خاکی خراسانی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ویرایش)
 
سطر ۱: سطر ۱:
از شاعران و عارفان ایرانی قرن سیزدهم است.
+
'''مولانا لطفعلى خاکی خراسانی''' (م، ۱۲۳۴ ق) از شاعران و عارفان [[ایران|ایرانی]] در قرن سیزدهم هجری است.
 
 
==معرفی اجمالی==
 
 
 
يكى از شعراى ايران است و هدايت در رياض العارفين شرح حال او را چنين آورده: نام او مولانا لطفعلى والدش از اهل بروجرد بود اما تولد او در [[مشهد]] روى داد.  
 
  
 
==زندگانی و تحصیل==
 
==زندگانی و تحصیل==
  
از علوم رسميه و فنون ادبيه بهره ور گرديده و باده فقر از جام ملامت كشيده خراسان و پيشاور و كابل را سياحت كرده و به خدمت مسكين شاه پيشاورى و سيد عالم شاه هندى رسيده از ايشان تربيت ها ديده آنگاه به جانب عراقين و فارس شتافته سعادت خدمت سيد قطب الدين شيرازى و آقا محمدهاشم دريافته و بنابر اخلاص به خدمت آقا محمدهاشم، نام فرزند سعادتمند خود را محمدهاشم نهاده.
+
به گفته صاحب «ریاض العارفین» مولانا لطفعلى والدش از اهل بروجرد بود اما تولد او در [[مشهد]] روى داد. از علوم رسمیه و فنون ادبیه بهره ور گردیده و باده فقر از جام ملامت کشیده، [[خراسان]] و پیشاور و کابل را سیاحت کرده و به خدمت مسکین شاه پیشاورى و سید عالم شاه هندى رسیده، از ایشان تربیت ها دیده، آنگاه به جانب عراقین و فارس شتافته، سعادت خدمت سید قطب الدین شیرازى و آقا محمدهاشم دریافته و بنابر اخلاص به خدمت آقا محمدهاشم، نام فرزند سعادتمند خود را محمدهاشم نهاده. اغلب اوقات صائم و مشغول به ذکر دایم بوده. بیشتر اوقات به خدمت و صحبت حاج میرزا ابوالقاسم شیرازى روى مى آورد. خلف صدق او محمدهاشم نیز صاحب اخلاق نیکو و اوصاف دلجو بوده است.<ref>نقل به اختصار از ریاض العارفین، چاپ اول، ص ۲۵۶.</ref> <ref>در مجمع الفصحاء، جلد دوم، ص ۱۰۹ نیز هدایت شرح حال او را آورده است.</ref>
 
 
اغلب اوقات صائم و مشغول به ذكر دايم بوده. بيشتر اوقات به خدمت و صحبت حاج ميرزا ابوالقاسم شيرازى روى مى آورد. خلف صدق او محمدهاشم نيز صاحب اخلاق نيكو و اوصاف دلجو بوده است.
 
 
 
==وفات==
 
  
در سال 1234 هجرى وفات يافت و در حافظيه مدفون گرديد. اين اشعار از اوست:
+
خاکی خراسانی در سال ۱۲۳۴ هجرى وفات یافت و در حافظیه [[شیراز]] مدفون گردید. این اشعار از اوست:
 
+
{{بیت|بود گنج دو عالم در سه گوهر|كز آنها مي‌شود كامت مُيسّر}}
{{بیت|بود كنج دو عالم در سه گوهر|كز آنها ميشود كامت مُيسّر}}
+
{{بیت|يكى در جوع دايم، دويمين جود|سيم در ذكر حق آن اصل مقصود}}
{{بیت|يكى در جوع دايم دو يمين جود|سيم در ذكر حق آن اصل مقصود<ref>نقل به اختصار از رياض العارفين، چاپ اول، صفحات 256 و 257.</ref><ref>در مجمع الفصحاء، جلد دوم (چاپ اول)، صفحه109 نيز هدايت شرح حال او را آورده است.</ref>}}
 
  
 
==پانویس==  
 
==پانویس==  
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
+
 
 +
*سید مصطفی حسینی دشتی، [[فرهنگ معارف و معاریف (کتاب)|فرهنگ معارف و معاریف]].
  
 
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن سیزدهم]]
 
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن سیزدهم]]
 
[[رده:عارفان]]
 
[[رده:عارفان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۰۵:۴۰

مولانا لطفعلى خاکی خراسانی (م، ۱۲۳۴ ق) از شاعران و عارفان ایرانی در قرن سیزدهم هجری است.

زندگانی و تحصیل

به گفته صاحب «ریاض العارفین» مولانا لطفعلى والدش از اهل بروجرد بود اما تولد او در مشهد روى داد. از علوم رسمیه و فنون ادبیه بهره ور گردیده و باده فقر از جام ملامت کشیده، خراسان و پیشاور و کابل را سیاحت کرده و به خدمت مسکین شاه پیشاورى و سید عالم شاه هندى رسیده، از ایشان تربیت ها دیده، آنگاه به جانب عراقین و فارس شتافته، سعادت خدمت سید قطب الدین شیرازى و آقا محمدهاشم دریافته و بنابر اخلاص به خدمت آقا محمدهاشم، نام فرزند سعادتمند خود را محمدهاشم نهاده. اغلب اوقات صائم و مشغول به ذکر دایم بوده. بیشتر اوقات به خدمت و صحبت حاج میرزا ابوالقاسم شیرازى روى مى آورد. خلف صدق او محمدهاشم نیز صاحب اخلاق نیکو و اوصاف دلجو بوده است.[۱] [۲]

خاکی خراسانی در سال ۱۲۳۴ هجرى وفات یافت و در حافظیه شیراز مدفون گردید. این اشعار از اوست:

بود گنج دو عالم در سه گوهر كز آنها مي‌شود كامت مُيسّر

يكى در جوع دايم، دويمين جود سيم در ذكر حق آن اصل مقصود

پانویس

  1. نقل به اختصار از ریاض العارفین، چاپ اول، ص ۲۵۶.
  2. در مجمع الفصحاء، جلد دوم، ص ۱۰۹ نیز هدایت شرح حال او را آورده است.

منابع