سید فاضل احمدی کاشانی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}} {{منبع الکترونیکی معتبر}} احمدي کاشاني،سيد فاضل؛ فرزن...' ایجاد کرد)
 
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{الگو:نیازمند ویرایش فنی}}
+
'''حجه الاسلام سید فاضل احمدی کاشانی''' معروف به '''«فاضل کاشانی»''' (۱۳۴۱-۱۲۶۹ ش)، از علمای مجاهد [[شیعه]] معاصر و از شاگردان [[آخوند خراسانی]] بود. وی از هوادارن [[مشروطیت|مشروطه]] بود و سپس چند دوره به عضویت مجلس‌ شورای ‌ملی درآمد و از دوستان و همفکران [[شهید سید حسن مدرس|آیت‌الله مدرس]] در مجلس بشمار می‌رفت.
 
{{منبع الکترونیکی معتبر}}
 
{{منبع الکترونیکی معتبر}}
احمدي کاشاني،سيد فاضل؛ فرزند حاج سيد صدرالدين، متولد 1269شمسي. داراي تحصيلات قديم حدود اجتهاد، روحاني و نماينده دوره‌هاي 3و4 از شاهرود (در واقعه کودتاي 1299 شمسي از وکالت مجلس استعفا داد.) <ref> زهرا شجيعي، نمايندگان مجلس شوراي ملي در بيست و يک دوره قانونگذاري مطالعه از نظر جامعه‌شناسي سياسي ([تهران]: مؤسسه مطالعات و تحقيقات اجتماعي،1344)، ص292. </ref> وي از دوستان و همفکران آيت‌الله مدرس در مجلس بود، که در سال 1341ش در تهران درگذشت. <ref> شهيد آيت‌الله سيد حسن مدرس به روايت اسناد، زنده تاريخ (تهران: وزارت اطلاعات، مرکز بررسي اسناد تاريخي، 1378)، ص121.
+
{{شناسنامه عالم
  </ref>
+
||نام کامل = سید فاضل احمدی کاشانی
سيد فاضل احمدي کاشاني معروف به آقا سيد فاضل و فاضل کاشاني ، پدر او، سيد صدرالدين کاشي، و جدش، آقا سيد احمد، از جمله فقيهان نامي زمان خود بودند. فاضل علوم مقدماتي حوزه را نزد روحانيان کاشان گذراند. سپس، در حوزه درس حاج ميرزا محمد ابوتراب چشمه‌اي، به فراگيري هيئت و رياضيات، پرداخت. در بيست سالگي براي تکميل تحصيلات به اصفهان رفت؛ و سه سال پس از آن رهسپار نجف شد و در حوزه‌هاي آخوند خراساني، سيد محمدکاظم طباطبايي‌ يزدي، حاج‌ ميرزا حسين ‌خليل تهراني، شيخ عبدالله مازندراني، شيخ‌الشريعه اصفهاني، تلمذ کرد و مرتبه اجتهاد يافت. آخوند خراساني، شيخ عبدالله مازندراني و شيخ‌الشريعه اصفهاني اجازه اجتهاد به وي دادند. سالهاي پاياني تحصيل فاضل در نجف مصادف گرديد با بروز جنبش مشروطه‌خواهي در ايران که حوزه علميه نجف را به شدت تحت تأثير قرار داد و برخي از مراجع و مدرسان نجف به جرگه مشروطه‌خواهان و جمعي به دشمنان آنان پيوستند. فاضل هواخواه مشروطه‌خواهان شد؛ و به صلاحديد آخوند خراساني (مرجع مشروطه‌خواه) مسافرت چندساله‌اي به هندوستان و مصر و عثماني کرد و با مشروطه‌خواهان ايران در آن کشورها به همکاري پرداخت. حدود 1327ق. به ايران بازگشت، و در تهران رحل اقامت افکند و حوزه درس تشکيل داد.
+
||تصویر= [[پرونده:فاضل کاشانی.jpg|۲۳۰px]]
+
||زادروز = ۱۲۶۹ شمسی
فاضل در سومين دوره انتخابات مجلس شوراي ملي (1332ق) ، با اکثريت 2390 رأي از مجموع 2902 رأي در حوزه انتخابيه شاهرود و بسطام، به نمايندگي مجلس شوراي ملي انتخاب شد. در همان زمان روزنامه نوبهار عنوان کرد که سيدفاضل کاشاني که در شاهرود شناخته شده نيست، چگونه وکيل شده است، و مدعي شد در کار انتخابات آن شهر تقلب صورت گرفته است. فاضل در دوره يکساله نمايندگي سومين دوره مجلس‌ شوراي ‌ملي (1332-1333 ق) از اعضاي گروه چهارده نفره هيئت علميه بود و در کنار نمايندگان حزبهاي دمکرات و اعتدالي و بي‌طرفان فعاليت داشت. در آبان 1294/محرم 1334 به دنبال حرکت نيروهاي روس به طرف تهران، عده‌اي از نمايندگان مجلس‌ شوراي ‌‌ملي به همراه گروهي از مليون ابتدا به قم رفتند، و پس از تشکيل کميته دفاع ملي، به کرمانشاه مهاجرت کردند، و در آنجا، با کمک دولتهاي آلمان و عثماني، دولت موقت ملي را، به رياست رضاقلي‌خان نظام‌السلطنه، تشکيل دادند، فاضل نيز در شمار نمايندگان مهاجر بود. اما در نتيجه اين مهاجرت، مجلس شوراي‌ ملي از اکثريت افتاد و تعطيل گشت. فاضل در آن هنگام با سيد حسن مدرس همکاري داشت.<ref> دفتر ادبيات انقلاب اسلامي، فرهنگ ناموران معاصر ايران (تهران: سازمان تبليغات اسلامي، حوزه هنري، سوره مهر، 1381)، ج2، ص227. </ref>
+
|زادگاه = کاشان
در دوره چهارم مجلس‌ شوراي ‌ملي بازهم مردم شاهرود او را براي نمايندگي خود انتخاب کردند. مجلس چهارم در 1300 افتتاح شد و احمدي کاشاني جزء وکلاي حوزه علميه و از دوستان و طرفداران مدرس بود و جدال وي در آن مجلس با سليمان محسن اسکندري در تاريخ منعکس است. بين سيد فاضل احمدي کاشاني و ميرزاده عشقي شاعر انقلابي و مديرروزنامه قرن بيستم روابط و دوستي نزديکي وجود داشت و قتل وي موجبات ناراحتي شديد او را فراهم نمود و در مجلس ختم او خطابه‌اي شديد عليه حکومت سردار سپه و نظميه ايراد نمود که بلافاصله مورد تعقيب قرار گرفت. چندي در منزل دوستان مخفي بود. تا سرانجام به دستور مدرس به حضرت عبدالعظيم رفته و در آنجا متحصن شد و پس از چندي به تهران آمد و در غوغاي جمهوريت و بعد تغيير سلطنت از مخالفين بود و قدم به قدم با مدرس همگامي داشت. پس از استقرار حکومت رضاخان به شدت تحت نظر قرار داشت و چندي درس خود را تعطيل کرد. در تمام دوران سلطنت رضاخان، مغضوب بود. بعد از کناره‌گيري رضاشاه آزادي خود را به دست آورد. با وجودي که از چند نقطه ايران کانديداي وکالت بود، ولي هيچکدام را نپذيرفت و همچنان به وظايف مذهبي مي‌پرداخت.<ref> باقر عاقلي، شرح حال رجال سياسي و نظام معاصر ايران (تهران: نشر گفتار، نشر علم، 1380)، ج1، ص 61 .
+
|وفات =  ۱۳۴۱ شمسی
</ref>
+
|مدفن = تهران
سيد فاضل از تجمل نفرت داشت، و بيش از هر چيز به سادگي اهميت مي‌داد. از دنيا به آنقدر که احتياج وي را رفع مي‌کرد، اکتفا مي‌نمود و به همين جهت هرگز کسي از وي کلامي تملق‌آميز نشنيده بود ، آنچه را که در دل داشت، بي واهمه و وحشت بر زبان مي‌آورد و صراحت او حتي مورد توجه شاه نيز قرار گرفته بود. شيرين‌ترين خاطره‌اي را که به‌ياد داشت، مبارزه‌اي بودکه ميان او و سليمان ميرزا در مجلس به وقوع پيوسته بود، علت اين اختلاف اين بود که سليمان ميرزا ضمن نطقي در مجلس، آزادي مذاهب را مجاز دانسته و وي با اين مسئله مخالفت کرده بود. به همين جهت اختلاف شديدي ميان ايشان بروز نمود و نمايندگان اعتدال و دمکرات به طرفداري از رهبران خود به منازعه پرداختند و در نتيجه يک هفته مجلس تعطيل گرديد و سرانجام سليمان‌ ميرزا مجبور شد، بيان خود را پس بگيرد. معهذا نبايد تصور کرد وي در عقايد خود تعصب به خرج مي‌داد. بلکه در ميان علما به تجدد معروف بود و اين نکته را تمام کساني که با او همصحبت شده‌ بودند و به عقايد وي پي برده‌ بودند، اعتراف مي‌کردند <ref> ابوالحسن احتشامي، بازيگران سياست ([بي‌جا]: بنگاه مطبوعاتي امروز، 1328)، ص186-188.. </ref> احمدي کاشاني روز 27 آبان ماه 1341 در تهران از دنيا رفت. سيد منيرالدين احمدي کاشاني، مدير کل وزارت دارايي و معاون وزارت گمرکات وقت، و حميد احمدي، پزشک و روزنامه‌نگار فرزندان وي مي‌باشند.<ref> دفتر ادبيات انقلاب اسلامي، ص227. </ref>
+
|اساتید =  [[آخوند خراسانی|آخوند خراسانی]]، [[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی|سید محمدکاظم طباطبایی‌ یزدی]]، [[شیخ عبدالله مازندرانی]]، [[شیخ الشریعه اصفهانی|شیخ الشریعه اصفهانی]]،...
 +
|شاگردان =
 +
|آثار =
 +
}}
 +
==ولادت و وفات==
 +
سید فاضل احمدی کاشانی متولد ۱۲۶۹ شمسی در کاشان است. پدر او سید صدرالدین کاشی و جدش آقا سید احمد از جمله [[فقیه|فقیهان]] نامی زمان خود بودند.
  
 +
مرحوم فاضل کاشانی در روز ۲۷ آبان ماه ۱۳۴۱ در [[تهران]] درگذشت.<ref>شهید آیت‌الله سید حسن مدرس به روایت اسناد زنده تاریخ، وزارت اطلاعات، مرکز بررسی اسناد تاریخی، ۱۳۷۸، ص۱۲۱.</ref>
 +
 +
==تحصیل و اساتید==
 +
فاضل علوم مقدماتی حوزه را نزد روحانیان کاشان گذراند. سپس در حوزه درس حاج میرزا محمد ابوتراب چشمه‌ای به فراگیری [[علم هیئت|هیئت]] و [[ریاضی|ریاضیات]] پرداخت. 
 +
 +
او در بیست سالگی برای تکمیل تحصیلات به [[اصفهان]] رفت؛ و سه سال پس از آن رهسپار [[نجف]] شد و در حوزه‌های درسی [[آخوند خراسانی|آخوند خراسانی]]، [[سید محمدکاظم طباطبائی یزدی|سید محمدکاظم طباطبایی‌ یزدی]]، [[میرزا حسین خلیلی تهرانی|میرزا حسین ‌خلیلی تهرانی]]، [[شیخ عبدالله مازندرانی]]، [[شیخ الشریعه اصفهانی|شیخ الشریعه اصفهانی]]، تلمذ کرد و مرتبه [[اجتهاد]] یافت. آخوند خراسانی، شیخ عبدالله مازندرانی و شیخ‌الشریعه اصفهانی اجازه اجتهاد به وی دادند.
 +
 +
==فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی==
 +
سالهای پایانی تحصیل فاضل کاشانی در [[نجف]] مصادف گردید با بروز جنبش [[مشروطیت|مشروطه]] خواهی در [[ایران|ایران]] که [[حوزه علمیه]] نجف را به شدت تحت تأثیر قرار داد و برخی از مراجع و مدرسان نجف به جرگه مشروطه‌خواهان و جمعی به دشمنان آنان پیوستند. فاضل هواخواه مشروطه‌خواهان شد و به صلاحدید [[آخوند خراسانی]] (مرجع مشروطه‌خواه) مسافرت چندساله‌ای به هندوستان و [[مصر]] و عثمانی کرد و با مشروطه‌خواهان ایران در آن کشورها به همکاری پرداخت. حدود ۱۳۲۷ق. به ایران بازگشت و در [[تهران]] رحل اقامت افکند و حوزه درس تشکیل داد.
 +
 +
فاضل در سومین دوره انتخابات مجلس شورای ملی (۱۳۳۲ق)، با اکثریت ۲۳۹۰ رأی از مجموع ۲۹۰۲ رأی در حوزه انتخابیه شاهرود و بسطام، به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد. در همان زمان روزنامه نوبهار عنوان کرد که سید فاضل کاشانی که در شاهرود شناخته شده نیست، چگونه وکیل شده است و مدعی شد در کار انتخابات آن شهر تقلب صورت گرفته است.
 +
 +
فاضل در دوره یکساله نمایندگی سومین دوره مجلس‌ شورای ‌ملی (۱۳۳۲-۱۳۳۳ ق) از اعضای گروه چهارده نفره هیئت علمیه بود و در کنار نمایندگان حزبهای دمکرات و اعتدالی و بی‌طرفان فعالیت داشت. در آبان ۱۲۹۴ ش، به دنبال حرکت نیروهای روس به طرف تهران، عده‌ای از نمایندگان مجلس‌ شورای ‌‌ملی به همراه گروهی از ملّیون ابتدا به [[قم]] رفتند و پس از تشکیل کمیته دفاع ملی به کرمانشاه مهاجرت کردند و در آنجا با کمک دولتهای آلمان و عثمانی، دولت موقت ملی را به ریاست رضاقلی‌خان نظام‌السلطنه تشکیل دادند، فاضل نیز در شمار نمایندگان مهاجر بود. اما در نتیجه این مهاجرت، مجلس شورای‌ ملی از اکثریت افتاد و تعطیل گشت. فاضل در آن هنگام با [[شهید سید حسن مدرس|سید حسن مدرس]] همکاری داشت.<ref> دفتر ادبیات انقلاب اسلامی، فرهنگ ناموران معاصر ایران، سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۸۱، ج۲، ص۲۲۷.</ref>
 +
 +
در دوره چهارم مجلس‌ شورای ‌ملی بازهم مردم شاهرود او را برای نمایندگی خود انتخاب کردند. مجلس چهارم در سال ۱۳۰۰ ش. افتتاح شد و احمدی کاشانی جزء وکلای حوزه علمیه و از دوستان و طرفداران مدرس بود و جدال وی در آن مجلس با سلیمان محسن اسکندری در تاریخ منعکس است. بین سید فاضل احمدی کاشانی و میرزاده عشقی شاعر انقلابی و مدیر روزنامه قرن بیستم روابط و دوستی نزدیکی وجود داشت و قتل وی موجبات ناراحتی شدید او را فراهم نمود و در مجلس ختم او خطابه‌ای شدید علیه حکومت سردار سپه و نظمیه ایراد نمود که بلافاصله مورد تعقیب قرار گرفت.
 +
 +
وی چندی در منزل دوستان مخفی بود. تا سرانجام به دستور شهید مدرس به مرقد [[حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام|حضرت عبدالعظیم]] رفته و در آنجا متحصن شد و پس از چندی به تهران آمد و در غوغای جمهوریت و بعد تغییر سلطنت از مخالفین بود و قدم به قدم با مدرس همگامی داشت. پس از استقرار حکومت رضاخان، به شدت تحت نظر قرار داشت و چندی درس خود را تعطیل کرد. در تمام دوران سلطنت رضاخان مغضوب بود. بعد از کناره‌گیری رضاشاه آزادی خود را بدست آورد. با وجودی که از چند نقطه ایران کاندیدای وکالت بود، ولی هیچکدام را نپذیرفت و همچنان به وظایف مذهبی می‌پرداخت.<ref> باقر عاقلی، شرح حال رجال سیاسی و نظام معاصر ایران، تهران، نشر گفتار، ۱۳۸۰، ج۱، ص۶۱.</ref>
 +
 +
سید فاضل در عقاید خود [[تعصب]] به خرج نمی‌داد، بلکه در میان علما به تجدد معروف بود و این نکته را تمام کسانی که با او هم صحبت شده‌ بودند و به عقاید وی پی برده‌ بودند، اعتراف می‌کردند.<ref>ابوالحسن احتشامی، بازیگران سیاست، بنگاه مطبوعاتی امروز، ۱۳۲۸، ص۱۸۶-۱۸۸.</ref> فاضل از تجمّل نفرت داشت و بیش از هر چیز به سادگی اهمیت می‌داد. از [[دنیا]] به آنقدر که احتیاج وی را رفع می‌کرد، اکتفا می‌نمود و به همین جهت هرگز کسی از وی کلامی تملق‌آمیز نشنیده بود. آنچه را که در دل داشت، بی واهمه و وحشت بر زبان می‌آورد و صراحت او حتی مورد توجه شاه نیز قرار می گرفت.
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 
+
==منابع==
== منابع ==
+
*"سيد فاضل احمدی کاشانی"، [http://www.iichs.org/index.asp?id=1840&doc_cat=7 موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران تاریخ]، بهاره فزونی، بازیابی: ۸ آذر ماه ۱۳۹۲.
*بهاره فزوني،سيد فاضل احمدي کاشاني [http://www.iichs.org/index.asp?id=1840&doc_cat=7 موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران تاریخ] بازیابی: 8 آذر ماه 1392.
+
[[رده:علمای قرن چهاردهم|احمدی کاشانی،سید فاضل]]
 +
[[رده:مجتهدین]]
 +
[[رده:مبارزان علیه پهلوی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۸

حجه الاسلام سید فاضل احمدی کاشانی معروف به «فاضل کاشانی» (۱۳۴۱-۱۲۶۹ ش)، از علمای مجاهد شیعه معاصر و از شاگردان آخوند خراسانی بود. وی از هوادارن مشروطه بود و سپس چند دوره به عضویت مجلس‌ شورای ‌ملی درآمد و از دوستان و همفکران آیت‌الله مدرس در مجلس بشمار می‌رفت.

این مدخل از دانشنامه هنوز نوشته نشده است.

Icon-computer.png
محتوای فعلی مقاله یکی از پایگاه های معتبر متناسب با عنوان است.

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)
۲۳۰px
نام کامل سید فاضل احمدی کاشانی
زادروز ۱۲۶۹ شمسی
زادگاه کاشان
وفات ۱۳۴۱ شمسی
مدفن تهران

Line.png

اساتید

آخوند خراسانی، سید محمدکاظم طباطبایی‌ یزدی، شیخ عبدالله مازندرانی، شیخ الشریعه اصفهانی،...



ولادت و وفات

سید فاضل احمدی کاشانی متولد ۱۲۶۹ شمسی در کاشان است. پدر او سید صدرالدین کاشی و جدش آقا سید احمد از جمله فقیهان نامی زمان خود بودند.

مرحوم فاضل کاشانی در روز ۲۷ آبان ماه ۱۳۴۱ در تهران درگذشت.[۱]

تحصیل و اساتید

فاضل علوم مقدماتی حوزه را نزد روحانیان کاشان گذراند. سپس در حوزه درس حاج میرزا محمد ابوتراب چشمه‌ای به فراگیری هیئت و ریاضیات پرداخت.

او در بیست سالگی برای تکمیل تحصیلات به اصفهان رفت؛ و سه سال پس از آن رهسپار نجف شد و در حوزه‌های درسی آخوند خراسانی، سید محمدکاظم طباطبایی‌ یزدی، میرزا حسین ‌خلیلی تهرانی، شیخ عبدالله مازندرانی، شیخ الشریعه اصفهانی، تلمذ کرد و مرتبه اجتهاد یافت. آخوند خراسانی، شیخ عبدالله مازندرانی و شیخ‌الشریعه اصفهانی اجازه اجتهاد به وی دادند.

فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی

سالهای پایانی تحصیل فاضل کاشانی در نجف مصادف گردید با بروز جنبش مشروطه خواهی در ایران که حوزه علمیه نجف را به شدت تحت تأثیر قرار داد و برخی از مراجع و مدرسان نجف به جرگه مشروطه‌خواهان و جمعی به دشمنان آنان پیوستند. فاضل هواخواه مشروطه‌خواهان شد و به صلاحدید آخوند خراسانی (مرجع مشروطه‌خواه) مسافرت چندساله‌ای به هندوستان و مصر و عثمانی کرد و با مشروطه‌خواهان ایران در آن کشورها به همکاری پرداخت. حدود ۱۳۲۷ق. به ایران بازگشت و در تهران رحل اقامت افکند و حوزه درس تشکیل داد.

فاضل در سومین دوره انتخابات مجلس شورای ملی (۱۳۳۲ق)، با اکثریت ۲۳۹۰ رأی از مجموع ۲۹۰۲ رأی در حوزه انتخابیه شاهرود و بسطام، به نمایندگی مجلس شورای ملی انتخاب شد. در همان زمان روزنامه نوبهار عنوان کرد که سید فاضل کاشانی که در شاهرود شناخته شده نیست، چگونه وکیل شده است و مدعی شد در کار انتخابات آن شهر تقلب صورت گرفته است.

فاضل در دوره یکساله نمایندگی سومین دوره مجلس‌ شورای ‌ملی (۱۳۳۲-۱۳۳۳ ق) از اعضای گروه چهارده نفره هیئت علمیه بود و در کنار نمایندگان حزبهای دمکرات و اعتدالی و بی‌طرفان فعالیت داشت. در آبان ۱۲۹۴ ش، به دنبال حرکت نیروهای روس به طرف تهران، عده‌ای از نمایندگان مجلس‌ شورای ‌‌ملی به همراه گروهی از ملّیون ابتدا به قم رفتند و پس از تشکیل کمیته دفاع ملی به کرمانشاه مهاجرت کردند و در آنجا با کمک دولتهای آلمان و عثمانی، دولت موقت ملی را به ریاست رضاقلی‌خان نظام‌السلطنه تشکیل دادند، فاضل نیز در شمار نمایندگان مهاجر بود. اما در نتیجه این مهاجرت، مجلس شورای‌ ملی از اکثریت افتاد و تعطیل گشت. فاضل در آن هنگام با سید حسن مدرس همکاری داشت.[۲]

در دوره چهارم مجلس‌ شورای ‌ملی بازهم مردم شاهرود او را برای نمایندگی خود انتخاب کردند. مجلس چهارم در سال ۱۳۰۰ ش. افتتاح شد و احمدی کاشانی جزء وکلای حوزه علمیه و از دوستان و طرفداران مدرس بود و جدال وی در آن مجلس با سلیمان محسن اسکندری در تاریخ منعکس است. بین سید فاضل احمدی کاشانی و میرزاده عشقی شاعر انقلابی و مدیر روزنامه قرن بیستم روابط و دوستی نزدیکی وجود داشت و قتل وی موجبات ناراحتی شدید او را فراهم نمود و در مجلس ختم او خطابه‌ای شدید علیه حکومت سردار سپه و نظمیه ایراد نمود که بلافاصله مورد تعقیب قرار گرفت.

وی چندی در منزل دوستان مخفی بود. تا سرانجام به دستور شهید مدرس به مرقد حضرت عبدالعظیم رفته و در آنجا متحصن شد و پس از چندی به تهران آمد و در غوغای جمهوریت و بعد تغییر سلطنت از مخالفین بود و قدم به قدم با مدرس همگامی داشت. پس از استقرار حکومت رضاخان، به شدت تحت نظر قرار داشت و چندی درس خود را تعطیل کرد. در تمام دوران سلطنت رضاخان مغضوب بود. بعد از کناره‌گیری رضاشاه آزادی خود را بدست آورد. با وجودی که از چند نقطه ایران کاندیدای وکالت بود، ولی هیچکدام را نپذیرفت و همچنان به وظایف مذهبی می‌پرداخت.[۳]

سید فاضل در عقاید خود تعصب به خرج نمی‌داد، بلکه در میان علما به تجدد معروف بود و این نکته را تمام کسانی که با او هم صحبت شده‌ بودند و به عقاید وی پی برده‌ بودند، اعتراف می‌کردند.[۴] فاضل از تجمّل نفرت داشت و بیش از هر چیز به سادگی اهمیت می‌داد. از دنیا به آنقدر که احتیاج وی را رفع می‌کرد، اکتفا می‌نمود و به همین جهت هرگز کسی از وی کلامی تملق‌آمیز نشنیده بود. آنچه را که در دل داشت، بی واهمه و وحشت بر زبان می‌آورد و صراحت او حتی مورد توجه شاه نیز قرار می گرفت.

پانویس

  1. شهید آیت‌الله سید حسن مدرس به روایت اسناد زنده تاریخ، وزارت اطلاعات، مرکز بررسی اسناد تاریخی، ۱۳۷۸، ص۱۲۱.
  2. دفتر ادبیات انقلاب اسلامی، فرهنگ ناموران معاصر ایران، سازمان تبلیغات اسلامی، ۱۳۸۱، ج۲، ص۲۲۷.
  3. باقر عاقلی، شرح حال رجال سیاسی و نظام معاصر ایران، تهران، نشر گفتار، ۱۳۸۰، ج۱، ص۶۱.
  4. ابوالحسن احتشامی، بازیگران سیاست، بنگاه مطبوعاتی امروز، ۱۳۲۸، ص۱۸۶-۱۸۸.

منابع