|
|
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 90 سوره نساء]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«إِلاَّ الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىَ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُم مِّيثَاقٌ أَوْ جَآؤُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَن يُقَاتِلُونَكُمْ أَوْ يُقَاتِلُواْ قَوْمَهُمْ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَ أَلْقَوْاْ إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللّهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلاً».|سوره=4|آیه=90}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه آیه==
| |
| − | | |
| − | مگر كسانى كه با گروهى كه ميان شما و ميان آنان پيمانى است پيوند داشته باشند يا نزد شما بيايند در حالى كه سينه آنان از جنگيدن با شما يا جنگيدن با قوم خود به تنگ آمده باشد و اگر خدا مى خواست قطعا آنان را بر شما چيره مى كرد و حتما با شما مى جنگيدند پس اگر از شما كناره گيرى كردند و با شما نجنگيدند و با شما طرح صلح افكندند ديگر خدا براى شما راهى براى تجاوز بر آنان قرار نداده است.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | '''محل نزول:'''
| |
| − | | |
| − | این آیه همچون دیگر آیات سوره نساء در [[مدینه]] بر [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. <ref> طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص 3.</ref>
| |
| − | | |
| − | '''شأن نزول:'''<ref> محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 226.</ref>
| |
| − | | |
| − | «[[شیخ طوسی]]» گوید: عمر بن شبه گويد: اين قومى كه استثناء شده اند، طائفه بنومدلج اند كه از ميان آنان سراقة بن ملك بن جعثم المدلجى بعد از [[غزوه احد]] نزد [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله آمد و تعهد سپرد كه به جنگ نپردازد و اگر قريش مسلمان بشوند آنان نيز [[اسلام]] بياورند زيرا ميان آنان با قريش معاهده اى در بين بوده.
| |
| − | | |
| − | [[امام باقر|امام محمدباقر]] عليه‌السلام فرمايد: كه منظور از إِلى قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَهُمْ مِيثاقٌ هلال بن عويمر السلمى است چنان كه سدى و ابن زيد و عكرمة نيز چنين گفته اند.<ref> در تفسير ابن ابى‌حاتم و تفسير ابن مردويه از حسن بصرى موضوع سراقة بن مالك المدلجى روايت شده و نيز در تفسير ابن ابى‌حاتم از ابن عباس و مجاهد نقل شده كه راجع به هلال بن عويمر السلمى و سراقة بن مالك المدلجى و بنى جذيمة بن عامر بن [[عبدمناف]] است.</ref><ref> در دنباله شأن و نزول آيه 89 كه از تفاسير على بن ابراهيم و برهان نقل شده بود باز در همان تفاسير چنين افزوده شده كه طائفه اشجع كه خود را در مسير افراد و لشكريان [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله ديدند، ترسيدند كه مبادا جنگى در ميان آن‌ها رخ بدهد در اين موقع كه عده آن‌ها به هفتصد نفر مي‌رسيد با رئيس خود بنام مسعود بن رجيلة در شعب سلع فرود آمدند و اين واقعه در ماه [[ربیع الاول]] يا [[ربیع الثانی]] سال ششم هجرت بوده است. لذا [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله اسيد بن حصين را احضار فرمود و به وى دستور داد كه با چند نفر به طرف طائفه اشجع برود و از نيت آن‌ها باخبر شود. اسيد با سه نفر از يارانش به دستور پيامبر به طرف طائفه اشجع رهسپار گرديد. بين اسيد و مسعود ملاقاتى دست داد. مسعود گفت: ما قصد جنگ نداريم بلكه مايل هستيم با [[پيامبر اسلام]] عهد و پيمان صلح ببنديم. اسيد موضوع نيت آن‌ها را به اطلاع پيامبر رسانيد. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: طائفه اشجع از جنگ با ما در وحشت افتاده اند و حاضر به صلح شدند، پيامبر حاضر شد كه با آن‌ها صلح كند و ميثاق و عهدى فيما بين برقرار گرديد و اين آيه در اين باره نزول يافت.</ref><ref> محمد بن يعقوب كلينى از على بن ابراهيم و او بعد از سه واسطه از فضل ابى‌العباس او از [[امام صادق]] علیه‌السلام و نيز در تفسير عياشى از سيف بن عمير او از امام صادق علیه‌السلام روايت شده كه درباره بنى‌مدلج نازل شده است.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | | |
| − | * قرآن کریم، ترجمه محمدمهدی فولادوند.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، انتشارات اسلامی، تهران، 1361 ش.
| |
| − | * فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، انتشارات ناصرخسرو، تهران، 1372 ش.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | * [[سوره نساء]]
| |
| − | * [[سوره نساء/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | {{قرآن}}
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره نساء]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
