|
|
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 154 سوره بقره]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 45
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آيه 154 سوره بقره==
| |
| − | | |
| − | '''<I>«وَلاتَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْواتٌ».</I>'''<ref> بقيه آيه، «بَلْ أَحْياءٌ، وَلكِنْ لاتَشْعُرُونَ؛ نگوئيد درباره كسانى كه در راه خدا كشته شده اند (شهيد گشته اند) كه مرده اند بلكه زنده هستند ولى شما نخواهيد دريافت».</ref>
| |
| − | | |
| − | «[[شیخ طوسی]]» حسن بصرى و قتادة و مجاهد و جبائى و ابن الاخشاذ و رمانى و جميع مفسرين معتقدند كه شهداء بعد از [[شهادت]] تا قيام روز قيامت زنده هستند و خداوند آن‌ها را در [[بهشت]] زنده مي‌دارد و در اين باره اختلافى نيست ولى بلخى يكى ديگر از مفسرين گويد: كه شهيدان بعد از شهادت زنده نبوده بلكه بعد زنده مي‌شوند و قول شاذى از متأخّرين نيز حاكى از اين موضوع است.<ref> ابن منده از عامه از طريق سدى صغير از [[ابن عباس]] نقل نمايد كه درباره تميم بن الحمام كه در [[جنگ بدر]] كشته شده نازل گرديد و ابونعيم گويد: كه اتفاق كرده اند كه درباره عمير بن الحمام نازل شده است.</ref>
| |
| − | | |
| − | و غير از بلخى ديگران به اين عقيده معتقد نيستند.<ref> صاحبان كشف الاسرار از عامه و روض الجنان و مجمع البيان از خاصه گويند. اين آيه بنا به قول ابن عباس درباره شهداء [[جنگ بدر]] نازل شده كه چهارده نفر بوده اند شش نفر از مهاجرين و هشت نفر از انصار، سپس صاحب روض الجنان اسامى آن‌ها را بدين شرح ذكر نموده است. شهداء مهاجرين: عبيده حارث بن عبدالمطلب، عمر بن وقاص، ذوالشمالين بن عمرو بن فضله، عامر بن بكير، مهرخ بن عبدالله، صفوان، شهداء انصار: سعد بن خثيمه، قيس بن عبدالمنذر، زيد بن حارث، تميم بن حزام، رافع بن معلن، حارثة بن سراقة، مسعود، عوف بن عفراء و در آيه 169 [[سوره آل عمران]] نيز گفته شده است.</ref> گويند كه مشركين مى گفتند: اصحاب محمد خود را در جنگ‌ها بدون هيچ فائده اى از بين مي‌برند سپس اين آيه نازل گرديد.
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
