|
|
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | ==متن آیه==
| + | #تغییرمسیر[[آیه 14 سوره مدثر]] |
| − | | |
| − | {{قرآن در قاب|«وَمَهَّدتُّ لَهُ تَمْهِيدًا».|سوره=74|آیه=14}}
| |
| − | | |
| − | ==ترجمه==
| |
| − | | |
| − | و کارهای او را به نیکوتر وجهی برساختم.
| |
| − | | |
| − | ==نزول==
| |
| − | | |
| − | '''شأن نزول آیات 12 تا 17:'''
| |
| − | | |
| − | این آیات با آیه 11 درباره ولید بن مغیرة که پیرمردى مجرب و از زیرکان عرب بود، نازل شده است و کسى بود که پیامبر را مسخره می‌کرد. روزى [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله در حجره خویش مشغول خواندن [[قرآن]] بود، قریش که آن آیات را مى شنیدند. نزد ولید رفتند و گفتند: اى ابو عبد شمس این کلماتى که محمد می‌خواند، چیست؟ آیا شعر است که می‌خواند و یا کهانت است که مى گوید و یا خطبه است که به زبان می‌راند؟
| |
| − | | |
| − | ولید گفت: بگذارید تا خودم گوش فرادارم و بشنوم سپس نزدیک [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله آمد و گفت: یا محمد از اشعار خود براى من بخوان. پیامبر فرمود: آنچه من تلاوت کرده و می‌خوانم، شعر نیست بلکه کلام پروردگار است که به توسط [[فرشتگان]] براى انبیاء و رسل خویش مى فرستد.
| |
| − | | |
| − | ولید گفت: همان را براى من اندکى بخوان، [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله [[سوره حم سجده]] را قرائت کرد تا به این آیه رسید. «فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُکمْ صاعِقَةً مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ وَ ثَمُودَ».<ref> آیه 13 (ترجمه)، «و اگر از آیات خدا دورى کردند؛ بگو شما را به صاعقه اى که عاد و ثمود را هلاک نمود، مى ترسانم».</ref>
| |
| − | | |
| − | ولید وقتى این آیات را شنید به خود لرزید و موى سر و ریش او بر بدنش راست شد از آنجا یکسر به خانه خویش رفت و از آن پس از خانه بیرون نیامد. قریش هر قدر به انتظار وى ماندند، او را ندیدند تا این که نزد ابوجهل رفتند و گفتند: اى ابوالحکم ولید به سوى دین محمد رفته و چند روزى است که از خانه بیرون نمى آید.
| |
| − | | |
| − | ابوجهل نزد ولید رفت و گفت: اى عم، تو آبروى ما را برده اى و ما را در میان قریش رسوا نموده اى و دشمن از هر طرف ما را شماتت و سرزنش می‌نمایند. آیا واقعا به دین محمد گرویده اى؟ ولید گفت: اى ابوالحکم من به دین محمد نگرویده ام ولى کلامى از او شنیدم که بدن من لرزید.
| |
| − | | |
| − | ابوجهل گفت: آیا براى تو خطبه خواند؟ گفت: نه، خطبه یک سلسله کلام متصل به یکدیگر است ولى کلام او پراکنده بود و هیچکدام با دیگرى شباهتى نداشت، ابوجهل گفت: آیا شعر بود که براى تو خواند؟ گفت: شعر هم نبود زیرا من انواع و اقسام اشعار عرب را به جهات مختلف شنیده ام. کلام او به شعر هم شباهتى نداشت، ابوجهل گفت: پس چه بود؟ ولید گفت: واگذار مرا تا درباره آن بیندیشم تا براى گفتار او نامى بگذارم. فرداى آن روز دوباره ابوجهل با عده اى از قریش نزد او آمدند، گفتند: بالاخره کلام محمد را چه نامیده اى؟ گفت: کلام او سحرى است که بسیار جذب قلوب مردم می‌کند سپس این آیات نازل گردید.<ref> تفسیر على بن ابراهیم.</ref>
| |
| − | | |
| − | چنان که ابن عباس<ref> حاکم صاحب المستدرک.</ref> و دیگران از مفسرین با اندک تفاوت نیز آن را نقل و روایت نموده اند<ref> تفاسیر طبرى و ابن ابى حاتم.</ref> و نیز گویند: این شأن و نزول درباره ولید بن مغیرة در طى آیات 19 تا 25 این سوره با اندک تفاوتى نازل گردیده است.<ref> کشف الاسرار.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس==
| |
| − | <references/>
| |
| − | | |
| − | ==منابع==
| |
| − | * قرآن کریم، ترجمه عبدالمحمد آیتی.
| |
| − | * محمدباقر محقق، [[نمونه بینات در شأن نزول آیات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 842.
| |
| − | | |
| − | ==پیوندها==
| |
| − | * [[سوره مدثر]]
| |
| − | * [[سوره مدثر/متن و ترجمه سوره]]
| |
| − | | |
| − | [[رده:آیات سوره مدثر]]
| |
| − | [[رده:آیات دارای شان نزول]]
| |
