خشونت: تفاوت بین نسخه‌ها
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{نیازمند ویرایش فنی}} خشونت و عنف يعنى درشتى در گفتار و کردار و حرکات که ضد آن مد...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{ | + | {{متوسط}} |
| − | + | «خشونت» و «عنف»، درشتى در گفتار و کردار و حرکات، بی رحمی و تندخویی است،<ref>فرهنگ لغت عمید</ref> و ضد آن «[[مدارا]]» و نیکویى با مردم می باشد. | |
| − | در | + | در [[حدیث|حدیث]] «جنود عقل و جهل» مقابل [[رفق]]، «خُرق» (که به معناى شدت، زجر و عجله است) آمده است؛ همچنین مقابل سهولت نیز آمده است که به معناى قابل انعطاف نبودن می باشد. |
| − | وجود رذیله | + | وجود رذیله «خرق» در انسان او را مبغوض و غیرقابل معاشرت مى‌نماید و قهرا توده مردم حتى گاهى زن و فرزند و پدر و مادر هم از او منزجر مى‌شوند و بر فرض آن که داراى کمالات علمى باشد، به خاطر این صفت نکوهیده و خلق ناپسند، کسى از علمش بهره مند نمى‌گردد. |
| − | شکى | + | شکى نیست که عُنف، خُرق و صعوبت که معناى آن یا لازم آن غلظت و خشونت در گفتار و کردار است، باعث مختل شدن امر [[معاد]] و معاش انسان مى‌شود. |
| − | رسول اکرم | + | [[پیامبر اسلام|رسول اکرم]] صلی الله علیه و آله می فرماید: "الخُرقُ شومٌ و الرفقُ یُمنٌ"؛ خرق و درشتى، بدشگونى و رفق، فرخندگى و برکت است.<ref>الکافى، ج۲، ص۱۱۹؛ باب الرفق، ح۴.</ref> |
| − | " | ||
| − | + | ==پانویس== | |
| + | {{پانویس}} | ||
| − | == | + | ==منابع== |
| − | + | *[http://thesaurus.islamicdoc.org/thesaurus/ خشونت، اصطلاحنامه جامع علوم اسلامی]، بازیابی: ۶ اسفند ۹۲. | |
| − | |||
| − | * [http://thesaurus.islamicdoc.org/thesaurus/ خشونت، اصطلاحنامه جامع علوم اسلامی]، بازیابی: | ||
[[رده:صفات ناپسند]] | [[رده:صفات ناپسند]] | ||
[[رده:اخلاق اجتماعی]] | [[رده:اخلاق اجتماعی]] | ||
| + | [[رده:مقاله های مرتبط به دانشنامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۵
«خشونت» و «عنف»، درشتى در گفتار و کردار و حرکات، بی رحمی و تندخویی است،[۱] و ضد آن «مدارا» و نیکویى با مردم می باشد.
در حدیث «جنود عقل و جهل» مقابل رفق، «خُرق» (که به معناى شدت، زجر و عجله است) آمده است؛ همچنین مقابل سهولت نیز آمده است که به معناى قابل انعطاف نبودن می باشد.
وجود رذیله «خرق» در انسان او را مبغوض و غیرقابل معاشرت مى‌نماید و قهرا توده مردم حتى گاهى زن و فرزند و پدر و مادر هم از او منزجر مى‌شوند و بر فرض آن که داراى کمالات علمى باشد، به خاطر این صفت نکوهیده و خلق ناپسند، کسى از علمش بهره مند نمى‌گردد.
شکى نیست که عُنف، خُرق و صعوبت که معناى آن یا لازم آن غلظت و خشونت در گفتار و کردار است، باعث مختل شدن امر معاد و معاش انسان مى‌شود.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: "الخُرقُ شومٌ و الرفقُ یُمنٌ"؛ خرق و درشتى، بدشگونى و رفق، فرخندگى و برکت است.[۲]
پانویس
منابع
- خشونت، اصطلاحنامه جامع علوم اسلامی، بازیابی: ۶ اسفند ۹۲.
