آیه 39 مائده: تفاوت بین نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ ژوئن ۲۰۱۶، ساعت ۱۱:۱۱

تغییرمسیر به:

@@ سطر ۱: / سطر ۱: @@
-{{بخشی از یک کتاب}}
+#تغییرمسیر[[آیه 39 سوره مائده]]
-'''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 283
-'''نویسنده:''' محمدباقر محقق
-==شأن نزول آيه 39 سوره مائده==
-'''<I>«فَمَنْ تابَ مِنْ بَعْدِ ظُلْمِهِ وَ أَصْلَحَ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «فَإِنَّ اللَّهَ يَتُوبُ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ؛ و اگر كسى بعد از اين ستمگرى پشيمان شود (و [[توبه]] نمايد) و نيكوكارى كند (و خود را اصلاح كند) خداوند توبه او را مى پذيرد همانا خداوند آمرزنده و مهربان است».</ref>
-عبدالله بن عمر گويد: زنى در زمان [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله و سلم مرتكب دزدى شده بود، دست راست او را قطع كردند. سپس اين زن نزد پيامبر آمد و گفت: يا رسول الله آيا از براى من توبه اى وجود دارد؟ سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> مسند احمد و ديگران از علماى عامه.</ref>
-==پانویس ==
-<references />