|
|
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 25 سوره انعام]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه ، ص 327
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آیه 25 سوره انعام==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«وَ مِنْهُمْ مَنْ يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ وَ جَعَلْنا».</I>'''<ref> بقیه آیة، «عَلى قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَنْ يَفْقَهُوهُ وَ فِی آذانِهِمْ وَقْراً وَ إِنْ يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لايُؤْمِنُوا بِها حَتَّى إِذا جاؤُكَ يُجادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِینَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلَّا أَساطِیرُ الْأَوَّلِینَ؛ برخى از آن‌ها (كفار سخنان) تو را مى شنوند و ما بر دل‌هاى آن‌ها پرده اى نهاده ایم كه نمى توانند بفهمند و گوش‌هاى آن‌ها (از شنیدن حق) سنگین است و اگر تمام نشانه ها(ى خدا را) ببینند به آن نمى گروند تا این كه نزد تو آیند و با تو به مجادله پردازند و كسانى كه كافر شده اند، مى گویند: این (حقایق) افسانه هاى پیشینیانى بیش نیست».</ref>
| |
| − | | |
| − | كلبى گوید: علت نزول آیة چنین بوده است كه ابوسفیان بن حرب و ولید بن مغیرة و عتبة و شیبة پسران ربیعة و امیة و نضر بن حارث همگى با دقت آیات [[قرآن]] را مى شنیدند ولى كوچكترین تأثیرى در دل‌هاى آن‌ها نمی‌كرد سپس به نضر بن حارث گفتند: تو درباره محمد چه عقیده دارى؟ آیا چیزى از آیات قرآن را درك می‌كنى؟
| |
| − | | |
| − | نضر كه از معاندین بود در جواب گفت: این آیات از همان گفتار افسانه و نظیر قصه هائى است كه من براى شما نقل می‌كردم و نضر از كسانى بود كه قصه رستم و اسفندیار را از عجم مى شنیده و براى كفار عرب حكایت و نقل می‌نموده است. سپس این آیه در رد كفار مزبور نازل گردیده است.<ref> تفاسیر روض الجنان و كشف الاسرار و مجمع البیان.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
