احمد ریاحی اصفهانی: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{مدخل دائرة المعارف|اثر آفرینان}} '''''احمد ریاحی اصفهانی''''' قرن: 13 (تو 1313 ق) شا...' ایجاد کرد)
 
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{مدخل دائرة المعارف|[[اثر آفرینان]]}}
+
'''«احمد ریاحی اصفهانی»''' معروف به سالار مفخم، شاعر [[تخلص|متخلص]] به «احمد» در قرن ۱۴ قمری است.
  
'''''احمد ریاحی اصفهانی'''''
+
احمد خان سالار مفخم ریاحی، در ۱۳۱۳ قمری متولّد شد، و تحصیلات مقدّماتی را در چالشتر شهرکرد طی نمود. سپس به [[تهران]] رفت، و در کالج آمریکایی تحصیل کرد. وی عاقبت به چالشتر بازگشت، و به کار زراعت پرداخت.
  
قرن: 13
+
این [[بیت (شعر)|ابیات]] از او است:
 +
{{بیت|اگر که دل نگارى به مهر دوست خطاست|به جان دوست که جان دادن به دوست رواست}}
 +
{{بیت|فروببند لب احمد که عارفان دانند|به یک کلام ز شعر تو صد هزار ایماست}}
 +
{{بیت|نظر به جمع گرفتارهای بندت کن|ببین پریش تر از گیسوی تو، حالت ماست}}
  
(تو 1313 ق)
+
==منابع==
 
 
شاعر، متخلص به احمد. معروف به سالار مفخم. وى تحصیلات مقدماتى را در چالشتر به انجام رسانید، سپس به تهران آمد و دوره‌ى كالج را به پایان برد. ریاحى بیشتر ایام عمر را به كار زراعت پرداخت. از او است:
 
 
 
{{بیت|اگر كه دل نگارى به مهر دوست خطاست|به جان دوست كه جان دادن به دوست رواست}}
 
{{بیت|فروببند لب احمد كه عارفان دانند|به یك كلام ز شعر تو صد هزار ایماست}}
 
  
==منابع==
+
*اعلام اصفهان، مصلح الدین مهدوی، ج۱، ص۴۹۷.
* [[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج3، ص144.
+
*[[انجمن مفاخر فرهنگی]]، [[اثرآفرینان]]، ج۳، ص۱۴۴.
  
[[رده:شعرا]]
+
[[رده:شعرای پارسی گوی قرن چهاردهم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۵۸

«احمد ریاحی اصفهانی» معروف به سالار مفخم، شاعر متخلص به «احمد» در قرن ۱۴ قمری است.

احمد خان سالار مفخم ریاحی، در ۱۳۱۳ قمری متولّد شد، و تحصیلات مقدّماتی را در چالشتر شهرکرد طی نمود. سپس به تهران رفت، و در کالج آمریکایی تحصیل کرد. وی عاقبت به چالشتر بازگشت، و به کار زراعت پرداخت.

این ابیات از او است:

اگر که دل نگارى به مهر دوست خطاست به جان دوست که جان دادن به دوست رواست

فروببند لب احمد که عارفان دانند به یک کلام ز شعر تو صد هزار ایماست

نظر به جمع گرفتارهای بندت کن ببین پریش تر از گیسوی تو، حالت ماست

منابع