|
|
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 6 سوره نساء]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 182
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آيه 6 سوره نساء==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«وَابْتَلُوا الْيَتامى حَتَّى إِذا بَلَغُوا النِّكاحَ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «فَإِنْ آنَسْتُمْ مِنْهُمْ رُشْداً فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوالَهُمْ وَلاتَأْكُلُوها إِسْرافاً وَ بِداراً أَنْ يَكْبَرُوا وَ مَنْ كانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ وَ مَنْ كانَ فَقِيراً فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ فَإِذا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَيْهِمْ وَ كَفى بِاللَّهِ حَسِيباً؛ بيازمائيد يتيمان را تا هنگامى كه به مرحله [[ازدواج]] برسند و اگر آنان را به مصالح زندگى دانا يافتيد. دارائى آن‌ها را به ايشان بدهيد و دارائى آن‌ها را به اسراف و تبذير و حيف و ميل نخوريد به انديشه اين كه مبادا كبير شوند و از اولياء ايتام آن‌هائى كه بى نيازند از هر قسم تصرف در اموال آن‌ها خوددارى كنند و كسانى كه نيازمند هستند به اندازه معمول (در مقابل نگهبانى) ارتزاق نمايند و هنگامى كه دارائى آن‌ها را رد كرديد بر رد اموال آن‌ها گواه بگيريد و گواهى خداوند براى حساب خلق بسنده و كافى است».</ref>
| |
| − | | |
| − | اين آيه درباره ثابت بن رفاعة نازل گرديد كه پدرش رفاعة از دنيا رفت در حالتى كه ثابت طفل بود. عموى وى سرپرست و قيم او قرار گرفت و نزد [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله آمد و گفت: يا رسول الله، برادرزاده ام در تحت قيمومت و سرپرستى من است. تكليف من با او چيست؟ و چه وقتى بايد مال او را بدهم؟ سپس اين آيه نازل شد.<ref> تفاسير روض الجنان و كشف الاسرار.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
