امامزاده سید صدرالدين اردبیل: تفاوت بین نسخه‌ها
Heidariyan47 (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ امامزاده صدر الدين سلام الله عليه اردبیل را به امامزاده سید صدرالدين اردبیل منتقل کرد) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | [[پرونده:امامزاده سید صدرالدین.jpg|بندانگشتی|امامزاده سید صدرالدین، اردبیل]] | |
| + | «امامزاده سید صدرالدین» از فرزندان [[امام موسی کاظم علیه السلام|امام موسی کاظم]] (علیه‌السلام)، در محدوه شهر اردبیل قرار دارد و قدمت آن به دوره [[صفویه|صفوی]] برمی‌گردد. | ||
| − | + | امامزاده سید صدرالدین(ع) در نیمه اول قرن سوم هجری از [[بغداد]] به [[ایران]] آمده و شهر اردبیل را برای اقامت دایمی انتخاب کرده است. بنا بر نقل تبارشناس نامی، [[ابن عنبه|ابن عِنبه]] (متوفی ۸۲۸ ق)، سید صدرالدین از فرزندان بلافصل امام موسی کاظم (علیه السلام) است که با برادران خود «[[امامزاده صالح اردبیل|امامزاده صالح]]» و «[[امامزاده سید حمزه اردبیل|امامزاده حمزه]]» به اردبیل آمده و در آن اقامت گزیده اند و در این شهر به ترویج معارف [[قرآن]] و [[اهل بیت]] (علیهم السلام) و نشر [[احکام شرعی|احکام]] الهی پرداخته اند. | |
| − | + | در برخی از نسخ «بحر الانساب» (اثر ابن عنبه)، از ایشان به عنوان صدرالدین بن عون بن موسی بن جعفر (ع) و در برخی نسخ دیگر با عنوان صدر الدین بن صالح بن موسی بن جعفر (ع) نیز یاد شده است. | |
| + | بنا به نظر صاحب «بحر الانساب»، امامزاده سیدصدرالدین(ع)، در دوران های گذشته دارای گنبد و بارگاه و جلال و شکوه بوده و از اقصی نقاط قفقاز و آذربایجان و گیلان به زیارت آن مشرف می شده اند و مورد توجه همه عالمان و عارفان و قاطبه مردم مسلمان ادوار مختلف بوده و در دوران سلجوقی و سپس سلاطین [[صفویه|صفوی]] احترام خاصی نسبت به بقعه شریف ایشان معمول داشته شده است. | ||
| + | |||
| + | بنای اولیه این بارگاه، دارای پی سنگی با دیواری آجری با ملات ماسه آهک بوده و دور تا دور آن را کلافی چوبی تشکیل می داد و گنبد آجری کم ارتفاع، قسمت محل مدفن را پوشش می داده است. درِ ورودی بقعه در سمت شمال آن است و به راهرو باریکی باز می شود که از شرق به غرب کشیده شده و در دو انتهای راهرو به دو حجره برای بیتوته کردن زائران منتهی می گردد. در وسط این دالان در ضلع جنوبی آن، دری است که به مقبره باز می شود. قبر در وسط اتاقی است و گنبد کم ارتفاع کهنه ای سقف آن را تشکیل می دهد. تاریخ ثبت این بنا، ۸۱/۱۰/۱۰ با شماره ثبتی ۶۶۸۸ می باشد. | ||
| + | |||
| + | آستان مقدس امامزاده سید صدرالدین، بواسطه قرار گرفتن در مسیر اردبیل به منطقه قفقاز، یکی از مکان های [[زیارت|زیارتی]] و سیاحتی انتخاب شده مسافران داخلی و خارجی این دیار است و در طول سال، پذیرای زائرین بارگاههای متبرک دیگر از کشورهای حوزه قفقاز می باشد. | ||
| + | |||
| + | ==منابع== | ||
| + | |||
| + | * [https://www.razavi.news/fa/report/38597/%D8%A2%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D9%85%D8%AA%D8%A8%D8%B1%DA%A9-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%B5%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%B9-%D9%82%D8%B7%D8%A8-%D9%85%D8% "آستان متبرک امامزاده سید صدرالدین(ع)"، خبرگزاری رضوی]. | ||
| + | * [http://harameyar.ir/?part=emamzade&inc=emamzade&id=234 سایت حرم یار]. | ||
| + | [[رده: امامزادگان]] | ||
[[رده: امامزاده های اردبیل]] | [[رده: امامزاده های اردبیل]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۴
«امامزاده سید صدرالدین» از فرزندان امام موسی کاظم (علیه‌السلام)، در محدوه شهر اردبیل قرار دارد و قدمت آن به دوره صفوی برمی‌گردد.
امامزاده سید صدرالدین(ع) در نیمه اول قرن سوم هجری از بغداد به ایران آمده و شهر اردبیل را برای اقامت دایمی انتخاب کرده است. بنا بر نقل تبارشناس نامی، ابن عِنبه (متوفی ۸۲۸ ق)، سید صدرالدین از فرزندان بلافصل امام موسی کاظم (علیه السلام) است که با برادران خود «امامزاده صالح» و «امامزاده حمزه» به اردبیل آمده و در آن اقامت گزیده اند و در این شهر به ترویج معارف قرآن و اهل بیت (علیهم السلام) و نشر احکام الهی پرداخته اند.
در برخی از نسخ «بحر الانساب» (اثر ابن عنبه)، از ایشان به عنوان صدرالدین بن عون بن موسی بن جعفر (ع) و در برخی نسخ دیگر با عنوان صدر الدین بن صالح بن موسی بن جعفر (ع) نیز یاد شده است.
بنا به نظر صاحب «بحر الانساب»، امامزاده سیدصدرالدین(ع)، در دوران های گذشته دارای گنبد و بارگاه و جلال و شکوه بوده و از اقصی نقاط قفقاز و آذربایجان و گیلان به زیارت آن مشرف می شده اند و مورد توجه همه عالمان و عارفان و قاطبه مردم مسلمان ادوار مختلف بوده و در دوران سلجوقی و سپس سلاطین صفوی احترام خاصی نسبت به بقعه شریف ایشان معمول داشته شده است.
بنای اولیه این بارگاه، دارای پی سنگی با دیواری آجری با ملات ماسه آهک بوده و دور تا دور آن را کلافی چوبی تشکیل می داد و گنبد آجری کم ارتفاع، قسمت محل مدفن را پوشش می داده است. درِ ورودی بقعه در سمت شمال آن است و به راهرو باریکی باز می شود که از شرق به غرب کشیده شده و در دو انتهای راهرو به دو حجره برای بیتوته کردن زائران منتهی می گردد. در وسط این دالان در ضلع جنوبی آن، دری است که به مقبره باز می شود. قبر در وسط اتاقی است و گنبد کم ارتفاع کهنه ای سقف آن را تشکیل می دهد. تاریخ ثبت این بنا، ۸۱/۱۰/۱۰ با شماره ثبتی ۶۶۸۸ می باشد.
آستان مقدس امامزاده سید صدرالدین، بواسطه قرار گرفتن در مسیر اردبیل به منطقه قفقاز، یکی از مکان های زیارتی و سیاحتی انتخاب شده مسافران داخلی و خارجی این دیار است و در طول سال، پذیرای زائرین بارگاههای متبرک دیگر از کشورهای حوزه قفقاز می باشد.
منابع
