|
|
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 108 سوره انعام]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 345
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آیه 108 سوره انعام==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«وَلا تَسُبُّوا الَّذِینَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ».</I>'''<ref> بقیه آیة، «فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلى رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ؛ دشنام ندهید كسانى را كه جز خداوند یكتا را می‌خوانند كه آنان خداوند را به نادانى دشنام دهند، این چنین آرایش دادیم براى هر گروهى رفتار آن‌ها را تا بازگشت آن‌ها بسوى خداى خود و سپس آن‌ها را به رفتارى كه انجام دادند، مى آگاهانیم».</ref>
| |
| − | | |
| − | «[[شیخ طوسی]]» حسن بصرى گوید: سبب نزول آیه چنین بوده كه مسلمین به خدایان مشركین یعنى بت ها دشنام می‌دادند و مشركین در مقام تلافى به خداوند دشنام مى گفتند. سپس این آیة نازل گردید.<ref> عبدالرزاق در تفسیر خود از معمر او از قتادة نیز روایت كرده است.</ref><ref> صاحب مجمع البیان از ابن عباس روایت كند وقتى كه آیه «إِنَّكُمْ وَ ما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ» نازل گردید. مشركین گفتند: یا محمد از دشنام به خدایان ما دست بردار یا این كه ما به خداى تو دشنام خواهیم داد سپس این آیه آمد. قتادة گوید: مسلمین بت ها را دشنام می‌دادند. خداوند آن‌ها را از این دشنام نهى فرمود تا جهال نسبت به خداوند دشنام ندهند.</ref>
| |
| − | | |
| − | ابوجهل گفت: یا محمد باید دشنام دادن نسبت به خدایان ما را ترك گوئید و در غیر این صورت ما خداى شما را دشنام خواهیم داد سپس این آیة نازل شد.
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
