|
|
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 200 سوره بقره]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 68
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آيه 200 سوره بقره==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«فَإِذا قَضَيْتُمْ مَناسِكَكُمْ فَاذْكُرُوااللَّهَ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «كَذِكْرِكُمْ آباءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْراً فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا وَ ما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ؛ هنگامى كه مناسك (حج) خود را به انجام رسانيديد مانند ياد آوريد پدران خود بلكه بيشتر، از خداوند يادآورى نمائيد بعضى از مردم كسانى اند كه مى گويند: خدايا به ما در دنيا عطا فرماى و درباره آخرت از براى آن‌ها نصيب (و بهره اى) نيست».</ref>
| |
| − | | |
| − | از ابن عباس و مجاهد روايت كنند كه اعراب هنگام توقف در موسم يا در جمرة تمام گفتار و گفتگوهايشان راجع به پدران و اجداد خود بوده و از آن‌ها تعريف و توصيف مي‌نمودند سپس اين آيه نازل گرديد.<ref> تفاسير طبرسى و ميبدى و ابن ابى‌حاتم.</ref>
| |
| − | | |
| − | و نيز از ابن عباس نقل نمايند: كه وقتى كه اعراب در موسم مى آمدند، مى گفتند: خدايا امسال به ما باران بده و نيز امسال را سال ارزانى قرار بده و از امور [[آخرت]] چيزى از خداوند نمى خواستند سپس اين قسمت از آيه «فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا وَما لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ» نازل گرديد.<ref> تفسير ابن ابى‌حاتم.</ref>
| |
| − | | |
| − | شيخ بزرگوار موضوع اول را بدون ذكر عنوان شأن و نزول از [[امام باقر|امام محمدباقر]] عليه‌السلام روايت نموده است و محمد بن مسلم گويد: كه از امام محمدباقر عليه‌السلام درباره اين قسمت از آيه «فَاذْكُرُوااللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آباءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْراً» سؤال نمودم. فرمود: اعراب به رسم جاهليت در هر مجلس و محفلى از پدران خويش صحبت به ميان مي‌آوردند اين آيه بدان سبب نازل گرديد.<ref> تفاسير عياشى و برهان.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
