مروج الذهب (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (Aghajani صفحهٔ مروج الذهب را به مروج الذهب (کتاب) منتقل کرد)
(ویرایش)
سطر ۱: سطر ۱:
مروج الذهب یکی از کتابهای مهم تاریخی است که در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط ابوالحسن علی بن حسین [[مسعودی]]، مورخ و جغرافیدان بزرگ شیعی تالیف شده است.
+
مروج الذهب یکی از کتابهای مهم [[تاریخ|تاریخی]] است که در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط [[مسعودی|ابوالحسن علی بن حسین مسعودی]]، مورخ و جغرافیدان بزرگ [[شیعه|شیعی]] تألیف شده است.
 
  {{مشخصات کتاب
 
  {{مشخصات کتاب
  
سطر ۶: سطر ۶:
 
|تصویر=[[پرونده:مروج الذهب.jpg|240px|وسط]]
 
|تصویر=[[پرونده:مروج الذهب.jpg|240px|وسط]]
  
|نویسنده=ع‍ل‍ی‌ب‍ن‌ح‍س‍ی‍ن‌ م‍س‍ع‍ودی‌
+
|نویسنده=علی بن حسین مسعودی|ابوالحسن علی بن حسین مسعودی
  
 
|موضوع=تاریخ اسلام
 
|موضوع=تاریخ اسلام
سطر ۲۵: سطر ۲۵:
  
 
}}  
 
}}  
==معرفی اجمالی مسعودی نویسنده کتاب==
+
==معرفی اجمالی مؤلف==
  
ابوالحسن علی بن حسین مسعودی، مورخ و جغرافیدان بزرگ اسلامی در اواخر قرن سوم هجری، احتمالاً حدود سال ۲۸۰ق در [[بغداد]] متولد شد. خانواده اش اصلا اهل [[کوفه]] بودند. نسبش به عبدالله بن مسعود، صحابی بزرگوار پیامبر صلی الله علیه و آله می رسد. شور و شوق دانش اندوزی او را از اوان  جوانی به سیر و سفر در سرزمین های اسلامی کشاند. [[عراق]] و [[ایران]] و [[مصر]] و [[سوریه]] و [[فلسطین]] و [[ارمنستان]] و هند و سیلان و عمان و سواحل شرقی افریقا را تا زنگبار و احتمالا ماداگاسکار زیرپا گذاشت.
+
ابوالحسن علی بن حسین مسعودی، مورخ و جغرافیدان بزرگ اسلامی در اواخر قرن سوم هجری، احتمالاً حدود سال ۲۸۰ق در [[بغداد]] متولد شد. خانواده اش اصلا اهل [[کوفه]] بودند. نسبش به [[ابن مسعود|عبدالله بن مسعود]]، [[صحابی]] بزرگوار [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلی الله علیه و آله می رسد. شور و شوق دانش اندوزی او را از اوان  جوانی به سیر و سفر در سرزمین های اسلامی کشاند. [[عراق]] و [[ایران]] و [[مصر]] و [[سوریه]] و [[فلسطین]] و ارمنستان و هند و سیلان و [[عمان]] و سواحل شرقی افریقا را تا زنگبار و احتمالا ماداگاسکار زیر پا گذاشت. حتی از چین و مالزی هم دیدار کرد. ظاهراً جز [[اندلس]] (اسپانیا) و غرب افریقا، تمام سرزمین های اسلامی را سیاحت کرده است. سرانجام در ۳۳۶ق در [[مصر]] مقیم شد و در [[جمادی الثانی]] ۳۴۵ق (سپتامبر ۹۵۶میلادی) در شهر فسطاط مصر درگذشت.  
  
حتی از چین و مالزی هم دیدار کرد. ظاهراً جز اندلس (اسپانیا) و غرب افریقا، تمام سرزمین های اسلامی را سیاحت کرده است. سرانجام در ۳۳۶ق در [[مصر]] مقیم شد و در [[جمادی الثانی]] ۳۴۵ق (سپتامبر ۹۵۶میلادی) در شهر فسطاط [[مصر]] درگذشت. مسعودی بی گمان شیعی مذهب بوده است. محققان معاصر عرب او را [[معتزله|معتزلی]] [[شافعی]] می دانند.
+
مسعودی بی گمان [[شیعه|شیعی]] مذهب بوده است. محققان معاصر عرب او را [[معتزله|معتزلی]] [[شافعی]] می دانند. درباره شافعی بودن مسعودی، ابن عماد (متوفی۱۰۹۰ق) در شذرات الذهب به تصریح می گوید که مسعودی شافعی جز مسعودی مورخ صاحب «مروج الذهب» است و شخص دیگری است. ظاهراً شبهه معتزلی بودن مسعودی نیز از آنجاست که بسیاری از اصول کلام [[معتزله]] با اصول عقاید [[شیعه]] مشترک است و معتزلیان در نکات بسیاری با شیعه هم سخن اند. علمای [[علم رجال|رجال]] شیعه از [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]] (متوفی۴۵۰ق) تا زمان ما در کتب رجال خود، مسعودی را [[شیعه]] دانسته اند. مهمترین دلیل شیعه بودن مسعودی دو کتاب موجود او _ مروج الذهب و [[التنبيه والاشراف (کتاب)|التنبیه و الاشراف]] _ است که عقاید او را آشکار میکند؛ به دنبال نام [[ائمه اطهار|امامان]]، «علیهم السلام» می آورد و در هر باب فصلی جداگانه درباره زندگی و وفات امامان علیهم السلام باز می کند و از قیامهای شیعی با همدلی سخن می گوید.<ref>ابوالقاسم پاینده؛ ترجمه فارسی مروج الذهب، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ پنجم، 1374؛ جلد اول، پیشگفتار ناشر.</ref>
  
درباره شافعی بودن مسعودی، ابن عماد (متوفی۱۰۹۰ق) در [[شذرات الذهب]] به تصریح می گوید که مسعودی شافعی جز مسعودی مورخ صاحب مروج الذهب است و شخص دیگری است. ظاهراً شبهه معتزلی بودن مسعودی نیز از آنجاست که بسیاری از اصول کلام معتزله با اصول عقاید [[شیعه]] مشترک است و معتزلیان در نکات بسیاری با شیعه هم سخن اند. علمای رجال شیعه از نجاشی (متوفی۴۵۰ق) تا زمان ما در کتب رجال خود مسعودی را [[شیعه]] دانسته اند. مهمترین دلیل شیعه بودن مسعودی دو کتاب موجود او _ مروج الذهب و التنبیه والاشراف _ است که عقاید او را آشکار میکند: به دنبال نام امامان علیهم السلام می آورد و در هر باب فصلی جداگانه درباره زندگی و وفات امامان علیهم السلام باز می کند و از قیامهای شیعی با همدلی سخن می گوید.<ref>ابوالقاسم پاینده؛ ترجمه فارسی مروج الذهب، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ پنجم، 1374؛ جلد اول، پیشگفتار ناشر.</ref>
+
==معرفی اجمالی کتاب==
  
==مُروج الذهب<ref>مُروج جمع "مَرج به معنای چمنزار یا مرغزار و مروج الذهب یعنی مرغزارهای زر و معادن گوهر"</ref> و معادن الجوهر==
+
«مُروج الذهب و معادن الجوهر»<ref>مُروج جمع "مَرج به معنای چمنزار یا مرغزار و مروج الذهب یعنی مرغزارهای زر و معادن گوهر"</ref> یکی از کتابهای مهم تاریخی است که در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط ابوالحسن علی بن حسین مسعودی، مورخ و جغرافیدان بزرگ شیعی تالیف شده است. این جهانگرد تیزبین و مورخ چیره دست حاصل یک عمر جهانگردی و مطالعه عمیق خود را در اندیشه و رفتار اقوام مختلف در این کتاب به رشته تحریر درآورده است.
  
مروج الذهب یکی از کتابهای مهم تاریخی است که در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط [[ابوالحسن علی بن حسین مسعودی]]، مورخ و جغرافیدان بزرگ شیعی تالیف شده است. این جهانگرد تیزبین و مورخ چیره دست حاصل یک عمر جهانگردی و مطالعه عمیق خود را در اندیشه و رفتار اقوام مختلف در این کتاب به رشته تحریر درآورده است. مروج الذهب از این جهت که شامل تاریخ ملل قدیم از جمله ایرانیان است و اطلاعاتی دقیق و کمیاب از خصایص زندگی این اقوام بدست می دهد، از منابع معتبر مطالعات شرقی به شمار می رود و در نزد خاورشناسان اعتبار و حرمتی بسزا داشته. از مهمترین منابع اساطیر و تاریخ قبل و بعد از [[اسلام]]، خاصه ایران دوره ساسانی و تاریخ صدر اسلام محسوب می شود.<ref>ترجمه فارسی مروج الذهب، پیشگفتار ناشر.</ref>
+
مروج الذهب از این جهت که شامل تاریخ ملل قدیم از جمله ایرانیان است و اطلاعاتی دقیق و کمیاب از خصایص زندگی این اقوام بدست می دهد، از منابع معتبر مطالعات شرقی به شمار می رود و در نزد خاورشناسان اعتبار و حرمتی بسزا داشته است. از مهمترین منابع [[اسطوره|اساطیر]] و [[تاریخ]] قبل و بعد از [[اسلام]]، خاصه [[ایران]] دوره ساسانی و تاریخ صدر اسلام محسوب می شود.<ref>ترجمه فارسی مروج الذهب، پیشگفتار ناشر.</ref>
 
 
==ارزش علمی کتاب==
 
 
 
این کتاب در شمار یکی از کتابهای مهم تاریخی است که توسط مورخ و جغرافیدان بزرگ شیعی تالیف شده، همچنین مروج الذهب از این جهت که شامل تاریخ ملل قدیم از جمله ایرانیان است و اطلاعات دقیق و کمیابی از خصایص این اقوام بدست می‌دهد از منابع معتبر مطالعاتی شرقی از جمله ایران باستان و قرون اولیه اسلام می‌باشد و بر این اساس در نزد خاورشناسان از اعتبار ویژه‌ای برخوردار می‌باشد.
 
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
 
{{پانویس}}
 
{{پانویس}}
 +
==منابع==
  
==منابع==
+
*[http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%AC+%D8%A7%D9%84%D8%B0%D9%87%D8%A8&SSOReturnPage=Check&Rand=0 دانشنامه رشد]، بازیابی: 17 بهمن ماه 1392.
* [http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%AC+%D8%A7%D9%84%D8%B0%D9%87%D8%A8&SSOReturnPage=Check&Rand=0 دانشنامه رشد]، بازیابی: 17 بهمن ماه 1392.
+
*ابوالقاسم پاینده؛ ترجمه فارسی مروج الذهب، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ پنجم، 1374؛ جلد اول.
* ابوالقاسم پاینده؛ ترجمه فارسی مروج الذهب، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ پنجم، 1374؛ جلد اول.
 
  
 
[[رده:منابع تاریخ اسلام]]
 
[[رده:منابع تاریخ اسلام]]
 
[[رده: منابع کتاب شناسی]]
 
[[رده: منابع کتاب شناسی]]

نسخهٔ ‏۲ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۱۲

مروج الذهب یکی از کتابهای مهم تاریخی است که در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط ابوالحسن علی بن حسین مسعودی، مورخ و جغرافیدان بزرگ شیعی تألیف شده است.

مروج الذهب.jpg
نویسنده علی بن حسین مسعودی
موضوع تاریخ اسلام
زبان فارسی
تعداد جلد 2
مترجم ابوالقاسم پاینده

معرفی اجمالی مؤلف

ابوالحسن علی بن حسین مسعودی، مورخ و جغرافیدان بزرگ اسلامی در اواخر قرن سوم هجری، احتمالاً حدود سال ۲۸۰ق در بغداد متولد شد. خانواده اش اصلا اهل کوفه بودند. نسبش به عبدالله بن مسعود، صحابی بزرگوار پیامبر صلی الله علیه و آله می رسد. شور و شوق دانش اندوزی او را از اوان جوانی به سیر و سفر در سرزمین های اسلامی کشاند. عراق و ایران و مصر و سوریه و فلسطین و ارمنستان و هند و سیلان و عمان و سواحل شرقی افریقا را تا زنگبار و احتمالا ماداگاسکار زیر پا گذاشت. حتی از چین و مالزی هم دیدار کرد. ظاهراً جز اندلس (اسپانیا) و غرب افریقا، تمام سرزمین های اسلامی را سیاحت کرده است. سرانجام در ۳۳۶ق در مصر مقیم شد و در جمادی الثانی ۳۴۵ق (سپتامبر ۹۵۶میلادی) در شهر فسطاط مصر درگذشت.

مسعودی بی گمان شیعی مذهب بوده است. محققان معاصر عرب او را معتزلی شافعی می دانند. درباره شافعی بودن مسعودی، ابن عماد (متوفی۱۰۹۰ق) در شذرات الذهب به تصریح می گوید که مسعودی شافعی جز مسعودی مورخ صاحب «مروج الذهب» است و شخص دیگری است. ظاهراً شبهه معتزلی بودن مسعودی نیز از آنجاست که بسیاری از اصول کلام معتزله با اصول عقاید شیعه مشترک است و معتزلیان در نکات بسیاری با شیعه هم سخن اند. علمای رجال شیعه از نجاشی (متوفی۴۵۰ق) تا زمان ما در کتب رجال خود، مسعودی را شیعه دانسته اند. مهمترین دلیل شیعه بودن مسعودی دو کتاب موجود او _ مروج الذهب و التنبیه و الاشراف _ است که عقاید او را آشکار میکند؛ به دنبال نام امامان، «علیهم السلام» می آورد و در هر باب فصلی جداگانه درباره زندگی و وفات امامان علیهم السلام باز می کند و از قیامهای شیعی با همدلی سخن می گوید.[۱]

معرفی اجمالی کتاب

«مُروج الذهب و معادن الجوهر»[۲] یکی از کتابهای مهم تاریخی است که در نیمه اول قرن چهارم هجری توسط ابوالحسن علی بن حسین مسعودی، مورخ و جغرافیدان بزرگ شیعی تالیف شده است. این جهانگرد تیزبین و مورخ چیره دست حاصل یک عمر جهانگردی و مطالعه عمیق خود را در اندیشه و رفتار اقوام مختلف در این کتاب به رشته تحریر درآورده است.

مروج الذهب از این جهت که شامل تاریخ ملل قدیم از جمله ایرانیان است و اطلاعاتی دقیق و کمیاب از خصایص زندگی این اقوام بدست می دهد، از منابع معتبر مطالعات شرقی به شمار می رود و در نزد خاورشناسان اعتبار و حرمتی بسزا داشته است. از مهمترین منابع اساطیر و تاریخ قبل و بعد از اسلام، خاصه ایران دوره ساسانی و تاریخ صدر اسلام محسوب می شود.[۳]

پانویس

  1. ابوالقاسم پاینده؛ ترجمه فارسی مروج الذهب، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ پنجم، 1374؛ جلد اول، پیشگفتار ناشر.
  2. مُروج جمع "مَرج به معنای چمنزار یا مرغزار و مروج الذهب یعنی مرغزارهای زر و معادن گوهر"
  3. ترجمه فارسی مروج الذهب، پیشگفتار ناشر.

منابع

  • دانشنامه رشد، بازیابی: 17 بهمن ماه 1392.
  • ابوالقاسم پاینده؛ ترجمه فارسی مروج الذهب، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، چاپ پنجم، 1374؛ جلد اول.