|
|
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) |
| سطر ۱: |
سطر ۱: |
| − | {{بخشی از یک کتاب}}
| + | #تغییرمسیر[[آیه 222 سوره بقره]] |
| − | '''منبع:''' [[نمونه بينات در شأن نزول آيات]] از نظر [[شیخ طوسی]] و ساير مفسرين خاصه و عامه ، ص 81
| |
| − | | |
| − | '''نویسنده:''' محمدباقر محقق
| |
| − | | |
| − | ==شأن نزول آيه 222 سوره بقره==
| |
| − | | |
| − | ''''//«وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذىً».<ref> بقيه آيه، «فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِي الْمَحِيضِ وَلاتَقْرَبُوهُنَّ حَتَّى يَطْهُرْنَ فَإِذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ؛ از تو (اى پيامبر) درباره محيض (خونريزى زنان در عادت زنانگى) پرسش مى كنند. بگو: آن آزار و رنجى است (براى زنان) و از زنان در هنگام حيض گوشه بگيريد و به آنان نزديكى ننمائيد تا پاك گردند و هنگامى كه پاك شدند با آنان (هنگام زناشوئى) نزديكى كنيد. در جائى كه خداوند دستور داده است همانا خداوند توبهكنندگان و پاكيزگان را دوست ميدارد».</ref>
| |
| − | | |
| − | اين آيه درباره ثابت بن الدحداح نازل شده كه از [[رسول خدا]] صلى الله عليه و آله درباره زنان حائض سؤال كرده بود كه آيا در وقت حيض با آنان نزديكى بكنند يا نه؟ سپس اين آيه نازل گرديد،<ref> بارودى و صاحبان كشف الاسرار و روض الجنان.</ref> و نيز از عادات مجوس چنين بود كه در وقت حيض با زنان نشست و برخاست ننموده و با آنان نمى خوردند و نمى آشاميدند و به كلى از زنان در چنين حالتى دورى ميكردند.<ref> روض الجنان.</ref>
| |
| − | | |
| − | حسن و قتادة و ربيع گويند: كه عادت مزبور در جاهليت بوده است<ref> مجمع البيان.</ref> و نيز از انس روايت كنند: كه عادت مزبور از يهود بوده است.<ref> مسلم و ترمذى.</ref>
| |
| − | | |
| − | '''<I>«...إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ».</I>'''
| |
| − | | |
| − | «طوسى» عطا درباره نزول آيه چنين گويد: كه منظور از متطهرين كسانى هستند كه خود را (در هنگام قضاء حاجت) با آب تميز و شستشو نمايند و مراد از آن استنجاء با آب است.<ref> در تفسير عياشى از جميل بن دراج او از [[امام صادق]] عليهالسلام نقل نمايد: كه مردم هنگام قضاء حاجت خود را با سنگ پاك مينمودند، سپس [[وضو]] مى ساختند و آن را نيكو مى دانستند. بعد پيامبر دستور داد كه با آب شستشو نمايند و نيز كلينى از محمد ابن اسماعيل او از فضل بن شاذان و همچنين على بن ابراهيم بعد از دو واسطه از جميل ابن دراج او از امام صادق عليهالسلام آن را روايت نموده اند.</ref>
| |
| − | | |
| − | ==پانویس ==
| |
| − | <references />
| |
