|
|
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 17 سوره انفال]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 374
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آیه 17 سوره انفال==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ».</I>'''<ref> بقیه آیة، «وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلكِنَّ اللَّهَ رَمى وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ؛ پس (اینان) آن دشمنان را نكشته اند بلكه خداوند آن‌ها را كشته است و این تو نبودى كه تیر افكندى بلكه خدا این تیر را افكنده است و خداوند می‌خواست كه مؤمنین را به پیش آمد، خوشى بیازماید همانا خدا شنوا و دانا است».</ref>
| |
| − | | |
| − | مجاهد گوید: سبب نازل شدن این آیه چنین است، وقتى كه در [[جنگ بدر]] كفار روى به فرار نهادند و مسلمین بر آن‌ها پیروز شدند. عده اى را كشتند و عده اى را اسیر نمودند و مسلمین مى پنداشتند كه با نیروى خویش به چنین پیروزى نائل گشته اند و روى همین گمان به یكدیگر مى گفتند: من فلان را كشته ام و دیگرى می‌گفت: من فلان را كشته ام سپس این آیه نازل گردید و به آن‌ها فهمانید كه بدانند ظفر و پیروزى مزبور از ناحیه آن‌ها نبوده بلكه خداوند آن‌ها را كشته و اسیر مسلمین گردانیده است.<ref> تفسیر كشف الاسرار.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
