بابا نصیبی گیلانی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (منابع)
 
(۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}}
 
{{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}}
  
'''بابا نصیبی گیلانی'''
+
'''«بابا نصیبی گیلانی»''' از شاعران [[ایران|ایرانی]] در قرن ۱۰ هجری است. او در گیلان متولد شد و در جوانى به [[تبریز]] رفت و در آن شهر به حلوافروشى پرداخت.
  
قرن: 10
+
وی از طریق [[بابا فغانی شیرازی]]، شاعر معروف قرن دهم که اشعار او را پسندید، به دربار سلطان یعقوب بایندرى راه یافت و مقرب دربار شد. نصیبی دوران پادشاهى شاه اسماعیل اول صفوى و قسمتى از دوران سلطنت شاه طهماسب را نیز درک کرد، و سرانجام در ۹۴۴ قمری در تبریز درگذشت.
  
(وف 944 ق)
+
اثر بابا نصیبی «[[دیوان (شعر)|دیوان]]» شعرى است حدود هزار و پانصد [[بیت (شعر)|بیت]] که به شیوه‌ى [[غزل]] سرایان پایان قرن نهم هجرى سروده شده است. سخن وى روان و سهل ولى متوسط و کم مضمون است.
  
شاعر. در گیلان متولد شد. در جوانى به تبریز رفت و در آن شهر به حلوافروشى پرداخت. از طریق فغانى، شاعر معروف قرن دهم كه اشعار او را پسندید، به دربار سلطان یعقوب بایندرى راه یافت و مقرب دربار شد.
+
==منابع==
  
دوران پادشاهى شاه اسماعیل اول صفوى و قسمتى از دوران سلطنت شاه طهماسب را درك كرد، در تبریز درگذشت. اثر وى «دیوان» شعرى است حدود هزار و پانصد بیت كه به شیوه‌ى غزلسرایان پایان قرن نهم هجرى سروده شده است. سخن وى روان و سهل ولى متوسط و كم مضمون است.
+
*[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج۲، ص۴.
 
 
==منابع==
 
* [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج2، ص4.
 
  
[[رده:شعرا]]
+
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن دهم]]
[[رده:شعرای پارسی گو]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۰۰

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«بابا نصیبی گیلانی» از شاعران ایرانی در قرن ۱۰ هجری است. او در گیلان متولد شد و در جوانى به تبریز رفت و در آن شهر به حلوافروشى پرداخت.

وی از طریق بابا فغانی شیرازی، شاعر معروف قرن دهم که اشعار او را پسندید، به دربار سلطان یعقوب بایندرى راه یافت و مقرب دربار شد. نصیبی دوران پادشاهى شاه اسماعیل اول صفوى و قسمتى از دوران سلطنت شاه طهماسب را نیز درک کرد، و سرانجام در ۹۴۴ قمری در تبریز درگذشت.

اثر بابا نصیبی «دیوان» شعرى است حدود هزار و پانصد بیت که به شیوه‌ى غزل سرایان پایان قرن نهم هجرى سروده شده است. سخن وى روان و سهل ولى متوسط و کم مضمون است.

منابع