادگاه | تهران |
وفات | 4 اسفند 1390 شمسی |
مدفن | باغ بهشت - قم |
اساتید |
آیت الله محقق داماد، آیت الله مظاهري، آیت الله سبحاني |
| |
آثار |
سيماي فرهنگ اسلامي از زنگار غربزدگي و شرقزدگي، تحليلي از نقش سهگانه شهيد فضلالله نوري در نهضت تحريم تنباکو، تراز سياست |
این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.
(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
حجتالاسلام والمسلمين دکتر علي ابوالحسني (منذر) نويسنده و پژوهشگر معاصر در 22 آذر 1334 در تهران در خانوادهاي روحاني پا به عرصه وجود نهاد. پدرش حاج شيخ محمد از روحانيون وارسته و خدوم به شمار ميرفت. وي پس از اتمام تحصيلات ابتدايي، ضمن تحصيل در رشته ماشين افزار به فراگيري در همين رشته در هنرستان پرداخت و پس از فارغالتحصيل شدن در اداره مخابرات استخدام شد.
سال 1353 به اتهام بحث هاي سياسي در محيط کار و مدرسه مجبور به استعفا شد. يکسال بعد پس از اخذ ديپلم فني، تحصيلات عاليه را در دانشگاه علم و صنعت تهران در رشته مهندسي صنايع پي گرفت، اما بيش از سه ماه دوام نياورد و از آنجا که دل در گرو تحصيلات حوزوي داشت پس از ترک دانشگاه به قم رفت تا در لباس روحانيت همان راهي را برود که پدرش رفته بود.[۱]
ابتدا در مدرسه حقاني که آن زمان تحت رياست آيت الله قدوسي بود به تحصيل پرداخت و سپس مدتي به صورت آزاد در حوزه علميه قم علوم دینی را فراگرفت. ايشان در قم از محضر اساتيد بنامي چون علي محقق داماد، حسين مظاهري، جعفر سبحاني تبريزي، مصباح يزدي، مرتضي عسکري، حسين وحيد خراساني، جواد تبريزي، خزعلي، حسين لنکراني و... بهرههاي فراواني برد و ضمن شرکت در جلسات احمد فرديد از محضر رضا داوري اردکاني نيز استفاده نمود.
او در همين سالها به صورت پيگير به تاليف کتاب و تنظيم مقاله در حوزههاي مختلف فرهنگ اسلامي، تاريخ ايران و جهان پرداخت. در ميان کساني که در تاريخ او را بيشتر به خود مشغول داشت نام شيخ فضلالله نوري (که شيخ شهيدش) ميخوانند بيش از همه تکرار ميشود. ايشان تاليف حدود 9 جلد کتاب پيرامون ابعاد مختلف شخصيت نامبرده را وجهه همت خويش قرار داد. در کارنامه علمي حجت الاسلام ابوالحسنی آثار ارزشمندي از جمله: نگاهي به اصل ولايت فقيه، ميعاد با استاد مطهري شهيد راه تطهير، سيماي فرهنگ اسلامي از زنگار غربزدگي و شرقزدگي، تحليلي از نقش سهگانه شهيد فضلالله نوري در نهضت تحريم تنباکو، تراز سياست، جلوههايي از سياست و مديريت شيخ انصاري، سياهپوشي در سوگ ائمه نور عليهمالسلام (ريشههاي تاريخي، مباني فقهي) و... به چشم ميخورد.
يکي از برجسته ترين ويژگيهاي ايشان اعتقاد و محبت به اهل بيت نبي عليهمالسلام بود. او خود در جايي چنين گفته است: «نهال دين احمدي صلی الله علیه و آله را هم اينک اصل و ريشه، مهدي عجل الله تعالی فرجه الشریف است. آن دست بيعت که مسلمين در صدر اسلام به رسول خاتم صلی الله علیه و آله دادند، اکنون بايد بدو داد. آنان که پيوند خويش را از احمد و آل صلی الله علیه و آله گسستند، ناگزير اهل و عيال دجالاند».[۲]
سرانجام آن استاد فقيد در چهارم اسفند 1390 بر اثر ايست قلبي دارفاني را وداع گفت و در قم به خاک سپرده شد.
پانویس
منابع
- ويدا معزينيا، علي ابوالحسني (منذر) دسترس در موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران تاریخ، بازیابی: 8 آذر ماه 1392.