|
|
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 214 سوره بقره]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 74
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آيه 214 سوره بقره==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُمْ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْساءُ وَالضَّرَّاءُ وَ زُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتى نَصْرُاللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ؛ با اين كه پنداشتيد كه به [[بهشت]] مي‌رويد و هنوز بر شما (آزمايشى) كه بر پيشينيان آمده بود نيامده، به آنان رنج‌ها و سختى ها رسيد و لرزان شدند تا اين كه پيامبر و گرويدگان به او مى گفتند: كجاست يارى خداوند، آگاه باشيد كه يارى خداوند نزديك است.</ref>
| |
| − | | |
| − | «[[شیخ طوسی]]» سدى و قتادة و سايرين از اهل تفسير گويند: كه اين آيه در روز خندق نازل شده است. هنگامى كه مسلمين در [[مدينه]] محصور شده و ترس آن‌ها در جنگ مزبور شديد گرديد و خداوند به آن‌ها صبر و پايدارى و وعده پيروزى داد.<ref> چنان كه در تفسير عبدالرزاق نيز از قتاده روايت شده است.</ref><ref> صاحبان روض الجنان و مجمع البيان بنا به نقل از عطا چنين گويند: چون [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله با اصحاب به مدينه مهاجرت كرده بودند در كمال فقر بسر برده و از ديار و اموال خود چشم پوشيده بودند. سپس اين آيه براى آنان نازل گرديد و نيز گويند: در [[غزوه احد]] نازل شده موقعى كه عبدالله بن ابى به اصحاب پيامبر گفته بود براى چه خود را به كشتن مي‌دهيد. اگر محمد پيامبر مى بود و از طرف خدا مبعوث مي‌شد اين طور گرفتار نمى گرديد.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
