عبدالنبی طسوجی: تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{ | + | {{شناسنامه عالم |
| + | ||نام کامل = شیخ عبدالنبی طسوجی | ||
| + | ||تصویر= | ||
| + | ||زادروز = ۱۱۱۷ قمری | ||
| + | |زادگاه = خوی | ||
| + | |وفات = ۱۲۰۳ قمری | ||
| + | |مدفن = | ||
| + | |اساتید = [[شیخ یوسف بحرانی]]، سید محمد لاهیجانى، ملا رفیع گیلانى،... | ||
| + | |شاگردان = میرزا محمدحسن فانی زنوزى، احمدخان دنبلی،... | ||
| + | |آثار = تفسیر طسوجی، شرح [[نهج البلاغة|نهجالبلاغه]]، شرح [[معانى الأخبار (کتاب)|معانى الاخبار]]، الرد على نواقض الروافض، تحفة السالکین،... | ||
| + | }} | ||
| + | '''«شیخ عبدالنبی طسوجی»''' (۱۲۰۳-۱۱۱۷ ق)، مفسر، [[فقیه]]، اصولى، متکلم و ادیب [[شیعه]] در قرن ۱۲ قمری است. وی در [[تفسیر]] و [[کلام]] و [[حدیث]] آثاری نگاشت و صاحب تفسیری کامل بر «[[قرآن کریم]]» و شرحی بر «[[نهج البلاغة|نهجالبلاغه]]» بود. | ||
| + | ==تحصیل و تدریس== | ||
| + | عبدالنبی طسوجی -فرزند ملا تقی شرفالدین- در سال ۱۱۱۷ قمری در خوى متولد شد. | ||
| + | ملا عبدالنبى علوم عقلیه، فنون عربیه و ادبیه را در لاهیجان نزد سید محمد لاهیجانى فراگرفت. سپس به [[مشهد]] رفت و نزد ملا رفیع گیلانى علوم [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] و [[ریاضی|ریاضى]] و معقول را تکمیل نمود. در نهایت به [[نجف]] رفت و از [[شیخ یوسف بحرانی]] کسب علم کرد. | ||
| − | + | شیخ عبدالنبی طسوجی پس از فراغت از تحصیل در خوی ساکن گردید و مشغول تدریس و افاده شد. از درس او علامه میرزا محمدحسن فانی زنوزى (۱۲۱۸-۱۱۷۲ ق) -صاحب «[[ریاض الجنة (کتاب)|ریاض الجنة]]»-، احمدخان دنبلی -حاکم شهر- و دیگران کسب علم فقه و [[تفسیر]] و [[حدیث]] کردند. | |
| − | + | ==آثار و تألیفات== | |
| − | + | از جمله آثار ملا عبدالنبى عبارتند از: | |
| − | + | *تفسیر طسوجی؛ این [[تفسیر]] در یک مجلد بزرگ به زبان عربی و شیوه کلامی و روایی است. مؤلف در این اثر خود تمامی [[قرآن کریم]] را با بهرهگیری از روایات و احادیث [[ائمه اطهار]] (علیهمالسّلام) تفسیر و [[تأویل]] کرده است. به گفته [[شیخ آقا بزرگ تهرانی]] در «[[الذريعة الي تصانيف الشيعة|الذریعة]]»، آن تفسیری است بزرگ دارای نکتههای بدیع و سخنانی زیبا که شاگردش میرزا محمدحسن زنوزى در «[[ریاض الجنة (کتاب)|ریاض الجنة]]» بسیار از این تفسیر نقل میکند و نسخهای از آن نزد احفاد مؤلف موجود است. | |
| − | + | *شرح «[[نهج البلاغة|نهجالبلاغه]]»؛ | |
| − | + | *حاشیهى «تفسیر تونى»؛ | |
| − | + | *شرح «[[معانى الأخبار (کتاب)|معانى الاخبار]]» اثر [[شیخ صدوق]]؛ | |
| − | + | *الرد على «نواقض الروافض» اثر میرزا مخدوم تبریزی؛ | |
| − | + | *تحفة السالکین. | |
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | |||
| + | *[[اثرآفرینان]]، [[انجمن مفاخر فرهنگی]]. | ||
| + | *"تفاسیر قرن سیزدهم"، سایت اندیشه قم. | ||
| + | *"حوزه علمیه خوی"، سایت اندیشه قم. | ||
| + | [[رده:علمای قرن دوازدهم]][[رده:علماء شیعه]] | ||
| + | [[رده:مفسرین قرآن]] | ||
| + | [[رده:شارحان نهج البلاغه]] | ||
[[رده:فقیهان]] | [[رده:فقیهان]] | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۰۹
| نام کامل | شیخ عبدالنبی طسوجی |
| زادروز | ۱۱۱۷ قمری |
| زادگاه | خوی |
| وفات | ۱۲۰۳ قمری |
|
| |
| اساتید |
شیخ یوسف بحرانی، سید محمد لاهیجانى، ملا رفیع گیلانى،... |
| شاگردان |
میرزا محمدحسن فانی زنوزى، احمدخان دنبلی،... |
| آثار |
تفسیر طسوجی، شرح نهجالبلاغه، شرح معانى الاخبار، الرد على نواقض الروافض، تحفة السالکین،... |
«شیخ عبدالنبی طسوجی» (۱۲۰۳-۱۱۱۷ ق)، مفسر، فقیه، اصولى، متکلم و ادیب شیعه در قرن ۱۲ قمری است. وی در تفسیر و کلام و حدیث آثاری نگاشت و صاحب تفسیری کامل بر «قرآن کریم» و شرحی بر «نهجالبلاغه» بود.
تحصیل و تدریس
عبدالنبی طسوجی -فرزند ملا تقی شرفالدین- در سال ۱۱۱۷ قمری در خوى متولد شد. ملا عبدالنبى علوم عقلیه، فنون عربیه و ادبیه را در لاهیجان نزد سید محمد لاهیجانى فراگرفت. سپس به مشهد رفت و نزد ملا رفیع گیلانى علوم فقه و اصول و ریاضى و معقول را تکمیل نمود. در نهایت به نجف رفت و از شیخ یوسف بحرانی کسب علم کرد.
شیخ عبدالنبی طسوجی پس از فراغت از تحصیل در خوی ساکن گردید و مشغول تدریس و افاده شد. از درس او علامه میرزا محمدحسن فانی زنوزى (۱۲۱۸-۱۱۷۲ ق) -صاحب «ریاض الجنة»-، احمدخان دنبلی -حاکم شهر- و دیگران کسب علم فقه و تفسیر و حدیث کردند.
آثار و تألیفات
از جمله آثار ملا عبدالنبى عبارتند از:
- تفسیر طسوجی؛ این تفسیر در یک مجلد بزرگ به زبان عربی و شیوه کلامی و روایی است. مؤلف در این اثر خود تمامی قرآن کریم را با بهرهگیری از روایات و احادیث ائمه اطهار (علیهمالسّلام) تفسیر و تأویل کرده است. به گفته شیخ آقا بزرگ تهرانی در «الذریعة»، آن تفسیری است بزرگ دارای نکتههای بدیع و سخنانی زیبا که شاگردش میرزا محمدحسن زنوزى در «ریاض الجنة» بسیار از این تفسیر نقل میکند و نسخهای از آن نزد احفاد مؤلف موجود است.
- شرح «نهجالبلاغه»؛
- حاشیهى «تفسیر تونى»؛
- شرح «معانى الاخبار» اثر شیخ صدوق؛
- الرد على «نواقض الروافض» اثر میرزا مخدوم تبریزی؛
- تحفة السالکین.
منابع
- اثرآفرینان، انجمن مفاخر فرهنگی.
- "تفاسیر قرن سیزدهم"، سایت اندیشه قم.
- "حوزه علمیه خوی"، سایت اندیشه قم.
