ملاقات امام حسین علیه السلام با عمر بن سعد: تفاوت بین نسخهها
جز (صفحهای جدید حاوی ' <keywords content='کلید واژه: کربلا، 8 محرم، ديدار امام حسين با عمر بن سعد، امام حسین علی...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | + | {{تقویم|روز=8 محرم|سال=سال ۶۱ هجری قمری}} | |
+ | پس از آن که به دستور کتبی [[عبیدالله بن زیاد]]، آب [[فرات]] بر روی [[امام حسین]] علیهالسلام و یارانش بسته شد، وضعیت نگران کنندهای میان سپاه امام حسین و سپاه [[عمر بن سعد]] پدید آمد و احتمال بروز جنگ و خونریزی را، هر ساعت قویتر میکرد. | ||
− | + | امام حسین علیهالسلام برای کاستن حساسیتهای دو سپاه و ایجاد تفاهم میان طرفین، خواستار ملاقات خصوصی با عمر بن سعد، فرمانده سپاهیان عبیدالله بن زیاد گردید. عمر بن سعد از پیشنهاد امام حسین علیهالسلام استقبال کرد و در شب هشتم [[ماه محرم|محرم]]، در خیمهای میان دو لشکرگاه، تشکیل جلسه داده و تا پاسی از شب با هم گفتگو کردند. سپاهیان از متن گفتگو آن دو بیخبر بودند، ولی همین مقدار میدانستند که آنان به توافقهای تازهای رسیدهاند.<ref> بحارالانوار (علامه مجلسی)، ج ۴۴، ص ۳۸۸.</ref> | |
− | + | [[ابومخنف]] روایت کرده است که ملاقات آن دو تنها یک بار نبود، بلکه آنان سه یا چهار بار با یکدیگر ملاقات و گفتگو کردند.<ref> معالم المدرستین (سید مرتضی عسکری)، ج ۳، ص ۱۰۳.</ref> | |
− | + | عمر بن سعد، که حوادث [[کربلا]] را پی در پی برای عبیدالله بن زیاد گزارش میکرد، پس از ملاقات با امام حسین علیهالسلام نامهای رضایتبخش برای عبیدالله ارسال کرد و در آن، یادآوری کرد: خداوند متعال، نائره جنگ ما را خاموش و أمر امت را اصلاح نمود. زیرا حسین بن علی هماینک حاضر است از همان جایی که آمده است، برگردد و یا به سوی یکی از مرزهای کشور برود و بسان سایر مسلمانان زندگی کند. نه از او بر ضد ما و نه از ما بر ضد او چیزی در میان نباشد، و یا به جانب [[شام]] نزد [[یزید بن معاویه|یزید بن معاویه]] رفته و اختلافش را با وی حل و فصل کند. این پیش آمد، هم میتواند موجب خرسندی تو و هم موجب اصلاح امت باشد.<ref> الارشاد (شیخ مفید)، ص ۴۳۷.</ref> | |
− | + | شایان ذکر است چیزهایی که عمر بن سعد در این نامه به آنها اشاره کرد، برداشتهای شخصی وی و یا مبالغهگوییاش برای آرام کردن عبیدالله و اصلاح ذات البین بود، تا از این طریق زودتر غائله را پایان دهد و به حکومت "ری" دست یابد. زیرا امام حسین علیهالسلام که با هدف [[امر به معروف و نهی از منکر]] اقدام به قیام بر علیه [[باطل]] کرده بود، هیچگاه به شخصی چون [[عمر بن سعد]]، چنین تعهدی نمیداد. | |
− | + | ==پانویس== | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
+ | ==منابع== | ||
+ | * مؤسسه تبیان، نرمافزار دایرةالمعارف چهارده معصوم علیهمالسلام. | ||
+ | [[رده:وقایع ماه محرم]] | ||
+ | [[رده:سال ۶۱ هجری قمری]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۵:۱۴
تقویم هجری قمری |
روز واقعه:8 محرم |
سال ۶۱ هجری قمری |
پس از آن که به دستور کتبی عبیدالله بن زیاد، آب فرات بر روی امام حسین علیهالسلام و یارانش بسته شد، وضعیت نگران کنندهای میان سپاه امام حسین و سپاه عمر بن سعد پدید آمد و احتمال بروز جنگ و خونریزی را، هر ساعت قویتر میکرد.
امام حسین علیهالسلام برای کاستن حساسیتهای دو سپاه و ایجاد تفاهم میان طرفین، خواستار ملاقات خصوصی با عمر بن سعد، فرمانده سپاهیان عبیدالله بن زیاد گردید. عمر بن سعد از پیشنهاد امام حسین علیهالسلام استقبال کرد و در شب هشتم محرم، در خیمهای میان دو لشکرگاه، تشکیل جلسه داده و تا پاسی از شب با هم گفتگو کردند. سپاهیان از متن گفتگو آن دو بیخبر بودند، ولی همین مقدار میدانستند که آنان به توافقهای تازهای رسیدهاند.[۱]
ابومخنف روایت کرده است که ملاقات آن دو تنها یک بار نبود، بلکه آنان سه یا چهار بار با یکدیگر ملاقات و گفتگو کردند.[۲]
عمر بن سعد، که حوادث کربلا را پی در پی برای عبیدالله بن زیاد گزارش میکرد، پس از ملاقات با امام حسین علیهالسلام نامهای رضایتبخش برای عبیدالله ارسال کرد و در آن، یادآوری کرد: خداوند متعال، نائره جنگ ما را خاموش و أمر امت را اصلاح نمود. زیرا حسین بن علی هماینک حاضر است از همان جایی که آمده است، برگردد و یا به سوی یکی از مرزهای کشور برود و بسان سایر مسلمانان زندگی کند. نه از او بر ضد ما و نه از ما بر ضد او چیزی در میان نباشد، و یا به جانب شام نزد یزید بن معاویه رفته و اختلافش را با وی حل و فصل کند. این پیش آمد، هم میتواند موجب خرسندی تو و هم موجب اصلاح امت باشد.[۳]
شایان ذکر است چیزهایی که عمر بن سعد در این نامه به آنها اشاره کرد، برداشتهای شخصی وی و یا مبالغهگوییاش برای آرام کردن عبیدالله و اصلاح ذات البین بود، تا از این طریق زودتر غائله را پایان دهد و به حکومت "ری" دست یابد. زیرا امام حسین علیهالسلام که با هدف امر به معروف و نهی از منکر اقدام به قیام بر علیه باطل کرده بود، هیچگاه به شخصی چون عمر بن سعد، چنین تعهدی نمیداد.
پانویس
منابع
- مؤسسه تبیان، نرمافزار دایرةالمعارف چهارده معصوم علیهمالسلام.