|
|
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 62 سوره آل عمران]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 120
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آيه 62 سوره آل‌عمران==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«إِنَّ هذا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُّ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «وَ ما مِنْ إِلهٍ إِلَّا اللَّهُ وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ؛ اين (داستان) به راستى داستانى به [[حق]] و حقيقت است و معبودى جز خداى يكتا وجود ندارد و خداوند است كه (بر همه كارها) توانا و (به همه حقائق) دانا است».</ref>
| |
| − | | |
| − | در دنباله موضوع مباهله كه در آيات قبل ذكر شده، پيامبر فرمود: [[سوگند]] به ذات پروردگار كه جان و تن من در دست قدرت اوست. عذاب خداوند براى اهل نجران نزديك بود و اگر مباهله انجام مى گرفت و مسيحيان نفرين مي‌شدند، هر آينه به صورت‌هاى گوناگون مسخ مي‌شدند و به استيصال و بيچارگى عجيبى گرفتار مى گرديدند و حتى تا يك سال نيز دوام نكرده و همه نابود مي‌شده و به هلاكت مي‌رسيدند سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> تفاسير برهان و ثعلبى.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
