میرزا عبدالله افندی

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

عبدالله بن عیسی تبریزی اصفهانی مشهور به افندی یکی از علمای بزرگ اصفهان در عصر صفویه و متولد سال ۱۰۶۶ قمری است. افندی به صاحب ریاض نیز مشهور است که ریاض العلمای او در ترجمه و شرح حال علما و رجال بزرگ اسلامی از عصر غیبت تا اوایل قرن دوازدهم هجری است.

اساتید

افندی زادگاهش تبریز بود ولی سنوات عمرش در دار العلم اصفهان سپری شد. او از افاضل تلامذه علامه مجلسی است و از محضر محقق خوانساری، مدقق شیروانی و محقق سبزواری نیز سالها بهره مند بود و خود به کمالات معنوی علمی و اخلاقی نائل آمد. مرحوم افندی در ریاض العلما از جناب علامه مجلسی به عنوان استاد استناد و از محقق سبزواری به عنوان استادی فاضل و از مرحوم شیروانی به عنوان استادی علامه و از مرحوم محقق خوانساری به عنوان استادی محقق یاد نموده است.

آثار و تألیفات

عبدالله افندی حافظه قوی و فهمی عجیب داشته و از حضور علمای اصفهان و کتابخانه معظم علامه مجلسی برخوردار بود و از این بساتین گلها چید که ریاض العلمای او گلستانی است از دانشمندان مختلف. ریاض العلماء در ده جلد است، ۵ جلد آن در شرح علمای عامه و ۵ جلد دیگر مخصوص اعلام بزرگ شیعه به رشته تحریر رفته است.

افندی علاوه بر ریاض، «الامان من النیران» را در تفسیر، «ثمار مجالس و نثار عرایس» را به عنوان کشکول افندی نوشت و بر کتب مختلف علامه و مختصر الاصول حاشیه زد. وی دستیار مجلسی در گردآوری بحارالانوار بود و گویا تألیف برخی مجلدات آن زیر نظر وی صورت گرفته است. و همچنین نوشته اند صاحب ریاض کتاب «امل الآمل» شیخ حر عاملی را حاشیه زد و آن را تصحیح و کامل نمود.

وفات

حاج میرزا عبدالله چند ماهی از عمر شریفش را در راه زیارت خانه خدا و مسافرت به کشورهای مختلف اسلامی دیگر گذرانید. میرزای افندی در سال ۱۱۳۰ قمری در اوائل فتنه افغان برای همیشه به سوی معبود شتافت.

منابع

• پایگاه شعائر
• ویکی شیعه