هجوم مسلمانان به دمشق در عصر خلیفه اول: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | {{تقویم|روز=16 محرم|سال=سال | + | {{تقویم|روز=16 محرم|سال=سال ۱۴ هجری قمری}} |
+ | مسلمانان در عصر خلیفه اول - [[ابوبکر|ابوبکر بن ابیقحافه]] - پس از پیروزیهایی که در نبرد با [[مسیحیت|مسیحیان]] و سپاهیان روم در جبهههای غرب و مناطق [[شام]]، همانند أجنادین، بُصری و مرج صُفّر بدست آورده بودند، نیروهای خویش را برای فتح شهر بزرگ و تاریخی [[دمشق]] (مرکز شام) متمرکز کردند. آنان در شانزدهم [[ماه محرم|محرم]] سال ۱۴ قمری به دمشق هجوم آورده و آن را از چند سو به محاصره خویش درآوردند. | ||
+ | مدافعان شهر، تمامی درهای شهر را بر روی مسلمانان بسته و در داخل شهر سنگربندی کرده و آماده نبرد با مسلمانان شدند. [[خالد بن ولید]] از سوی ابوبکر، فرماندهی مسلمانان مبارز منطقه شام را بر عهده داشت و به مدت شش ماه، این شهر را در محاصره خویش نگه داشت. سرانجام با آنان معاهدهای بست و طی صلحنامهای آن را به سوی مسلمانان گشود. | ||
− | + | در همان ایام، [[ابوبکر|ابوبکر]] از دنیا رفته و [[عمر بن خطاب]] جانشین وی گردید. از نخستین اقدامات عمر بن خطاب، برکناری [[خالد بن ولید|خالد بن ولید]] از فرماندهی سپاه شام و نصب [[ابوعبیده جراح|ابوعبیده جراح]] به جای وی بود. ولی ابوعبیده، به خاطر مصالحی امارت و فرماندهی خویش را تا پایان فتح دمشق پنهان نگه داشت. | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
+ | فتح دمشق در ماه [[رجب]] سال چهاردهم قمری، در عصر عمر بن خطاب به وقوع پیوست و این واقعه، ضربه سنگینی بر امپراتوری روم شرقی وارد ساخت و زمینه مناسبی برای پیشرفتهای بعدی مسلمانان گردید.<ref> تاریخ دمشق (ابن عساکر)، ج ۲، ص ۱۰۰؛ فتوح البلدان (بلاذری)، ص ۱۶۵؛ تاریخ ابن خلدون، ج ۱، ص ۵۰۱.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
− | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | + | * مؤسسه تبیان، نرمافزار دایرةالمعارف چهارده معصوم علیهمالسلام. | |
− | |||
− | |||
[[رده:وقایع ماه محرم]] | [[رده:وقایع ماه محرم]] | ||
[[رده: سال ۱۴ هجری قمری]] | [[رده: سال ۱۴ هجری قمری]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۶:۳۴
تقویم هجری قمری |
روز واقعه:16 محرم |
سال ۱۴ هجری قمری |
مسلمانان در عصر خلیفه اول - ابوبکر بن ابیقحافه - پس از پیروزیهایی که در نبرد با مسیحیان و سپاهیان روم در جبهههای غرب و مناطق شام، همانند أجنادین، بُصری و مرج صُفّر بدست آورده بودند، نیروهای خویش را برای فتح شهر بزرگ و تاریخی دمشق (مرکز شام) متمرکز کردند. آنان در شانزدهم محرم سال ۱۴ قمری به دمشق هجوم آورده و آن را از چند سو به محاصره خویش درآوردند.
مدافعان شهر، تمامی درهای شهر را بر روی مسلمانان بسته و در داخل شهر سنگربندی کرده و آماده نبرد با مسلمانان شدند. خالد بن ولید از سوی ابوبکر، فرماندهی مسلمانان مبارز منطقه شام را بر عهده داشت و به مدت شش ماه، این شهر را در محاصره خویش نگه داشت. سرانجام با آنان معاهدهای بست و طی صلحنامهای آن را به سوی مسلمانان گشود.
در همان ایام، ابوبکر از دنیا رفته و عمر بن خطاب جانشین وی گردید. از نخستین اقدامات عمر بن خطاب، برکناری خالد بن ولید از فرماندهی سپاه شام و نصب ابوعبیده جراح به جای وی بود. ولی ابوعبیده، به خاطر مصالحی امارت و فرماندهی خویش را تا پایان فتح دمشق پنهان نگه داشت.
فتح دمشق در ماه رجب سال چهاردهم قمری، در عصر عمر بن خطاب به وقوع پیوست و این واقعه، ضربه سنگینی بر امپراتوری روم شرقی وارد ساخت و زمینه مناسبی برای پیشرفتهای بعدی مسلمانان گردید.[۱]
پانویس
- ↑ تاریخ دمشق (ابن عساکر)، ج ۲، ص ۱۰۰؛ فتوح البلدان (بلاذری)، ص ۱۶۵؛ تاریخ ابن خلدون، ج ۱، ص ۵۰۱.
منابع
- مؤسسه تبیان، نرمافزار دایرةالمعارف چهارده معصوم علیهمالسلام.